Α ΕΣΚΑΝΑ | Λαζαρίδης: "Ζήσαμε μεγάλες στιγμές"

Ο Ιωνικός πέρασε από τον Άλιμο για την 26η και τελευταία αγωνιστική της Α΄ ΕΣΚΑΝΑ, στέφθηκε πρωταθλητής και πανηγύρισε την επάνοδό του στις Εθνικές Κατηγορίες. Ο Μάρτιν Λαζαρίδης, ο οποίος αποτέλεσε μία από τις πιο ηχηρές μεταγραφές όχι μόνο του Ιωνικού αλλά και ολόκληρου του πρωταθλήματος, μίλησε στο superbasket.gr για την άνοδο της ομάδας της Νίκαιας.

"Το πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑΝΑ

είναι περίεργο. Εμείς κοιτάζαμε και προετοιμαζόμασταν για κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στο τέλος τα καταφέραμε", δήλωσε αρχικά και στην συνέχεια μάς αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας του Ιωνικού:

"Στο ρόστερ της ομάδας υπάρχουν πολλοί ποιοτικοί παίκτες. Το κλίμα μεταξύ των παικτών είναι πάρα πολύ καλό. Σε όποια ομάδα κι αν ήμουν, όταν το κλίμα μεταξύ των παικτών ήταν καλό, πηγαίναμε πάντα καλά. Το προπονητικό τιμ και η διοίκηση ήταν δίπλα μας. Η οργάνωση που έχει ο Ιωνικός σπανίζει και δεν την συναντάς σε ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών".

Ο Ιωνικός ξεκίνησε το πρωτάθλημα ιδανικά. Στις έξι πρώτες αγωνιστικές μέτρησε ισάριθμες νίκες. Στις επόμενες τέσσερις όμως, ηττήθηκε τρεις φορές και κάποιοι βιάστηκαν να τον ξεγράψουν από την υπόθεση της ανόδου. "Υπήρξε μεγάλη απογοήτευση σε εκείνο το σημείο. Κάποιοι είπαν πως το τρένο της ανόδου χάθηκε. Εμείς πιστέψαμε και συνεχίσαμε να δουλεύουμε".

Ο Ιωνικός πήγε στον Άλιμο κρατώντας την τύχη στα χέρια του, αφού την 25η αγωνιστική είχε επικρατήσει του Εθνικού στον κατάμεστο κλειστό του Πλάτωνα. "Από την αρχή της σεζόν είχα πει πως το παιχνίδι με τον Εθνικό θα ήταν κομβικό. Πιστεύω ότι Ιωνικός έζησε στιγμές που είχε χρόνια να της ζήσει".

Όσον αφορά για το πώς κύλησε το διάστημα μεταξύ των αγώνων με τον Εθνικό και τον Άλιμο σημείωσε πως "δεν υπήρχε εφησυχασμός. Όλα κύλησαν φυσιολογικά και συνεχίσαμε να δουλεύουμε με τους προπονητές μας. Δεν βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε".

Ο Ιωνικός όμως δεν ήταν μόνος του στον Άλιμο. Είχε την συμπαράσταση 350 φίλων του, που ακόμα και μετά την εκκένωση του γηπέδου, παρέμειναν έξω από αυτό και συνέχισαν να υποστηρίζουν την ομάδα τους. "Σε εκείνο το σημείο έφυγε το άγχος. Είπαμε με τα παιδιά (σ.σ συμπαίκτες) πως τώρα το παιχνίδι είναι… φιλικό και πάμε να το κερδίσουμε, όπως και κάναμε. Μετά την λήξη βγήκαμε έξω και πανηγυρίσαμε με τον κόσμο μας. Ξέραμε ότι δεν θα έφευγε κανείς. Μας έβλεπαν από τα μπαλκόνια που πανηγυρίζαμε".