ΔΕΙΤΕ: Τι συνέβη σαν σήμερα

14 Δεκεμβρίου 1900 o Μαξ Πλανκ θεμελιώνει την κβαντική θεωρία...

Ο Max Karl Ernst Ludwig Planck ήταν Γερμανός φυσικός, που έβαλε τις βάσεις στη κβαντική φυσική, εγκαινιάζοντας μια επανάσταση στις φυσικές επιστήμες και τη φιλοσοφία. Θεωρείται ο ιδρυτής της κβαντικής θεωρίας, για την οποία έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1918. Το 1894 Πλανκ έστρεψε την προσοχή του στο πρόβλημα της ακτινοβολίας του μελανού σώματος (ένα φυσικό σώμα που απορροφά όλη την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία), εφόσον του είχε ανατεθεί από ηλεκτρικές εταιρείες να βρει τρόπο, ώστε να υπάρξει η μέγιστη δυνατή παραγωγή φωτός από λαμπτήρες με την ελάχιστη ενέργεια. Μετά από μια σειρά υποθέσεων σχετικά με την εντροπία ενός ιδανικού ταλαντωτή, δημιούργησε αυτό που αναφέρεται-ως Wien-Planck νόμος. Σύντομα διαπιστώθηκε ότι οι πειραματικές αποδείξεις δεν επιβεβαίωσαν το νέο νόμο σε όλα και έφεραν απογοήτευση στον Planck. Ο Planck αναθεώρησε την προσέγγισή του, απ’ όπου προκύπτει και η πρώτητη έκδοση του περίφημου νόμου ακτινοβολίας μέλανος σώματος του Planck και δημοσιεύθηκε το 1901. Αυτή η έκδοση δεν περιλάμβανε κβάντωση της ενέργειας και δεν χρησιμοποιούσε στατιστική μηχανική για την οποία είχε μια αποστροφή. Η αναθεωρημένη αυτή πρώτη προσέγγιση του Planck, βασίστηκε στη στατιστική ερμηνεία του Boltzmann, στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, ως τρόπο για την απόκτηση μιας πιο θεμελιώδους κατανόησης των αρχών στο νόμο του της ακτινοβολίας. Καθώς ο Planck ήταν βαθιά καχύποπτος με τις φιλοσοφικές και φυσικές συνέπειες μιας τέτοιας ερμηνείας της προσέγγισης του Boltzmann, η προσφυγή του σ’ αυτό το νόμο ήταν, όπως ο ίδιος είπε αργότερα «μια πράξη απελπισίας ... ήμουν έτοιμος να θυσιάσω οποιαδήποτε από τις προηγούμενες πεποιθήσεις μου σχετικά με τη φυσική». Οι υποθέσεις του γι αυτή τη νέα παραγωγή του παρουσιάστηκαν στην DPG στις 14 Δεκεμβρίου 1900, γνωστές σήμερα ως το αξίωμα Planck που ισχυρίζεται ότι η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια θα μπορούσε να εκπέμπεται μόνο σε κβαντική μορφή, με άλλα λόγια, η ενέργεια θα μπορούσε να είναι μόνο πολλαπλάσιο μια στοιχειώδους μονάδας E = hν, όπου h είναι η σταθερά του Planck, επίσης γνωστή ως ενέργεια Planck για την κβαντική (ήδη είχε εισαχθεί το 1899) και ν (το ελληνικό γράμμα όχι, το ρωμαϊκό v) είναι η συχνότητα της ακτινοβολίας. Οι φυσικοί τώρα τα ονομάζουν φωτόνια και ένα φωτόνιο της συχνότητας ν θα έχει δική του ιδιαίτερη και μοναδική ενέργεια. Το πλάτος της ενέργειας κατά τη συγκεκριμένη συχνότητα είναι σε συνάρτηση με τον αριθμό των φωτονίων που παράγονται ανά μονάδα χρόνου.

Αστρολογικά: Η κβαντική θεωρία είναι το μεγαλύτερο επιστημονικό άλμα της εποχής μας και ήρθε ως συνέπεια της έρευνας του μικρόκοσμου των στοιχειωδών σωματίων της Φυσικής. Σε αυτό συνέβαλαν το ζώδιο της Παρθένου, εκφράζοντας δια μέσω της πολικότητας τα χαρακτηριστικά του στην «Εποχή των Ιχθύων» και η «νεοφερμένη» στο αστρολογικό γίγνεσθαι Έρις, η οποία συνδέεται άμεσα με το «μικρό», είτε πρόκειται για ηλεκτρόνια, είτε για μ