Είμαστε τα πιο περίεργα θηλαστικά στον κόσμο

Το είδος Homo sapiens έχει βρεθεί σχεδόν παντού. Μ’ έναν πληθυσμό επτά ...δισεκατομμυρίων ανθρώπων εξαπλωμένο στο μεγαλύτερο μέρος της Γης, είμαστε το πιο επιτυχημένο θηλαστικό που υπήρξε ποτέ. Η επιτυχία αυτή βασίστηκε στην ακόρεστη περιέργειά μας, και ίσως υπήρξαν άνθρωποι με αυτό που σήμερα αποκαλούμε ADHD (ΔΕΠΥ: Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας), οι οποίοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στο κυνήγι της περιπέτειας.
Η περιέργεια είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή του ανθρώπου. Μπορούμε να διαμορφωθούμε ως λειτουργικά άτομα μόνο αν διαρκώς μαθαίνουμε κάτι καινούργιο και εξερευνούμε το περιβάλλον μας.

Πολλά πιο πρωτόγονα ζώα ζουν ακολουθώντας αποκλειστικά τα ένστικτά τους, ενώ ορισμένα άλλα διαθέτουν μέχρι ενός σημείου την ικανότητα να μαθαίνουν και να ωφελούνται από τις εμπειρίες τους. Φέρουμε, φυσικά, πολλές εγγενείς εγγραφές, αλλά το μυαλό μας είναι κατά ένα μέρος άγραφος χάρτης.

Πρέπει να δέχεται γνώσεις που μας δίνουν τη δυνατότητα να λειτουργούμε στο περιβάλλον μας και στις κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζούμε.
Ωστόσο η περιέργεια έχει σχέση με κάτι πολύ περισσότερο από την προσωπική μας υπόσταση. Οι μακρινοί μας πρόγονοι πειραματίζονταν με τη δημιουργία λίθινων εργαλείων και με τη επιλογή των λίθων που προσφέρονταν για την κατασκευή τσεκουριών και μαχαιριών.

Στις μέρες μας οι επιστήμονες αντιμετωπίζουν τα μεγάλα ερωτήματα της προέλευσης του σύμπαντος και των εξελίξεων του μέλλοντος. Ίσως αυτά να μην είναι πρωτεύοντα ζητήματα της καθημερινότητας, όμως ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να τα εγκαταλείψει. Η περιέργεια και η επιθυμία της ανακάλυψης μάς οδήγησαν στις σαβάνες και τις στέπες, πάνω από βουνά και θάλασσες.

Όταν ο άνθρωπος άρχισε την περιπλάνησή του εγκαταλείποντας την Αφρική πριν από λιγότερο από 100.000 χρόνια, δεν έφυγε διωγμένος από τον υπερπληθυσμό. Το είδος μας δεν ήταν ιδιαίτερα πολυπληθές τότε και υπήρχαν μεγάλες ποσότητες θηραμάτων από τα οποία μπορούσαν να ζήσουν οι άνθρωποι. Ωστόσο οι πρόγονοί σκέφτηκαν ίσως πως ο κόσμος ήταν πολύ μεγαλύτερος και λογικά θα φιλοξενούσε πολύ περισσότερα ζώα από όσα ήδη γνώριζαν. Υπήρχε μόνο ένας τρόπος να το μάθουν. Έπρεπε οι ίδιοι να φύγουν και να διερευνήσουν το ζήτημα.

scienceillustrated.gr