Ο Ασαντ προσπαθεί να προκαλέσει κρίση

Ο πόλεμος του Μπασάρ αλ-Ασαντ με τον ίδιο του το λαό πλησιάζει επικίνδυνα τον Λίβανο. Τις τελευταίες ημέρες, ηγέτες της λιβανικής αντιπολίτευσης εκφράζουν υποψίες ότι το μπααθικό καθεστώς της Δαμασκού - σε μια προσπάθεια να εκτρέψει την προσοχή από τη λαϊκή εξέγερση στη χώρα - υποκινεί εντάσεις στο Λίβανο. Ο τελευταίος θυμάται αυτές τις ημέρες την 36η επέτειο από τον δικό του εμφύλιο πόλεμο, όπου κράτησε 15 χρόνια και κόστισε 150.000 ζωές.

Την περασμένη Παρασκευή, σημειώθηκαν στην Τρίπολη του βόρειου Λιβάνου διαδηλώσεις τόσο υπέρ όσο και κατά του Ασαντ. Και η λιβανική κυβέρνηση έστειλε στους δρόμους στρατιώτες και άνδρες ασφαλείας για να διατηρήσουν την τάξη. Στην Τρίπολη ζει μια μεγάλη κοινότητα Αλεβιτών, πολλοί από τους οποίους έχουν στενούς οικογενειακούς δεσμούς με τη Συρία.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου - η μοναδική σοβαρή στρατιωτική δύναμη στη χώρα και κυριότερος εχθρός του Ισραήλ - συμφώνησε με τον ισχυρισμό της Συρίας ότι στην εξέγερση στην Ντεράα, τη Λατάκια, την Μπανιάς και την Αλέπο είναι αναμιγμένος ο βουλευτής Τζαμάλ Τζάρα, από το αντιπολιτευόμενο λιβανικό Κίνημα του Μέλλοντος. Η συριακή τηλεόραση έδειξε δύο τρομοκρατημένους ανθρώπους που υποτίθεται ότι συνελήφθησαν με όπλα και ομολόγησαν ότι τα έφερναν στη Συρία για λογαριασμό του Τζάρα. Ο βουλευτής και το κόμμα του διέψευσαν αυτές τις κατηγορίες, αλλά ένας αξιωματούχος της Χεζμπολάχ δήλωσε ότι ο Τζάρα πρέπει να προσαχθεί στη λιβανική δικαιοσύνη.

Το ίδιο ζήτησε και ο σύρος πρεσβευτής στο Λίβανο Αλί Αμντούλ Καρίμ Αλί, που επισκέφθηκε το υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου, προφανώς με εντολή της Δαμασκού. Το Κίνημα του Μέλλοντος, που ο ηγέτης του Σαάντ Χαρίρι εξακολουθεί να είναι ο μεταβατικός πρωθυπουργός καθώς στη χώρα δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, χαρακτήρισε την κίνηση του Αλί ωμή παρέμβαση της Συρίας στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου. Οσο για τη Χεζμπολάχ, εξακολουθεί να εξαίρει την επανάσταση στην Αίγυπτο και να καταδικάζει τις διαδηλώσεις στη Συρία.

Μέχρι στιγμής, οι περισσότεροι λιβανέζοι ηγέτες κρατούν τις αποστάσεις τους από τη συριακή κρίση. Ο ηγέτης των Δρούζων Ουαλίντ Τζουμπλάτ αρκέστηκε να γράψει την περασμένη εβδομάδα στην εφημερίδα Αλ-Ανμπα ότι οι αρχές της Δαμασκού πρέπει να προχωρήσουν σε μια «εσωτερική αναδιάρθρωση των ενόπλων δυνάμεών τους», όπως έγινε και σε άλλες αραβικές χώρες. Σε αυτό βέβαια δεν έχει άδικο. Στην καρδιά των διαδηλώσεων στη Συρία βρίσκεται το μίσος προς τη μυστική αστυνομία (μουχαμπαράτ) της χώρας. Μεταξύ των δυνάμεων που πρωτοστατούν στην καταστολή βρίσκονται επίσης στρατιώτες από την Τέταρτη Μονάδα του συριακού στρατού, που ακολουθεί εντολές όχι του επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου, αλλά του Μαχέρ Ασαντ, νεότερου αδελφού του προέδρου. Το όνομα του Μαχέρ αναφέρεται σε πολλά από τα πανώ που κρατούν οι διαδηλωτές.

Ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο σε όλες τις εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή - γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στην Ιντιπέντεντ - είνα