Το ελληνικό μαύρο χαβιάρι

Μαύρο χαβιάρι είναι έτοιμη να ρίξει στην ελληνική αγορά μονάδα στην Ήπειρο...
όπου οι εκτροφείς του οξύριγχου, τα τελευταία δέκα χρόνια παρέχουν την τροφή και φροντίδα που χρειάζεται το ψάρι αυτό, ώστε να ωριμάσει κατάλληλα και να ανταμείψει με τα αυγά του τους παραγωγούς του. Βέβαια, η όλη προσπάθειά τους, μπορεί να πέσει στο κενό, αφού η έλλειψη εμπειρίας των ελληνικών υπηρεσιών καθυστερεί την έκδοση των σχετικών αδειών για την παραγωγή και εμπορία του ελληνικού…μαύρου χαβιαριού.

Ωστόσο, όπως τόνισε στο ΑΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, Παναγιώτης Αγγελίδης, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και καθυστερήσεις που «καλώς εχόντων των πραγμάτων» αναμένεται να αντιμετωπιστούν και με το ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού που επιχειρείται για τις υδατοκαλλιέργειες και που θα ανοίξει το δρόμο για διάφορες δραστηριότητες στον κλάδο, όπως και την καλλιέργεια φυκιών στην θάλασσα.

Αναφερόμενος στις υδατοκαλλιέργειες του γλυκού νερού, ο κ. Αγγελίδης επεσήμανε ότι είναι περιορισμένες στην Ελλάδα, και ως εκ τούτου δεν παρατηρείται πρόβλημα στην χωροθέτηση των μονάδων. Σημείωσε, ότι οι υδατοκαλλιέργειες γλυκού νερού εντοπίζονται κυρίως στην Ήπειρο (Άρτα) και αρκετά λιγότερο σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Σε αυτές εκτρέφονται τα εξής είδη: πέστροφα (2,500 τόνους/ετησίως, κυπρίνος ή γριβάδι (200 τόνοι.ετησίως), οξύριγχος (200 τόνοι ετησίως εκτιμάται) και χέλια (500 τόνοι ετησίως).

Στις θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες, σύμφωνα τον κ.Αγγελίδη η παραγωγή είναι τεράστια, όπως και η τεχνογνωσία και οι μονάδες εντοπίζονται κυρίως στη Νότια και Δυτική Ελλάδα, λίγες στη Βόρεια Ελλάδα (Βουρβουρού και Καλαμίτσι Χαλκιδικής και Καβάλα). Όπως επεσήμανε, η Ελλάδα παράγει το 60% της συνολικής παραγωγής στη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ επεσήμανε ότι εκτρέφονται τα εξής είδη: Τσιπούρα, λαβράκι (100.000 τόνοι ετησίως) και είδη ψαριών που είναι νεοεισερχόμενα στην εκτροφή ψαριών, όπως μεταξύ άλλων: φαγκρί, σαργός, λιθρίνι, γλώσσα και χιόνα, και που οι παραγωγοί τους είναι στο τελικό στάδιο τελειοποίησης των τεχνικών εκτροφής τους. Το 80% των υδατοκαλλιεργειών της θαλάσσιας εκτροφής εξάγεται κυρίως σε Ισπανία, Ιταλία Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Αμερική και Ρωσία.

Τονίζοντας ότι εντοπίζεται μεγάλο κενό στην διακίνηση των ψαριών αυτών, ο κ. Αγγελίδης σημείωσε ότι τα δίκτυα μεταφοράς που λειτουργούν δεν είναι τόσο καλά οργανωμένα και οι τιμές για την παροχή υπηρεσιών τους, καταγράφονται από φυσιολογικές, ως και υψηλές.

Σχετικά με τη χωροθέτησή τους, ο κ.Αγγελίδης υπογράμμισε ότι η τεράστια ανάπτυξη των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, σε συνδυασμό με τα ενστάσεις που προβάλλουν φορείς περιοχών όπου θα μπορούσαν να …ανθίσουν σε μεγάλο βαθμό, έχει οδηγήσει σε κορεσμό των διαθέσιμων θέσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, τάσσεται υπέρ του ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού για τις υδατοκαλλιέργειες που προωθεί το υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αρκεί όπως είπ