Με δύναμη από την Κηφισιά από το ΚΘΒΕ στο Νέο Υπερώο της ΕΜΣ

Η απολαυστική κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά «Με δύναμη από την Κηφισιά», αλλάζει χώρο και θα παρουσιάζεται από την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015 στο Νέο Υπερώο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα.

Λίγα λόγια για το έργο

Τέσσερις γυναίκες σε ένα σπίτι μιλούν ασταμάτητα. Για τον εαυτό τους, τις σχέσεις τους, τους άντρες, το παρόν και το μέλλον. Ο διάλογος ανάμεσα στα πρόσωπα στήνεται αριστοτεχνικά σαν ιστός αράχνης. Τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, την κωμωδία και το δράμα,

θαμπώνουν. Πόθοι, προθέσεις, ελπίδες, σκέψεις εναλλάσσονται δαιμονικά και ακατάπαυστα με τέτοια ταχύτητα που μοιάζουν ακίνητα, χωρίς διαφυγή. Ανελέητα. Το έργο Με δύναμη από την Κηφισιά είναι σίγουρα ένα αριστούργημα του νεοελληνικού θεάτρου.

Χαιρετισμός Ελένης Χαβιαρά

Χαίρομαι που ανεβαίνει το Με δύναμη από την Κηφισιά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους συντελεστές της παράστασης.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Η παράσταση αρχίζει και βλέπουμε μια κυρία πάνω σε ένα στατικό ποδήλατο να παλεύει με τα περιττά κιλά της και να λέει: «106, 107, 108».

Πίσω από κάθε φράση, λέξη που λέει ο συγγραφέας, πίσω από κάθε δεδομένη εικόνα που ζητά να παρασταθεί («Η Αλέκα κάνει ποδήλατο γυμναστικής. Φοράει φόρμα» – σαφής η οδηγία των συγγραφέων) κρύβεται, για τον ερμηνευτή, ένα πελώριο γιατί. Στην προκείμενη περίπτωση, δύο. Γιατί 106; Γιατί ποδήλατο γυμναστικής;

Δεν θα σας φανερώσω το μυστικό. Μετά την παράσταση θα ξέρετε. Ή θα φύγετε με περισσότερα ακόμα ερωτηματικά απ’ όσα είχατε όταν ήρθατε.
(Θα σας πω μόνο ότι Ταϊλάνδη σημαίνει… –γιατί Ταϊλάνδη και όχι μια άλλη χώρα της «εξωτικής» Άπω Ανατολής;– Ταϊλάνδη σημαίνει: γη της ελευθερίας…)

Ο Κεχαΐδης και η Χαβιαρά λατρεύουν τα ερωτηματικά, τις επαναλήψεις, τις ανολοκλήρωτες ιστορίες. Τις ατέλειωτες υποθέσεις και τα αναπάντητα ερωτήματα, που γεννιούνται στους ρόλους και στους θεατές τους.

Όταν απαντήσεις στις ερωτήσεις που σας είπα πριν –με όποιες υποθέσεις κι αν κάνεις (γιατί φυσικά, ποτέ δεν θα μας κάνουν τη χάρη να μας διευκολύνουν)– αποκαλύπτεται μπροστά σου, φράση-φράση, ένα θεατρικό αριστούργημα. Αυτό που μοιάζει σαν ένας ποταμός από συναισθήματα, συγκρούσεις, κωμικές ή όχι καταστάσεις· δεν είναι παρά ένα καλοσχεδιασμένο γαϊτανάκι σκέψεων, φαινομενικά χαοτικό, αλλά και τόσο ξεκάθαρο όπως το σύμπαν – όπου τα πάντα εν σοφία εποίησε. Στη περίπτωσή μας εποίησαν.

Ένα κείμενο, που θα διαπεράσει τον χρόνο, γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα για να διαβάσουμε το σύμπαν των συγκεκριμένων συγγραφέων. Και εύχομαι να παραμείνει νωρίς, για να συνεχίσει να μας βασανίζει.

Ο Κεχαΐδης και η Χαβιαρά συγκαταλέγονται στους μεγάλους συγγραφείς του κόσμου. Που δεν ονειρεύονται, φυσικά, να πάνε στη Μόσχα, αλλά στην ταπεινή Ταϊλάνδη.

Γιάννης Ρήγας

Τον Φεβρουάριο η παράσταση θα πραγματοποιήσει μεγάλη περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα με το Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης.

Keywords
Τυχαία Θέματα