Βλήματα ανευθυνότητας

ΠολιτικήΈντυπη Έκδοση

Τι έμεινε, τελικά, από τη χλαπαταγή τόσων ημερών για το «σκάνδαλο» με τα ληγμένα βλήματα που επρόκειτο η Ελλάδα να πουλήσει στη Σαουδική Αραβία; Πρακτικά τίποτε, εκτός από μεγάλα λόγια που έπεσαν στο κενό, από κατηγορίες που έμειναν μετέωρες και από μια ανακατωσούρα που επιβεβαίωσε ότι διαχρονικά η σκανδαλολογία καταλαμβάνει πολύ περισσότερο χώρο στην πολιτική μας ζωή από όσο της αξίζει.

Σκάνδαλα υπήρξαν και θα υπάρξουν πολλά. Όμως σκάνδαλο είναι μόνο ό,τι αποδεικνύεται – σε αντίθετη περίπτωση η σκανδαλολογία εκθέτει αυτόν που την ανακινεί. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.Εν προκειμένω η Ν.Δ. και η ΔΗΣΥ κατάφεραν να εμφανιστούν στη Βουλή μη έχοντας να προσθέσουν ούτε ένα «και» σε όσα νωρίτερα είχαν γραφτεί και ακουστεί σε όλες τις κατηγορίες ΜΜΕ. Οι κυβερνητικές απαντήσεις κατέρριψαν τους ισχυρισμούς περί μεσαζόντων, λαθρεμπορίου και μίζας και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος αφήνοντας πίσω την απορία γιατί επί είκοσι ημέρες μια εντελώς ατεκμηρίωτη υπόθεση έγινε πρώτο θέμα της πολιτικής επικαιρότητας. Ίσως ήταν μια προσπάθεια του παλαιού «δικομματισμού» να ακυρώσει τον ισχυρισμό του ΣΥΡΙΖΑ περί «ηθικού πλεονεκτήματος» και να καταδείξει ότι «επιτέλους, να που όλοι ίδιοι είμαστε». Ίσως ήταν αποτέλεσμα της επικράτησης, στο εσωτερικό της Ν.Δ., αυτών που προσφάτως εισηγήθηκαν στην ηγεσία της «να κυλιστούμε στη λάσπη». Ίσως οι ήδη ερευνώμενες – από τη Βουλή και τη Δικαιοσύνη – παλαιές υποθέσεις έχουν δημιουργήσει την ανάγκη ενός πολιτικού αντιπερισπασμού. Ό,τι κι αν ισχύει, το αποτέλεσμα είναι «μηδέν εις το πηλίκον». Το αυτό ισχύει όμως και με την απόπειρα της κυβέρνησης – η οποία προφανώς επιχείρησε να ανταποδώσει τη λάσπη για να αλλάξουν οι εντυπώσεις – να εμπλέξει επίσης χωρίς στοιχεία και αποδείξεις τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι σε σενάρια περί μεσαζόντων για την ίδια υπόθεση.Η βασική αρχή, που λέει ότι σκάνδαλο είναι ό,τι αποδεικνύεται με τις θεσμικές διαδικασίες, επί πολλές μέρες πήγε περίπατο. Τι θα γίνει με τους φόρους;Ενόσω, όμως, τα βλήματα πολιτικής ανευθυνότητας σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια της, η κοινωνία είχε – και συνεχίζει να έχει – εντελώς διαφορετικές ανησυχίες, οι οποίες τη διαπερνούν οριζοντίως. Η χώρα βρίσκεται σε πορεία εξόδου από τα – επίσημα τουλάχιστον – μνημόνια, αλλά η «επόμενη μέρα» ελάχιστα περιγράφεται από τους βασικούς πολιτικούς παίκτες. Οι επιμέρους καυγάδες δεν διαφωτίζουν.Δεδομένου μάλιστα ότι οι μνημονιακές δεσμεύσεις θα μας ακολουθούν και μετά τη λήξη των επίσημων μνημονίων, χωρίς δυνατότητα παράκαμψης, πολλές από τις οιονεί προεκλογικές υποσχέσεις, που ήδη διατυπώνονται, μοιάζουν αδύνατον να εκπληρωθούν. Οι φορολογικές στρεβλώσεις, όπως δείχνει το σημερινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ποντικιού», είναι πολλές, αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να μας πει πώς θα απαλλαγούμε από φόρους εντελώς άχρηστους και καταφανώς επιζήμιους και για τους φορολογούμενους και για την «υγεία» των δημόσιων οικονομικών. Ποιο μέλλον;Η οικονομική ανάπτυξη – ορθότερα: μεγέθυνση – δεν έχει τυφλοσούρτη. Το ποιοι ωφελούνται και ποιοι φτύνουν αίμα για να ωφελούνται άλλοι δεν είναι εκ προοιμίου δεδομένο. Το πώς θα σχεδιαστεί η ροή του χρήματος, ποιες νομοθετικές παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν, ποιοι τομείς της οικονομίας θα επιλεγούν ως ατμομηχανή μιας βιώσιμης, περιβαλλοντικά ισορροπημένης και διατηρήσιμης οικονομικής μεγέθυνσης και τι είδους εργαζόμενοι θα τη στηρίξουν είναι πολύ μεγάλα θέματα για να πνίγονται στον βούρκο μιας νεφελώδους σκανδαλολογίας. Επιπλέον οι πλειστηριασμοί άρχισαν και ήδη δημιουργούν κοινωνική ένταση. Ο τρόπος να προστατευθούν – στο μέτρο του δυνατού – τα σπίτια των φτωχών, που αποδεδειγμένα αδυνατούν να πληρώσουν, δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Καθώς το ξεκαθάρισμα του τραπεζικού συστήματος από τα βαρίδια είναι αναπόδραστο, ώστε να αρχίσουν πάλι οι τράπεζες να επιτελούν τον ρόλο τους στην οικονομία, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης βρίσκεται σε αναστολή, οι εξελίξεις μοιάζουν προδιαγεγραμμένες:Στην κορυφή της οικονομικής πυραμίδας προφανώς θα υπάρξει ξαναμοίρασμα της τράπουλας, αφού αρκετοί σοβαροί παίκτες σε σημαντικούς κλάδους θα αντικατασταθούν από άλλους.Στη βάση όμως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, αφού τυχόν καταστροφή της μικροϊδιοκτησίας – η οποία αποτελεί δομικό στοιχείο και στόχο των μνημονίων – θα αποτελέσει το τελικό χτύπημα για πολλές κατηγορίες πολιτών, για τις οποίες η ιδιόκτητη στέγη αποτελεί το τελευταίο οχυρό στην οικονομική καταστροφή που έχουν ήδη υποστεί. Ούτε αυτά τα ζητήματα όμως κρίθηκαν άξια για δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Το ίδιο συνέβη και με τη Μάνδρα, όπου, εκτός από αλληλοκατηγορίες για τις πολλές διαχρονικές και τις λιγότερες αλλά όχι ανύπαρκτες σημερινές ευθύνες, ελάχιστα ασχοληθήκαμε με το τι θα γίνει από εδώ και στο εξής για να θεραπεύσουμε τις παλαιές πολιτικές και κοινωνικές αμαρτίες, αλλά και για να θωρακιστούμε έναντι της ιδιαίτερα απειλητικής κλιματικής αλλαγής. Και βεβαίως, καθώς περιμένουμε την έλευση του Ερντογάν, που θα μας κουβαληθεί μαζί με όλα του τα προβλήματα, όλες τις διεκδικήσεις και όλες τις αντιπαραθέσεις του με τη Δύση, το πώς η Ελλάδα οργανώνει τη διπλωματική και αμυντική της πολιτική είναι θέμα που αφορά την ίδια την υπόσταση του ελληνισμού. Τώρα, μετά την κακοστημένη παράσταση που είδαμε τις προηγούμενες μέρες, ήδη κυβέρνηση και Ν.Δ. φαίνεται να στρέφουν το ενδιαφέρον στους κατεστραμμένους και απελπισμένους της Μάνδρας – η κυβέρνηση με έναρξη της διαδικασίας ενισχύσεων, η Ν.Δ. με επισκέψεις. Το χθεσινό μπρίφινγκ του Τζανακόπουλου έβαλε μπροστά την έξοδο στις αγορές, το κοινωνικό μέρισμα, το μέλλον της Δυτικής Αττικής. Ομοίως η Ν.Δ. είναι διατεθειμένη να στραφεί στα θέματα «καθημερινότητας».Τα μεγάλα ζητήματα παραμένουν όμως σε εκκρεμότητα – και δεν είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι θα τα δούμε σύντομα να γίνονται πρώτα θέματα στην επικαιρότητα.σκανδαλολογίασκάνδαλοΣαουδική Αραβίαβλήματαπώληση όπλων ΝΔΦόροιπλημμύρες ΜάνδραIssue: 1997Issue date: 30-11-2017Has video: Exclude from popular: 0