Τείχος θωράκισης και αποτροπής

Το καλοκαίρι του 2020 ζήσαμε μια πρωτοφανή κατάσταση όπου προσφυγικοί στρατοί, κατευθυνόμενοι από το τουρκικό κράτος, επιχείρησαν μαζική εισβολή και παραβίαση των εθνικών μας συνόρων.

Μέσα σε κλίμα ζόφου, απειλών και προκλήσεων, η Τουρκία ξεκίνησε απροκάλυπτα έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδας.

Μπορεί σπάνια να εκτιμάς το μέγεθος της καταστροφής που αποτρέπεις, ωστόσο, ο επιτυχής τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε αυτή η απόπειρα

εισβολής άλλαξε εντυπωσιακά τα δεδομένα της εθνικής μας ψυχολογίας έναντι των Τούρκων. Η Ελλάδα απάντησε: απέτρεψε και ακύρωσε μια καλά σχεδιασμένη εισβολή που αν είχε πετύχει, σήμερα θα μιλούσαμε κάτω από μιαν εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Τόσο στο Αιγαίο όσο και στον Έβρο η χώρα μας έδωσε την απάντησή της στον νέο-οθωμανικό επεκτατισμό. Και όχι μόνο. Η Ελλάδα ανέπτυξε με εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα και άριστους χειρισμούς ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα που θέτει πλέον τις ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή σε νέα βάση. Κυρίως απέκτησε ένα πλεονέκτημα στους αιθέρες αλλά και χρόνο πολύτιμο. Χρόνο που η Τουρκία καλείται να καλύψει.

Ένα πολύ σημαντικό έργο ξεκίνησε τότε με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας η ηγεσία εκείνο το καλοκαίρι παρακολούθησε ιδίοις όμμασι τα γεγονότα στα σύνορα. Άρχισε να χτίζεται το τείχος του Έβρου, ένα έργο θωράκισης των συνόρων και αποτροπής των μεταναστευτικών ροών. Τα αποτελέσματα στα δύο χρόνια εργασιών ήταν αποκαλυπτικά όσο και εντυπωσιακά: συντριπτική μείωση των μεταναστευτικών ροών και τεράστια απογοήτευση όλων όσων τις εργαλειοποιούν – εντός και εκτός συνόρων. Το τείχος αυτό προέκυψε από μια πραγματική ανάγκη, μια εθνική απειλή που λίγο έλειψε να αποσταθεροποιήσει την χώρα στην πορεία της προς την ομαλότητα, την πρόοδο και την ανάπτυξη. Οι ακρίτες νιώθουν πλέον πιο ασφαλείς καθώς το έργο τους προσφέρει τις εγγυήσεις προστασίας που δεν είχαν. 

Αυτό που γεννά μεγάλες απορίες είναι η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στο τείχος του Έβρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει ιδεολογικές ενστάσεις για την ύπαρξη, την αποτελεσματικότητα και την χρήση του. Τις αντιρρήσεις του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τις προβάλλει με «αυθόρμητες» δηλώσεις διαφόρων στελεχών του. Όλα αυτά είναι γνωστά. Αυτό που παραμένει ομιχλώδες και γεννά τεράστια ερωτηματικά, είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα εθνικά ζητήματα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να μας διαφωτίσει καθώς το τελευταίο διάστημα -και όχι μόνο- παρατηρούνται περίεργες ταυτίσεις με τις θέσεις που εκφράζει ενίοτε ο Ερντογάν και οι διάφοροι ισλαμοφασίστες της κυβέρνησής του. Καλός ο μουσειακός και γραφικός διεθνισμός αλλά καλύτερη η πατρίδα και η εθνική της ανεξαρτησία!

Ίσως πρέπει να καθησυχάσουμε τους συντρόφους ενημερώνοντάς τους ότι τα τείχη υψώνονται για να μην εισβάλλουν παράνομα και ανεξέλεγκτα μεταναστευτικές ροές στη χώρα μας και όχι για να μην δραπετεύουν οι πολίτες από αυτήν – αν αυτό τους θυμίζει κάτι από το πρόσφατο παρελθόν… Όσο για τους συντρόφους του ΚΚΕ, ας γνωρίζουν ότι τα απόρθητα και επιβλητικά τείχη του Περισσού που μόνο… πολυβολεία δεν διαθέτουν, μας δείχνουν το δρόμο!

Διαβάστε επίσης:

Τρικομματικό ντιμπέιτ για οικονομία και επιχειρηματικότητα

Εκλογές 2023: Εκλογικές συνεργασίες (;) και πολιτική καρτελοποίηση

Το μεγάλο στοίχημα της πολιτικής μετά τα Τέμπη