Wikileaks: Ο Αρχιεπίσκοπος, ένας σύγχρονος Μακιαβέλι

Της Χριστιάνας Βωνιάτη
Εξαιρετικά «αποκαλυπτικό» για τη σχέση Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και Προέδρου Χριστόφια, καθώς και για τις δύο «παρατάξεις» στη Σύνοδο, είναι το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος με ημερομηνία 25/08/2008, όπως αποκαλύπτεται από την ιστοσελίδα Wikileaks. Το τηλεγράφημα, που φέρει την ένδειξη «εμπιστευτικό», υπογράφεται από τον έως σήμερα πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία, Φρανκ Ούρμπαντσικ. Για πολλές από τις πληροφορίες που σημειώνονται στην αναφορά του Αμερικανού διπλωμάτη γίνεται επίκληση του ονόματος του Μητροπολίτη Ταμασού Ησαΐα.

Στο εν λόγω τηλεγράφημα, υπό τον κωδικό 08ΝΙCOSIA691, ο Φρανκ Ούρμπαντσικ σημειώνει –με έντονα καυστικό ύφος– μεταξύ άλλων: «Το κόμμα του Χριστόφια, το ΑΚΕΛ, το μεγαλύτερο και πιο συνεκτικό κόμμα της Κύπρου, αντιστάθηκε στις αλλαγές που προέκυψαν μετά τη διάσπαση της ΕΣΣΔ και οι οποίες μετασχημάτισαν άλλα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα σε σοσιαλδημοκρατικά κινήματα.

Τα σφυροδρέπανα και τα πορτρέτα του Τσε Γκεβάρα συνεχίζουν να κοσμούν τα γραφεία των υψηλών αξιωματούχων του κόμματος, περιλαμβανομένου και αυτού του Χριστόφια. Αν και ποτέ δεν υπήρξαν τόσο αντικληρικοί όσο οι κόκκινοι σύντροφοί τους σε χώρες όπως η Ισπανία για παράδειγμα –ο Χριστόφιας μάς είχε πει λίγο πριν από την εκλογή του πως ο Ιησούς Χριστός ήταν ο πρώτος κομμουνιστής–, οι ΑΚΕΛικοί δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν σύμμαχοι με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου. Διά του λόγου το αληθές, οι υποστηριζόμενοι από την Εκκλησία αγωνιστές της ΕΟΚΑ, στα πλαίσια του αγώνα 1955-59 κατά των Βρετανών, στοχοποιούσαν τους ηγέτες του ΑΚΕΛ μαζί με τις αποικιακές αρχές και τους Τουρκοκύπριους συμμάχους τους, κατηγορώντας τους κομμουνιστές ως συμπαθούντες. Έτσι, δεδομένων των ιστορικών πραγματικοτήτων, μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς γιατί οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα τάσσονταν εναντίον ενός κομμουνιστή υποψηφίου και Προέδρου».
Αρχιεπισκοπικοί… μακιαβελισμοί
«Ο Χρυσόστομος ως πολιτικός θα έκανε τον Μακιαβέλι περήφανο. Στις –μεταξύ τριών υποψηφίων– εκκλησιαστικές εκλογές του 2006, κατάφερε να στρέψει τους δύο (ισχυρότερους) ανθυποψηφίους του τον έναν εναντίον του άλλου και να κερδίσει αυτός τις εκλογές, παρά το γεγονός ότι είχε συγκεντρώσει μόνο το 8% των ψήφων. Ο εθνικισμός κυριαρχεί στον τρόπο σκέψης του. Όταν βγαίνει να μιλήσει (πράγμα που κάνει συχνά, χωρίς ποτέ σχεδόν να μιλά για ζητήματα πνευματικά), το κάνει για να δυσφημίσει τους Τούρκους και την τουρκοκυπριακή ηγεσία ή για να κατακρίνει τους Ελληνοκύπριους που τάσσονται υπέρ της λύσης. Στη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας το 2008, συμμάχησε από νωρίς με τον ομοϊδεάτη του Παπαδόπουλο, η επανεκλογή του οποίου –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις– ήταν σχεδόν βέβαιη. Μάλιστα, ο Χρυσόστομος είπε πως το ΔΗΚΟ “είναι το κόμμα μου”. Ελάχιστοι εκπλάγηκαν περισσότερο απ’ όσο ο Αρχιεπίσκοπος όταν ο Παπαδόπουλος απέτυχε να περάσει στον δεύτερο γύρο στις 17 Φεβρουαρίου, έχοντας αφήσει τον δεξιό Κασουλίδη να αναμετρηθεί με τον Χριστόφια. Αμέσως, ο Χρυσόστομος υποστήριξε τον πρώτο,