Αστρολογία και Κηπουρική

Η Αστρολογία μπορεί να προσφέρει τα φώτα της...
Ο μήνας Μάρτιος σήμανε και την αρχή της άνοιξης, μιας εποχής που οι απανταχού κηπουροί περιμένουν για να διαμορφώσουν και να φυτέψουν  τον κήπο τους. Η Αστρολογία ακόμη και εδώ, μπορεί να προσφέρει τα φώτα της και να βοηθήσει να γίνει ο κήπος μας ένας ζωντανός οργανισμός, με την μέγιστη εφικτή αυτάρκεια, δηλαδή την μείωση όσο γίνεται περισσότερο, των απωλειών  και την αύξηση της παραγωγικότητας.

Είναι γνωστό από τα παλιότερα χρόνια ότι οι φάσεις της Σελήνης και οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων παίζουν ρόλο πρωταρχικό στο πότε και πως θα γίνουν οι εργασίες για το φύτευμα  και την ανάπτυξη των φυτών. Η λεγόμενη «βιοδυναμική κηπουρική» που βασίζεται στο ότι τα φυτά δεν επηρεάζονται μόνο από το νερό και το έδαφος, αλλά και από το ότι υπάρχει και συμβαίνει κι από πάνω τους: το κλίμα, την Σελήνη, τον Ήλιο, το σύμπαν και τις γενικότερες συνισταμένες του.

Την θεωρία αυτή επεξεργάστηκε και ανέπτυξε ο Αυστριακός εσωτεριστής, φιλόσοφος, επιστήμονας και παιδαγωγός Ρούντολφ Στάινερ που βασίστηκε στην αρχή σύμφωνα με την οποία οι κοσμικοί παράγοντες επηρεάζουν την ισορροπία της ζωής στη γη. Ο Στάινερ εκτός των άλλων, υπήρξε και ειδικός στην καλλιέργεια της γης και αρχιτέκτονας και θεωρείται ο «γκουρού» της βιοδυναμικής κηπουρικής.

Η Maria Thun στην δεκάχρονη έρευνα της στο αγρόκτημα Darmstadt της Γερμανίας ανακάλυψε το εξής: Μετά από ένα μήνα όπου έσπειρε πατάτες κάτω από τα διάφορα στάδια της Σελήνης, διαπίστωσε ότι η παραγωγή ήταν πιο αποτελεσματική όταν οι πατάτες φυτεύτηκαν με τη Σελήνη να βρίσκεται στον Ταύρο, τον Αιγόκερω και την Παρθένο. Αντίθετα, κάτω από την επήρεια άλλων ζωδίων -όπως π.χ. του Καρκίνου, του Σκορπιού και του Ιχθύ- η καλλιέργεια αντεπεξήλθε με δυσκολία. Η έρευνα της συνεχίστηκε και με καλλιέργειες ριζών, λουλουδιών και άλλων φυτών.



Πως ακριβώς επηρεάζει όμως η Σελήνη την ανάπτυξη των φυτών;

Όπως γνωρίζουμε τα φυτά περιέχουν νερό στην σύσταση τους   και έτσι ανταποκρίνονται στις παλιρροϊκές έλξεις της Σελήνης. Αναλόγως την φάση που βρίσκεται η Σελήνη, έλκει και τις  ποσότητες νερού αναγκάζοντας την υγρασία να ανέβει κοντύτερα στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια που η Σελήνη είναι στη γέμιση (αυξάνεται) ή τραβώντας τις ρίζες προς τα κάτω όταν η σελήνη βρίσκεται στη χάση (ελαττώνεται).

Ο Σεληνιακός μήνας χωρίζεται σε δυο μέρη με βάση την αύξηση και τη μείωση του φεγγαριού. Οι φάσεις ορίζονται από την Νέα Σελήνη (η αρχή της αύξησης)  και την Πανσέληνο (η αρχή της μείωσης).

Η Νέα Σελήνη είναι η στιγμή που Γη-Σελήνη-Ήλιος βρίσκονται στην ιδία ευθεία με τα δύο Φώτα να είναι από την ίδιο πλευρά του ουρανού, δηλαδή σε φάση συνόδου (0 μοίρες), ενώ αντίστοιχα η Πανσέληνος συμβαίνει όταν ο Ήλιος και η Σελήνη σχηματίζουν αντίθεση (180 μοίρες).

Στην Νέα Σελήνη το νερό έλκεται προς τα επάνω από την σεληνιακή βαρύτητα και ωθεί τους σπόρους να πρηστούν και να «σκάσουν»