Ελληνικό Νησιωτικό Σύμπλεγμα ή πως το Μειονέκτημα γίνεται πλεονέκτημα

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης *

Σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης εκτός των διαπιστώσεων το ουσιαστικό είναι να προτείνονται λύσεις, εφικτές και αποτελεσματικές. Σε αυτή την λογική παραθέτω τις παρακάτω απόψεις:
Όταν σχεδιάζεται και αποφασίζεται οποιαδήποτε πολιτική οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη σειρά παραγόντων, όπως :
· Η υφιστάμενη κατάσταση
· Η προβλεπόμενη κατάσταση για το μέλλον
· Οι δυνάμεις και οι δυνατότητες, που υπάρχουν, είτε για την αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης, είτε για την διατήρησή της
· Το όραμά μας .
Ας αρχίσουμε από το τελευταίο. Για τα νησιά, λοιπόν της πατρίδας μας, ένα είναι το όραμα : Η ΑΕΙΦΟΡΟΣ, Η ΒΙΩΣΙΜΗ, Η ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, στο πλαίσιο της πράσινης οικονομίας.

Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν στοχεύουμε απλά στο να δημιουργήσουμε κοινωνίες των 365 ημερών (άλλωστε αυτός ο στόχος είναι καθαρά αμυντικός), αλλά να πετύχουμε την δυναμική ένταξή τους στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Φιλόδοξος στόχος ,αλλά υλοποιήσιμος και προκλητικός για συνέργειες που θα συμβάλλουν στην επίτευξή του.
Όχημα ανάπτυξης και ισότιμης ένταξης των Ελληνικών νησιών στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία μπορούν να αποτελέσουν :
· Η ελκυστικότητά τους
· Το απαράμιλλο δομημένο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον τους
· Ο μοναδικός πολιτισμός τους
· Και το πλήθος των ιδιαιτεροτήτων που τα χαρακτηρίζουν και δίνουν περιεχόμενο στον όρο νησιωτικότητα.

Οι πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και τεχνολογικές συνθήκες, που επικρατούν σήμερα (παρά την κρίση την οποία οφείλουμε να μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα), αν αξιοποιηθούν σωστά, με βάση έναν συνεπή σχεδιασμό-προγραμματισμό μπορούν να οδηγήσουν στην επίτευξη του οράματος της ολιστικής ανάπτυξης των νησιών.
Τι έχουμε σήμερα:

· Την εκπεφρασμένη βούληση της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας της χώρας για στήριξη και ανάπτυξη των νησιών..
· Την εν δυνάμει κατοχύρωση της νησιωτικότητας .
· Την κατοχύρωση, ως υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την επίτευξη εκτός της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και της ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ στη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Αυτό σημαίνει ότι οι Φορείς λήψης αποφάσεων θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους το θέμα του αποκλεισμού και της ελλιπούς προσβασιμότητας των νησιών και ιδίως των μικρών νησιών.
· Την απόφαση των τοπικών κοινωνιών των νησιών να ενώσουν τις δυνάμεις τους και τη φωνή τους για την καλύτερη διεκδίκηση των αιτημάτων τους.
· Την απόφαση όλων των μικρών νησιών της Ευρώπης να συνασπιστούν, να συνεργαστούν (με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας των Μικρών Νησιών) και να διεκδικήσουν την κατοχύρωση (μετά το 2013) από την Ε.Ε. ενός ιδιαίτερου καθεστώτος ενισχύσεων αντίστοιχου ή ανάλογου των Υπερπόντιων νησιών της Ε.Ε. (στόχος όλα τα μικρά Ευρωπαϊκά νησιά να θεωρηθούν ως μία ιδιαίτερη Ευρωπαϊκή Περιφέρεια).

ΣΤΟΧΟΙ

· Πολυτομεακή αν