Νέος πλανήτης-νέα δύναμη

Πρόκειται για έναν εξαιρετικά φιλικό πλανήτη...

«Θα μπορούσε να είναι μια νέα άγνωστη δύναμη, που μέχρι τώρα αγνοούσαμε»
Με αυτά τα λόγια ο Giovanni Punzi, εκπρόσωπος του Εργαστηρίου Φέρμι στο Ιλινόις έδωσε το στίγμα μιας νέας ανακάλυψης που προήλθε από τις παρατηρήσεις των επιστημόνων στον επιταχυντή του Tevatron. Οι «ανωμαλίες» στην έκλυση ενέργειας μεταξύ των στοιχειωδών σωματίων τους οδήγησαν στο συμπέρασμα πως  ίσως βρισκόμαστε μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της Φυσικής.


Η ανακοίνωση της είδησης έγινε την Τετάρτη 6 Απριλίου στις 16:00 τοπική ώρα (CDT), με τον Ουρανό και τον Άρη στην αστρική τους εκδοχή να κείνται ακριβώς απέναντι από τον Ωροσκόπο στην Παρθένο. Σημάδι αν μη τι άλλο μιας ξαφνικής και απρόσμενης ανατροπής στα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τις θεμελιώδεις δυνάμεις της Φυσικής.



Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί (οι επιστήμονες άφησαν ένα ελάχιστο ποσοστό να πρόκειται για μια «παραξενιά» των στοιχειωδών σωματίων χωρίς περαιτέρω αξία) θα πρόκειται για ένα ακόμη παράθυρο στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που ανοίγεται μπροστά μας με τη συνδρομή της κβαντομηχανικής. Ήδη, τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα ανέκρουσε πρύμναν σε σχέση με την απόρριψη του «αιθέρα» των αρχαίων, ενός είδους δηλαδή συνεκτικού «ιστού» του σύμπαντος δια μέσου του οποίου συνδεόμαστε όλοι (για αυτό το θέμα μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο άρθρο του Β Παπαδολιά «Φιλοσοφία της Αστρολογίας-Οι έννοιες του πεδίου και του κύματος»). Συγγνώμη, λάθος... είπαν οι επιστήμονες ύστερα από εκατόν είκοσι χρόνια.


Κι αυτό βέβαια έχει πολύ μεγάλη σημασία, αφού σε αυτό το πόρισμα μεταξύ άλλων είχε στηρίξει η επιστημονική κοινότητα την αποπομπή της Αστρολογίας και των Εσωτερικών Τεχνών που υποστήριζαν αυτήν την κοσμική ενότητα, ως «δεισιδαιμονίες».  Αλλά ο μικρόκοσμος των στοιχειωδών σωματίων είχε τελικά άλλη άποψη...


Όσον αφορά την πρόσφατη ανακοίνωση, το πρώτο που σκέφτηκα είναι πως μια νέα δύναμη απρόσιτη στον κοινό νου θα μπορούσε να είναι το κλειδί των κοσμικών επιρροών, δίνοντας μια εικόνα για τα πως και τα γιατί τους.
Και έχει σημασία πως όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που «θυμίζει» τις σημαντικές ανακαλύψεις των πρώτων χρόνων της κβαντομηχανικής με τον Βέρνερ Χάιζενμπεργκ και τους άλλους πρωτοπόρους της επιστήμης να διαβεβαιώνουν, ότι σε αντίθεση με τα όσα πρέσβευε η «κοινή λογική»,  ένα φωτόνιο μπορεί να είναι ταυτόχρονα και κύμα και σωμάτιο. Ότι δεν μπορούμε να ορίσουμε όλες τις παραμέτρους του. Και ότι τελικά σε κάθε περίπτωση ο παρατηρητής επηρεάζει το αποτέλεσμα.
Ήταν οι πρώτες δυνατές γροθιές στον «τέλειο» κόσμο της Νευτώνειας μηχανικής που ήταν η πυξίδα των επιστημών μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και θέσπιζε ως «επιστημονικό» μόνον αυτό που έδινε το ίδιο αποτέλεσμα κάτω από ίδιες συνθήκες. Το 1927 που ο Χάιζενμπεργκ διατύπωσε την «Αρχή της Απροσδιοριστίας» ο Ουρανός μόλις είχε μπει στον Κριό -καλή ώρα- προσθέτοντας ένα