Δεν είναι καλό το άγγιγμά σου να αφήνει πάντα ίχνη

Του Νικου Κωνστανταρα

Υστερα από δύο δεκαετίες στην κορυφή της πολιτικής ζωής της χώρας του, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποτελεί ήδη σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της σύγχρονης Ιταλίας. Η άνοδος και η περιπετειώδης παραμονή του στην εξουσία, όμως, προσφέρουν πολύτιμα μαθήματα και σε όσους ενδιαφέρονται για την πολιτική την εποχή της τηλεοπτικής δημοκρατίας, για τα όρια ανάμεσα στο προσωπικό και το θεσμικό. Η αναρρίχηση του Μπερλουσκόνι θορύβησε πολλούς στις δυτικές δημοκρατίες, επειδή εκπροσωπούσε την επικράτηση του φιλόδοξου επιχειρηματία εις βάρος των επαγγελματιών της πολιτικής. Με τον τεράστιο προσωπικό πλούτο και την κυριαρχία του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο Μπερλουσκόνι έπεσε σαν σίφουνας πάνω στην πολιτική σκηνή, παραγκωνίζοντας πρόσωπα και πρακτικές. Το προσωπικό στυλ του Καβαλιέρε –μείγμα λαϊκού, απλού γόη και «θείου από την Κορώνη»– μαζί με τα πλούτη του τον καθιέρωσαν στα μάτια μεγάλης μάζας ψηφοφόρων. Από την αρχή, αντιμετώπισε τον πόλεμο των πολιτικών του αντιπά