Μήπως το πουλί είναι ήδη στο κλουβί;

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Διάβασα στo aixmi.gr το κείμενο του κ. Νίκου Χαραλαμπίδη, γενικού διευθυντή του ελληνικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Greenpeace» με τίτλο: «ΜΚΟ: Αυτό το πουλί δε μπαίνει σε κλουβί«. Πρέπει να ομολογήσω πως δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα πλείστα σημεία του κειμένου του.
Ως δημοσιογράφος και ερευνητής που συνεχίζει να ασχολείται με το θέμα της κρατικής χρηματοδότησης των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ/NGO), είναι η πρώτη φορά που ακούω ή διαβάζω και μάλιστα από μέλος της οικογένειας των
ΜΚΟ/NGO, τόσο σοβαρές και σταράτες κουβέντες. Βέβαια, ο κ. Χαραλαμπίδης «δικαιούται δια να ομιλεί» διότι η Greenpeace δεν δέχεται χρήματα από κυβερνήσεις. Τί σημαίνει η άρνησή της αυτή; Οτι δεν ελέγχεται από κανένα κράτος, αλλά μόνο από τα μέλη της και από τους απλούς πολίτες που επιλέγουν να ενισχύουν την οργάνωση. Το βασικό μου ερώτημα είναι αυτό: Πόσοι συνάδελφοι του κ. Χαραλαμπίδη στον κόσμο των ΜΚΟ έχουν την πολυτέλεια και την μαγκιά να βγουν και να υποστηρίξουν τις θέσεις που εκφράζει στο κείμενό του; Η απάντηση μου είναι πως σε παγκόσμιο επίπεδο οι ΜΚΟ/NGO που δεν χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις, περίεργες οργανώσεις και επιχειρηματικά συμφέροντα είναι ελάχιστες. Στην Ελλάδα και την Κύπρο θα υποστηρίξω πως είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Χαραλαμπίδη ο οποίος σε ένα σημείο του άρθρου του γράφει τα εξής:

«Τι το πιο αυτονόητο από το να βάζει κανόνες ο χρηματοδότης στον χρηματοδοτούμενο; Εφόσον, μάλιστα, ο χρηματοδότης χρησιμοποιεί δημόσιο χρήμα, οι κανόνες θα πρέπει να εγγυώνται διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. Το κράτος έχει το μαχαίρι και το πεπόνι και αυτό καθορίζει τους όρους με τους οποίους θα μοιράσει την πίτα. Αυτό ορίζει και το τι περιμένει από τον κάθε φορέα που χρηματοδοτεί ως απόδειξη χρηστής και αποτελεσματικής χρήσης των πόρων. Και αυτό είναι άσχετο από τον αριθμό, το όνομα ή το πεδίο δράσης ή αδράνειας των ΜΚΟ.

«Δεδομένου ότι μιλάμε για δημόσιο χρήμα, είναι αυτονόητο να διεξάγεται έρευνα και ανάλογα με τα αποτελέσματα πιθανώς να αναθεωρηθούν οι κανόνες της χρηματοδότησης. Σε τέτοια περίοδο ένδειας, χρειάζεται μεγάλη προσοχή και διαφάνεια στο πώς γίνεται η διαχείριση του δημόσιου χρήματος, ανεξαρτήτως αν ο παραλήπτης είναι εταιρεία, δήμος ή ΜΚΟ/NGO».

Αυτό ακριβώς είναι το μέγα πρόβλημα. Οτι οι χώρες ή οι επιχειρηματίες που προσφέρουν τα δολάρια ή τα ευρώ τους στις ΜΚΟ/NGO, έχουν και απαιτήσεις και είναι λογικό να ζητούν να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις τους. Και είναι επίσης λογικό, όταν «δεν γίνεται η δουλειά τους», όπως συνέβη στην περίπτωση του ρατσιστικού και φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν για την Κύπρο, να αποσύρουν την χρηματοδότηση και να αποκαλύψουν όσους έλαβαν αμερικανικά δολάρια. [Στην έκθεση Nathan's μπορεί ο καθένας από εμάς να διαβάσει τα ονόματα των κυπριακών ΜΚΟ/NGO που ενισχύθηκαν με εκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξουν το κείμενο του πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ].
Keywords
Τυχαία Θέματα