Η επιστολή - κόλαφος ενός καθηγητή στον κ. Μπαμπινιώτη

Η προσπάθεια του κ. Μπαμπινιώτη να αλλάξει το νόμο δια της εφαρμογής του...
έχει προκαλέσει αντιδράσεις μεταξύ των πανεπιστημιακών.Πρόσφατο παράδειγμα ο Γ. Τσεμπελής, καθηγητής πολιτικών επιστημών, κάτοχος της έδρας Rapoport στο πανεπιστήμιο του Michigan, που συνόδευσε την ...

παραίτησή του με μια επιστολή-κόλαφο για τον υπουργό και τις δράσεις του.
Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως ο κ.Τσεμπελής στοιχειοθετεί την απόφασή του, διευκρινίζοντας πως δέχθηκε να μετέχει σε επιτροπή του Υπουργείου γιατί θεωρεί την εκπαίδευση του στο ΕΜΠ πιο σημαντική από όσες σπουδές έκανε στο εξωτερικό. Μιλά όμως για το 1974, όχι βέβαια για σήμερα.
Και αφηγείται πως στα ελληνικά πανεπιστήμια, πανεπιστημιακοί εφευρίσκουν δείκτες αξιολόγησης, που κανείς άλλος δεν αναγνωρίζει, γιατί δεν αντέχουν να ενταχθούν στα διεθνή συστήματα αξιολόγησης των πανεπιστημίων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
Ann Arbor, 30 Μαρτίου 2012
Αγαπητοί συνάδελφοι του Τομεακού Ερευνητικού Συμβουλίου Κοινωνικών Επιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, αγαπητέ πρόεδρε κ. Βέττα, αξιότιμε κ.Υπουργέ
Με μεγάλη μου λύπη υποβάλλω την παραίτηση μου από μέλος της παραπάνω επιτροπής. Όταν πριν από ένα περίπου χρόνο δέχτηκα να συμμετάσχω, ήταν γιατί με διαβεβαίωσαν -και πείστηκα- ότι θα μπορούσα κάτι να προσφέρω στη βελτίωση της Ελληνικής παιδείας. Δέχτηκα την άμισθη θέση με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό απ ότι μια έμμισθη. Οφείλω ταυτόχρονα να ομολογήσω ότι τη συγκεκριμένη θέση δεν θα αναλάμβανα με οποιοδήποτε μισθό σε μια άλλη χώρα με την ίδια κατάσταση στην εκπαίδευση.
Υπήρξαν δυο λόγοι που δέχθηκα και θεώρησα τιμή μου να υπηρετήσω.
Ο πρώτος ήταν ότι τρέφω μεγάλο θαυμασμό για την εκπαίδευση που έλαβα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (αποφοίτησα το 1974). Θεωρώ ότι η παιδεία που έλαβα στο ΕΜΠ ήταν πιο καθοριστική για την εξέλιξη μου από τα δυο διπλώματα (Πολιτικής Επιστήμης και διδακτορικό Στατιστικής) που έλαβα στη Γαλλία, και το ένα (διδακτορικό Πολιτικής Επιστήμης) στην Αμερική.
Ο δεύτερος ήταν ότι έβλεπα από μακριά ότι η οποιαδήποτε βοήθεια ήταν απόλυτα αναγκαία στη σημερινή κατάσταση του Ελληνικού Πανεπιστημίου.
Όταν άρχισε τη θητεία μου στην επιτροπή διαπίστωσα ότι η κρατούσα κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ ότι νόμιζα.
Είδα για παράδειγμα ότι οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί συμπεριελάμβαναν στο βιογραφικό τους όχι μόνο δημοσιεύσεις από τον επιστημονικό τύπο του εξωτερικού αλλά και από Ελληνικά έντυπα όχι μόνο επιστημονικά αλλά και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας, ακόμα και εφημερίδες όπως “Η Αυγή της Κυριακής.”
Συνειδητοποίησα ότι το κριτήριο εγκύρων δημοσιευμάτων που έχουν την επιστημονική έγκριση διακεκριμένων ειδικών (peer review) δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
Ότι ορισμένοι Έλληνες πανεπιστημιακοί δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά μιας ελληνόγλωσσης από μια διεθνή δημοσίευση (μόνο η δεύτερη επηρεάζει το διεθνές επιστημονικό κοινό) η ακόμα τη διαφορά επιστημονικής δημοσίευσης απο άποψη.
Ακόμα χειρότερα, έ