Τα ευρωομόλογα στο προσκήνιο

Η κυκλοφορία ευρωομολόγων μπορεί να οδηγήσει...
«γρήγορα στην ελάφρυνση της τρέχουσας κρίσης χρέους» στην Ευρωζώνη, ενώ μπορεί επίσης να «ενισχύσει την αντίσταση» απέναντι σε μελλοντικές κρίσεις, όπως αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο της Κομισιόν για τα....

ευρωομόλογα που περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου. Το πρακτορείο αναφέρει ότι έχει ήδη αντίτυπο, σύμφωνα με το οποίο, η Επιτροπή μελετά κατά πόσον είναι εφικτές τρεις επιλογές, η τελευταία από τις οποίες «μπορεί γρήγορα να υλοποιηθεί», καθώς δεν απαιτούνται αλλαγές στις συνθήκες της ΕΕ.

Οι ανωτέρω επιλογές αφορούν είτε την πλήρη είτε την τμηματική «κοινή χρήση» του χρέους των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, αυτή η κοινή χρήση «δεν πρέπει να οδηγήσει σε μείωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας», ώστε να αποτραπεί ορισμένες χώρες να χρηματοδοτούνται στο μέλλον σε βάρος των υπέρμαχων της δημοσιονομικής σταθερότητας, αναφέρει το ίδιο έγγραφο της Επιτροπής στις Βρυξέλλες.

Ο Ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ δήλωσε την Κυριακή ότι υποστηρίζει την ιδέα έκδοσης αυτών των ομολόγων, ωστόσο προσέθεσε ότι αυτό που απαιτείται πρώτα είναι μία στενή εποπτεία των εθνικών προϋπολογισμών.

«Η προϋπόθεση για τα κοινά ομόλογα, που σε εμένα δείχνει μία δίκαιη ιδέα, είναι να έχουμε συντονισμό, εποπτεία, κοινή διακυβέρνηση και ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό», είπε σε συνέντευξή του στο γαλλικό τηλεποτικό δίκτυο France 5.

Σε ό,τι αφορά τις γερμανικές αντιρρήσεις, εξέφρασε την ελπίδα ότι θα αλλάξει θέσεις, από τη στιγμή που θα πειστεί «την ικανότητά μας να διαχειριστούμε μαζί την οικονομία».

Οι τρεις επιλογές της «Πράσινης Βίβλου»

Η ριζοσπαστικότερη, είναι η πρώτη απο τις τρεις επιλογές. Στο κείμενο χαρακτηρίζεται και «αποφασιστικότερη»:

«Τα ευρωομόλογα» υποκαθιστούν τα σημερινά ομόλογα που κυκλοφορούν στα κράτη της Ευρωζώνης, διαθέτουν όμως τις «κοινές εγγυήσεις» για όλη τη ζώνη.

Στη δεύτερη επιλογή, τα ευρωομόλογα διαθέτουν αυτές τις «κοινές εγγυήσεις» για όλη την Ευρωζώνη, όμως καλύπτουν μέρος των αναγκών χρηματοδότησής των κρατών-μελών, αφού κάποια απο αυτά εξακολουθούν να εκδίδουν τα δικά τους κρατικά ομόλογα.

Όμως, μία τέτοια ρύθμιση αφήνει «ευάλωτα» απέναντι σε τυχόν στάση πληρωμών υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης (σ.σ. δεν κατονομάζονται), σημειώνεται στο έγγραφο.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, χρήζει τροποποίησης το άρθρο 125 της Συνθήκης της Λισαβόνας, κατά το οποίο «αποκλειστικά τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τις χρηματοπιστωτικές δεσμεύσεις τους».

Στην τρίτη επιλογή, κυκλοφορούν ευρωομόλογα, με παράλληλη κυκλοφορία κρατικών ομολόγων απο κάποια κράτη της Ευρωζώνης.

Στα ευρωομόλογα αυτής της επιλογής, κάθε κράτος συνεισφέρει με τις εγγυήσεις του, στο ποσοστό όμως με το οποίο μετέχει στο κεφάλαιο του κάθε ευρωομολόγου αυτής της επιλογής.

Έτσι, τα κράτη-μέλη που έχουν