Τα καλοκαίρια μας…

Εκείνα τα καλοκαίρια που αφήνεις τα μαλλιά να στεγνώνουν έτσι φυσικά, που αφήνεις την αλμύρα στο σώμα σου όσο μπορείς περισσότερο και το λατρεύεις, λατρεύεις αυτή την αίσθηση θάλασσας πάνω σου, τα καλοκαίρι που γεμίζεις τις βαλίτσες των διακοπών και δεν φοράς ούτε τα μισά, βολεύεσαι με δυο τρία ρούχα τελικά. Τα καλοκαίρια που βουτάς στη θάλασσα, κλείνεις τα μάτια και ανάσκελα αφήνεις να σε πάει το νερό, όπου εκείνο θέλει. Τα καλοκαίρια που ερωτεύεσαι και νιώθεις πιο όμορφη από ποτέ, παρόλο που σκέφτεσαι για άλλη

μία χρονιά, τον χειμώνα θα ξεκινήσω γυμναστήριο και ας μην το κάνεις. Τα καλοκαίρια που χαίρεσαι να περπατάς με ένα παγωτό στα χέρια.

Τα καλοκαίρια εκείνα που ερωτεύτηκες, που πληγώθηκες, που ταξίδεψες, που ονειρεύτηκες. Τα καλοκαίρια που δεν περνούν οι ώρες στο πλοίο, άντε πότε θα φτάσουμε, σκέφτεσαι… Τα καλοκαίρια της ζωής μας... Σαν να μεγαλώνουμε μαζί με τα καλοκαίρια μας… Με τα βιβλία που διαβάσαμε, με τις εικόνες που είδαμε, με τις εμπειρίες που γεμίσαμε, με τα φορέματα που ονειρευτήκαμε, με τα σανδάλια και τα σορτσάκια μας. Τα καλοκαίρια που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Με τις φεγγαράδες, τις βόλτες και τα όνειρα. Τα καλοκαίρια που γέμισαν την καρδιά μας.