Τα Τέμπη, το ναρκοπέδιο και τα αδιέξοδα

Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να μεταφέρει το επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης από τα Τέμπη στην οικονομία, στις ενισχύσεις διαφόρων κοινωνικών ομάδων και στην προβολή κυβερνητικού πλεονεκτήματος έναντι των ανταγωνιστών του δεν είναι εύκολη.

Βεβαίως το πλεονέκτημα δεν το έχασε ποτέ, αφού μέχρι σήμερα κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει καταφέρει να «κοιτάξει στα μάτια» τη Ν.Δ. – ούτε εκλογικά ούτε δημοσκοπικά – και είναι αμφίβολο αν θα το κάνει προσεχώς. Ωστόσο ενίοτε οι κυβερνήσεις σκοντάφτουν και πέφτουν μόνες τους, εάν υποτιμήσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Κι έχει μαζευτεί πολλή από δαύτη, κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης ακρίβειας.

Τα Τέμπη είναι μια δύσκολη συνθήκη:

● Από τη μια έχουμε μια σύγκρουση αναπόδεικτων θεωριών για την «πυρόσφαιρα», των οποίων οι υποστηρικτές – αδυνατώντας ο καθένας να αποδείξει τη δική του – αποδύονται σε προσπάθειες αποδόμησης κάθε ισχυρισμού των αντιπάλων τους.

● Από την άλλη έχουμε μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα: Την ύπαρξη μιας δικογραφίας στην οποία υπάρχουν αναφορές για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες σχετικά με το δυστύχημα και τη δυνατότητα πρόληψής του.

Η κυβέρνηση μπορεί να ρίξει, σε πρώτη φάση, στα μαλακά τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, κυρίως τον Καραμανλή, και να… προσεύχεται ότι στην πορεία της υπόθεσης δεν θα εκτεθεί – πλήρως και ανεπανόρθωτα αυτή τη φορά.

Η δεύτερη επιλογή είναι να πάει με τα νερά της αντιπολίτευσης, να ζητήσει τη μέγιστη τιμωρία του πρώην υπουργού της και, αν οι κατηγορίες καταπέσουν στη Δικαιοσύνη, να έχει καθαρό το μέτωπό της και να βγει από πάνω. Αν πάλι καταδικαστεί για κακούργημα, θα μπορεί να ισχυρίζεται πως έκανε το καθήκον της – αν και θα πρόκειται για την πλήρη επιβεβαίωση των ευθυνών της.

Τα δε μέτρα που παίρνει τώρα για τη βελτίωση της λειτουργίας και της ασφάλειας των σιδηροδρόμων είναι μεν θετικά, αλλά μένει να αποδειχτεί ότι είναι πλήρη και πειστικά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δημιουργούν την εύλογη απορία γιατί δεν τα έλαβε όταν τόσοι και τόσοι την προειδοποιούσαν ότι η κατάσταση ήταν άθλια και επρόκειτο να έχουμε νεκρούς, όπερ και εγένετο.

Το ίδιο δύσκολη είναι, όμως, και η προοπτική της αντιπολίτευσης, η οποία επί πολλούς μήνες επιμένει σε θεωρίες που παραμένουν αναπόδεικτες αντί να εστιάζει σε πραγματικές ευθύνες. Τώρα που αναζητεί και αυτή μια περισσότερο πολιτική στροφή, διαπιστώνει ότι έχει πνιγεί στο ξυλόλιο και ότι οι προτάσεις της για σοβαρά θέματα ακούγονται με μεγάλη δυσκολία.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως η σημερινή εικόνα θα παγιωθεί. Είναι όμως βέβαιο πως ο παραλογισμός της πολιτικής αντιπαράθεσης και η απουσία λύσεων στα μεγάλα προβλήματα θυμώνει περισσότερο τους ήδη θυμωμένους πολίτες…

Διαβάστε επίσης:

Θα πληρώσει τον θυμό η κυβέρνηση;

Η Παρασκευή που έσβησε…

Το καταστροφικό Real Estate της κυβέρνησης στη ΔΕΘ: Business as usual

Keywords
Τυχαία Θέματα