Πηνελόπη Δέλτα: Η ημέρα που αποφάσισε να αυτοκτονήσει πίνοντας δηλητήριο

Σαν σήμερα στις 27 Απριλίου του 1941, την ημέρα, δηλαδή, που τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, η σπουδαία συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της, πίνοντας δηλητήριο.Βίνσεντ Βαν Γκογκ: Τελικά αυτοκτόνησε ή τον πυροβόλησαν;Γιατί, όμως αποφάσισε η ταλαντούχα και διάσημη συγγραφέας, κόρη του επιχειρηματία και εθνικού ευεργέτη Εμμανουήλ Μπενάκη, να φύγει τη συγκεκριμένη στιγμή και με αυτό τον τρόπο; Λέγεται, ότι το δηλητήριο το είχε πάντα κοντά της για να μπορεί να εγκαταλείψει «αυτόν τον κόσμο» όποτε το θελήσει. Αποφάσισε, λοιπόν, να βάλει τέλος στη ζωή της ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τα γερμανικά στρατεύματα που έκαναν κατάληψη στην Αθήνα, λόγω του ανεκπλήρωτου έρωτα που τη βασάνιζε για αρκετά χρόνια ή λόγω της κλονισμένης υγείας της;Αθανάσιος Διάκος: Ο μαρτυρικός θάνατος του πιο όμορφου ήρωα της ΕπανάστασηςΤο σημείωμα αυτοκτονίας της Πηνελόπη ΔέλταΤην ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Αθήνα, όλοι παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τα γεγονότα πίσω από τα κλειστά πατζούρια τους. Παρόλα αυτά, η είδηση ότι η αγαπημένη σε όλους Πηνελόπη Δέλτα έβαλε τέλος στη ζωή της σόκαρε τους Αθηναίους. η είδηση μεταφέρθηκε σε ολόκληρη την πόλη από στόμα με στόμα. Είπαν ότι η σπουδαία συγγραφέας των παιδικών ιστορικών αριστουργημάτων «Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Ο Τρελαντώνης», «Ο Μάγκας», «Τα Μυστικά του βάλτου», δεν άντεξε να δει την Αθήνα να σκλαβώνεται και έτσι αφαίρεσε η ίδια τη ζωή της.Επίσης, η «κυρία με τα μαύρα», όπως την αποκαλούσαν, έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας, μία ανίατη ασθένια που την ταλαιπωρούσε για πολλά χρόνια. Τέλος, από το 1924 θρηνούσε την απώλεια του μεγάλου έρωτα της ζωής της, του Ίωνα Δραγούμη. Έτσι, για έναν ή όλους τους προαναφερόμενους λόγους μαζί, στις 27 Απριλίου του 1941 η μεγάλη συγγραφέας των παιδικών μας χρόνων πίνει δηλητήριο. Βασανίζεται για πέντε ημέρες και αφήνει την τελευταία της πνοή στις 2 Μαΐου.Σε σημείωμα, που άφησε στους δικούς της έγραφε: «Παιδιά μου, ούτε παπά, ούτε κηδεία. Παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου, αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δε ζω πια. Φροντίστε τον πατέρα σας. Τον φιλώ σφιχτά. Π.Σ. Δέλτα».Την ίδια κιόλας ημέρα κηδεύτηκε από τους οικείους της στον κήπο του σπιτιού της, με μια σεμνή εξόδιο ακολουθία, που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Στον τάφο της χαράχτηκε μία μόνο λέξη: «Σιωπή». Το μυστήριο γύρω από τον θάνατο του Γεώργιου ΚαραϊσκάκηΠοια ήταν η Πηνελόπη ΔέλταΗ Πηνελόπη Δέλτα, αδελφή του Αντώνη Μπενάκη, γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια. Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, της παρείχε κάθε δυνατότητα για παιδεία και πνευματική καλλιέργεια, έτσι η Πηνελόπη έμαθε ξένες γλώσσες, ζωγραφική και ανάγνωση. Η μητέρα της ήταν πάρα πολύ σκληρή και αυταρχική, διαμορφώνοντας έτσι μία εύθραστη προσωπικότητα στην Πηνελόπη, η οποία αρκετές φορές θεωρούσε ότι μόνη διέξοδος είναι ο θάνατος. Μόλις στα 21 της χρόνια κι ενώ η οικογένεια Μπενάκη ήρθε προσωρινά στην Αθήνα, ο θείος της, τη γνώρισε με τον Στέφανο Δέλτα έναν πλούσιο Φαναριώτη βαμβακέμπορο, και επέμεινε να τον παντρευτεί. Η Πηνελόπη εκδήλωσε την άρνησή της με μια απόπειρα αυτοκτονίας. Η κίνησή της αυτή δε συγκίνησε τη σκληρή οικογένεια και ο γάμος έγινε, ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί.Με τον Στέφανο Δέλτα απέκτησαν τρεις κόρες, τη Σοφία (μετέπειτα Μαυροκορδάτου), τη Βιργινία (μετέπειτα Ζάννα) και την Αλεξάνδρα (μετέπειτα Παπαδοπούλου). Η Πηνελόπη Δέλτα ήταν υποδειγματική μητέρα. Αγαπούσε και φρόντιζε τα παιδιά της ενώ στεκόταν στο πλευρό του συζύγου της με την αυστηρότητα που όριζε η ηθική της. Τον ακολουθούσε στις κοσμικές εκδηλώσεις και αυτό ήταν και η αφορμή να έρθει σε επαφή με τα πιο λαμπρά μυαλά των διανοουμένων της εποχής.«Εγώ είμαι Δημοκράτισσα και Μπενάκισσα»Και εννοούσε κάθε λέξη από τα παραπάνω! Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα αυτά τα λόγια σπάνια ακούγονταν, πόσω μάλλον και από μία γυναίκα. Η φιλάνθρωπος Πηνελόπη Δέλτα υποστήριζε πάντα με πάθος τη Δημοκρατία και ονειρεύονταν μία ελεύθερη κοινωνία, δίχως πόνο. Γι' αυτό και όσο ζούσε ήταν πάντα δίπλα στους αδύναμους και φτωχούς συμπολίτες της, καθώς και στους στρατιώτες που πολεμούσαν στο μέτωπο.  Η Πηνελόπη Δέλτα με τις τρεις κόρες της / Φωτογραφία FacebookΌταν η Πηνελόπη Δέλτα γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη και τον ερωτεύτηκε παράφοραΗ Πηνελόπη Δέλτα γνωρίστηκε με τον Ιωάνη Δραγούμη το 1905 στην Αλεξάνδρεια. Ο έρωτας μεταξύ τους ήταν κεραυνοβόλος, το πάθος ήταν αμοιβαίο, αλλά εξελίχθηκε σε μία πλατωνική -δίχως αύριο- αγάπη. Αυτός ο ανεκπλήρωτος έρωτας είχε τρελάνει την Πηνελόπη Δέλτα, αφού δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την οικογένειά της και να αφεθεί στην αγκαλιά του έρωτα της ζωής της... και λόγω αυτού έκανε ακόμη δύο απόπειρες αυτοκτονίας. «Τιτανικός»: Οι ιστορίες των Ελλήνων επιβατών που χάθηκαν στο ναυάγιοΓια να είναι ειλικρινής απέναντι στον συζυγό της, μία ημέρα του τα εξομολογήθηκε όλα, αλλά δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Προσπάθησε πάρα πολλές φορές να κλείσει αυτό το κεφάλαιο και να ρίξει την αυλαία σε αυτό το αξιέξοδο που ζούσε. Έτσι, όταν το 1912, ο Ίων θα ερωτευτεί Μαρίκα Κοτοπούλη, η Πηνελόπη θα ντυθεί στα μαύρα έως το τέλος της ζωής της.Ξέρω μόνο πως σ' αγαπώ, τ' ακούς, Ιων; Σ' αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάνταΟ Ίων Δραγούμης / Φωτογραφία FacebookΕπιστολή της Πηνελόπης Δέλτα στον Ίωνα Δραγούμη (27 Ιουλίου 1906)«Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα· αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ιων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με... Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι· τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος· ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ' αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου όποταν σε φωνάξω. Ιων μου, δεν σε φωνάζω· μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι· σε περιμένω πάντα και σ' αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση· τ' άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε! Μη με φοβηθείς· αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα. Ιων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν "τρελός για μένα", έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα... Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει "τιμή" και "λόγος". Ξέρω μόνο πως σ' αγαπώ, τ' ακούς, Ιων; σ' αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ' έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω "σ' αγαπώ", μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ως που να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει. Το ξέρω πως είμαι τρελή· μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει...».Ο δισέγγονός της Πηνελόπης Δέλτα,  Αλέκος Π. Ζάννας, διακεκριμένος ιστορικός και επιμελητής του αρχείου της, έχει δηλώσει: «Είχε εμμονή με τον Ίωνα Δραγούμη. Δεν έβαλε τέλος στη ζωής της μόνο και μόνο εξαιτίας της θλίψης της για την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. Ήταν ένα συνονθύλευμα αιτιών έπασχε και από σκλήρυνση κατά πλάκας».Τα έργα της Πηνελόπη ΔέλταΓια την Πατρίδα (νουβέλα) (1909)Η καρδιά της βασιλοπούλας (διήγημα-παραμύθι) (1909)Παραμύθι χωρίς όνομα (1910)Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου (ιστορικό διήγημα) (1911)Παραμύθια και άλλα (1915)Τα Ανεύθυνα (Διηγήματα) (1921)Στο Κοτέτσι (παραμύθι)(1922) (σαν βιβλίο εκδόθηκε μόλις το 2011 από τις εκδόσεις Τετράγωνο)Η ζωή του Χριστού (Δίτομο) (1925)Τρελαντώνης (μυθιστόρημα) (1932)Πρώτες ενθυμήσεις (διήγημα) (1932)Μάγκας (μυθιστόρημα) (1935)Στα μυστικά του βάλτου (μυθιστόρημα) (1937)Ρωμιοπούλες (Τριλογία σε τρεις τόμους) (1939) (εκδόθηκε το 2014 από τις εκδόσεις Ερμής).Το Πρώτο Ξύπνημα (Γεγονότα από το 1895 έως το 1907) (1939)Ή Λάβρα (Γεγονότα από το 1907 έως το 1909) (1939)Το Σούρουπο (Γεγονότα από το 1914 έως το 1920) (1939)Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος: ημερολόγιο, αναμνήσεις, μαρτυρίες, αλληλογραφία (1978)Ίωνας Δραγούμης: ημερολόγιο, αναμνήσεις, μαρτυρίες, αλληλογραφία (1978)Μύθοι και Θρύλοι (διηγήματα και Παραμύθια) (1916)