Οι συνήθειες του Ράφα και ο επικός τελικός Wimbledon το 2008

Ποιες είναι οι συνήθειες του Ράφα Ναδάλ πριν από κάθε αναμέτρηση ; Ο Ισπανός εξιστόρησε όσα έζησε πριν τον επικό τελικό του Wimbledon το 2008 στο βιβλίο του Τζον Καρλίν “My story by Rafael Nadal”…

Από το βιβλίο “My Story by Rafael Nadal” του Τζον Καρλίν παίρνουμε μια μεγάλη και άκρως ενδιαφέρουσα γεύση για όλες τις συνήθειες που έχει ο Ράφαελ Ναδάλ πριν από κάθε αναμέτρηση, στην προκειμένη περίπτωση από τις στιγμές πριν τον επικό τελικό του Wimbledon

το 2008.

Αναλυτικά όσα γράφει:

“Περίπου μια ώρα πριν να μπω στο court για να παίξω τον τελικό με τον Ρότζερ, ετοιμαζόμουν ψυχολογικά για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Έκανα ένα παγωμένο μπάνιο, όπως κάνω πριν από κάθε αγώνα.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, καταλαβαίνω πόσο δυνατός είμαι. Καταλαβαίνω τι μπορώ να κάνω και βλέπω μέχρι που μπορώ να φτάσω. Ταλαιπωρούμε από το παγωμένο νερό και φτάνω στα όριά μου.

Δημιουργώ ένα κενό στο κεφάλι μου, δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο παρά μόνο την επικείμενη μάχη. Είμαι ζωντανός, είμαι σαν ένα ψάρι στη θάλασσα.

Αμέσως μετά, βάζω τα ακουστικά μου και ακούω μουσική. Απολαμβάνω και νιώθω τον ρυθμό του κάθε τραγουδιού, έτσι διώχνω οτιδήποτε άλλο από το κεφάλι μου. Όταν ο Τιτίν, ο φυσιοθεραπευτής μου, μου δένει το αριστερό πόδι, τότε εγώ περνάω grip στις ρακέτες μου. Και στις έξι, που παίρνω μαζί μου στο court.

Όλες οι ρακέτες έρχονται με μαύρο grip, εγώ τις τυλίγω με άσπρο από πάνω. Δεν σκέφτομαι για να κάνω τις κινήσεις αυτές. Μου βγαίνει αυτόματα και τυλίγω όλες τις ρακέτες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Όταν ο Τιτίν τελειώνει με το δέσιμο των ποδιών μου, εγώ σηκώνομαι, ντύνομαι και ρίχνω νερό στο κεφάλι μου. Στη συνέχεια βάζω την bandanna μου. Ούτε αυτό θέλει σκέψη. Σιγά σιγά και αυτόματα, με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά.

Την δένω προσεκτικά γύρω από το κεφάλι μου και είμαι έτοιμος. Προσπαθώ να μην πέφτει το μαλλί μου μέσα στα μάτια μου. Υπάρχει και μια τελευταία λεπτομέρεια όμως, που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία μου πριν από κάθε αγώνα.

Ο Τιτίν δένει και τα δάχτυλά μου. Χωρίς αυτή την λεπτομέρεια, δεν θα μπορούσα να παίξω. Ιδρώνουν τα δάχτυλά μου διαφορετικά, και δυσκολεύομαι. Μετά, ξεκινάω να τρέχω και να κάνω μικρά σπριντ στο διάδρομο.

Πηδάω ψηλά, τρέχω για έξι μέτρα και τεντώνω τον λαιμό μου. Κάνω διατάσεις για τους καρπούς μου και τα γόνατά μου. Στη συνέχεια ακόμη λίγα άλματα, λίγα σπριντ. Όλα αυτά, εννοείται με τα ακουστικά και την μουσική στα αυτιά μου.

Πηγαίνω στην τουαλέτα στη συνέχεια. Ακολούθως, εξετάζω τις ρακέτες μου ξανά, νιώθω το βάρος τους, σηκώνω τις κάλτσες μου, βάζω την ζακέτα μου και μπαίνω στο court.

Κάθομαι στον πάγκο μου, παίρνω το άσπρο μπουκάλι μου και το στήνω εκεί που πρέπει. Στη συνέχεια παίρνω το δεύτερο μπουκάλι και το τοποθετώ κοντά του. Κάθε φορά το ίδιο. Κάθε φορά στην ίδια θέση και με την ίδια σειρά.

Η τελευταία μου κίνηση είναι μέσα στο court. Ψάχνω το γήπεδο. Βλέπω κάθε γωνία που υπάρχει μέσα σε αυτό”.

Δημήτρης Χαλιάπας

The post Οι συνήθειες του Ράφα και ο επικός τελικός Wimbledon το 2008 appeared first on Tennis24.