Παππάς – Αχτσιόγλου: Το βασικό δίπολο στην κούρσα διαδοχής του ΣΥΡΙΖΑ

Παράλληλα με τη δύσκολη συγκυρία των πυρκαγιών σε όλη τη χώρα και το σκηνικό του Ιουλίου να επαναλαμβάνεται τρέχουν με εντατικούς ρυθμούς οι διεργασίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και στο πλαίσιο της κούρσας διαδοχής.

Πρώτος σταθμός είναι το Διαρκές Συνέδριο, στο τέλος της ερχόμενης εβδομάδας (2 Σεπτεμβρίου) ενώ στη συνέχεια ακολουθεί η εσωκομματική κάλπη για τον νέο ή τη νέα αρχηγό στις 10 Σεπτεμβρίου με δεύτερο γύρο αν χρειαστεί

στις 16 Σεπτεμβρίου.

Με βάση και τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, παρεμβάσεις και συνεντεύξεις και τον διάλογο που εμμέσως διεξάγεται με αυτό τον τρόπο, οι Αχτσιόγλου – Παππάς αναδεικνύονται σε βασικό δίπολο της «κούρσας» με το Νίκο Παππά να διεκδικεί η αντιπαράθεση να γίνει και ευθέως μέσω μιας τηλεοπτικής αναμέτρησης, που θα την παρακολουθήσει και το ευρύ κοινό στο οποίο απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο Νίκος Παππάς, ο οποίος φαίνεται να δίνει μεγάλη σημασία στο ντιμπέιτ, επιχειρεί να πιέσει για οριστικοποίηση απόφασης για τη διεξαγωγή του, εκτιμώντας ότι οι συνυποψήφιοί του δε δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την πραγματοποίησή του. Έτσι ο ίδιος κατέθεσε πρόταση για ημερομηνία στις 7 Σεπτεμβρίου, για την οποία ενημέρωσε χθες και την Γραμματέα της ΚΕ του κόμματος Ράνια Σβίγκου.

Βέβαια στην πραγματικότητα το ζήτημα είναι ουσιαστικά θέμα συμφωνίας μεταξύ των υποψηφίων – εκ των οποίων ειδικά οι Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος φαίνεται να δίνουν προτεραιότητα στις περιοδείες αυτή τη στιγμή, έχοντας σφιχτό πρόγραμμα καθημερινών περιοδειών. Πάντως, αναμένεται τις επόμενες ημέρες να γίνει μια νέα σύσκεψη των υποψηφίων (δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα) υπό τους δύο Γραμματείς εν όψει και του Διαρκούς Συνεδρίου, όπου εκεί αναμένεται να τεθεί το ζήτημα.

Οι διαφωνίες και ο «πολιτικός πολιτισμός»

Αν και όλοι οι υποψήφιοι ομνύουν στην ενότητα, ο Νίκος Παππάς φαίνεται να επιδιώκει ελαφρώς υψηλότερους τόνους και σαφή καταγραφή των διαχωριστικών γραμμών από τους άλλους υποψηφίους και ιδίως την Έφη Αχτσιόγλου και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, στους οποίους ενίοτε απευθύνει τις ίδιες αιχμές, καθώς βρίσκονται πιο κοντά πολιτικά και ιδεολογικά. Θεωρεί δε και προβάλλει ότι οι υποψηφιότητές τους σηματοδοτούν αναδίπλωση στο «ασφαλές λιμάνι» της Αριστεράς, κάτι που κατά τον ίδιο δεν πρέπει να συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ξανακυβερνήσει.

«Καλός ο πολιτικός πολιτισμός αλλά να καταγραφούν και οι διαφωνίες» είναι ουσιαστικά το μήνυμα που στέλνει τις τελευταίες ημέρες μέσω των συνεντεύξεών του. Να σημειωθεί ότι αν και δημοσίως έχει υιοθετήσει ένα αρκετά ήπιο ύφος έχει κατά νου και τις ισορροπίες με ένα σκληρό κομμάτι της (κλυδωνιζόμενης μετά τις εκλογές) Κίνησης Μελών που θέλει σαφώς σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση για τον ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη μέρα και στα σόσιαλ δεν διστάζει να μπαίνει σε αντιπαράθεση με την άλλη πλευρά, στηλιτεύοντας «αριστερόμετρα» και τα συναφή, ενώ ασκεί την κριτική στον «παραδοσιακό» ΣΥΡΙΖΑ ότι εμποδίζει την συνάντησή του με την κοινωνία γιατί θέλει να ελέγχει το κόμμα κλπ.

Κόμμα των μελών

Έτσι ο Νίκος Παππάς μιλά για ένα κόμμα των μελών που θα εισακούγονται και δεν θα υφίστανται παραλυτικές ισορροπίες που επιβάλλονται από τα πάνω παραγνωρίζοντας συχνά τη βούληση της πλειοψηφίας.

Φαίνεται δε να το αντιπαραβάλλει με την θέση της Έφης Αχτσιόγλου που μιλά για ένα κόμμα των κανόνων και των δομών.

Όσο για το πού πρέπει να απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά μετ’ επιτάσεως για την ανάγκη το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι αντιληπτό ως το «σπίτι του κάθε προοδευτικού πολίτη» και υπερασπίζεται τη στρατηγική της διεύρυνσης που χαράχθηκε τα προηγούμενα χρόνια αν και ο ίδιος θεωρεί ότι μπήκε φρένο μετά τις εκλογές του 2019 και τώρα πρέπει να επανενεργοποιηθεί. «Σε συνθήκες ενισχυμένης αναλογικής δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά η ενίσχυση της παράταξης, η επίτευξη ποσοστών από 30 ως 40%, η νίκη επί της Ν.Δ., η ανάληψη της διακυβέρνησης.

Εκτός και αν θέλουμε τα προγράμματά μας να μείνουν σχέδια στο χαρτί και να μην εφαρμοστούν ποτέ» ανέφερε σε συνέντευξή του (ieidiseis.gr). Επομένως για να γίνει αυτό, θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απευθυνθεί σε όλους από την αριστερά ως τους κεντρώους και τους μετριοπαθείς πολίτες, αλλά και τη νεολαία μεγάλη μερίδα της οποίας προτίμησε τον Μητσοτάκη σε αυτές τις εκλογές.

Στην ίδια συνέντευξη άφησε αιχμές για τις προτάσεις που καταθέτει η Έφη Αχτσιόγλου μιλώντας για αυτοπεριχαράκωση σε μια λογική «αριστερού εκσυχγρονισμού» και «ρεαλιστικής» και «υπεύθυνης» αντιπολίτευσης που «θα οδηγήσουν σε άμβλυνση του ριζοσπαστικού προγράμματος, στην απώλεια της δυναμικής του επιρροής και στην αποδυνάμωση του ιστορικού του ρόλου».

Κόμμα των δομών

Η βασική θέση της Έφης Άχτσιόγλου από την άλλη, που παραπέμπει σε ένα «συμμάζεμα» του κόμματος για πιο εύρυθμη και δημοκρατική λειτουργία, είναι ένα κόμμα δομών και κανόνων το οποίο αντιδιαστέλλει με το «κόμμα προσώπων» ξορκίζοντας έτσι το φαινόμενο στελέχη να λειτουργούν με βάση την προσωπική τους ισχύ και προβολή, όπως συχνά έγινε τα προηγούμενα χρόνια.

«Η ηγεσία ενός κόμματος οφείλει να προφυλάξει τη συλλογικότητα και την ενότητα, να σεβαστεί τους κόπους όλων των στελεχών και των μελών» σημειώνει (συνέντευξη στο ieidiseis.gr) στέλνοντας το μήνυμα ότι «προσωπικές στρατηγικές που προκαλούν διαρκώς προβλήματα στην κοινή προσπάθεια δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές, διότι τελικά προσβάλλουν τον κόπο όλων των υπολοίπων».

Επομένως «οι κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται για όλους και όλες όσο ψηλά κι αν βρίσκονται» διότι το τελικό ζητούμενο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να εκπέμψει προς την κοινωνία σοβαρότητα ώστε αυτή να τον εμπιστευτεί ξανά. Τα παραπάνω αποτελούν ένα αυστηρό μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ότι ναι μεν θα υπάρχει σεβασμός στα ρεύματα ιδεών και την πολυφωνία, αλλά τα πάντα έχουν ένα όριο.

Ειδικά δε για σεξιστικές αναφορές, θύμα των οποίων έχει πέσει και οι ίδια τις τελευταίες εβδομάδες και μάλιστα και από το εσωτερικό του κόμματος σημειώνει με νόημα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «υπαρκτοί αυτοί οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί» αλλά «εξαιρετικά μειοψηφικοί» ωστόσο «δεν θα πρέπει να αφήνουμε τίποτα να πέφτει κάτω». Ανάλογα είναι τα μηνύματα και για την τοξική δημόσια αντιπαράθεση από πλευράς μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ό,τι αφορά το βασικό ακροατήριο απεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή της στην Αυγή ανέφερε μεταξύ άλλων ότι είναι ένα «λαϊκό κόμμα», ένα «κόμμα της εργασίας» ως εκ τούτου χαρακτηρίζει κρίσιμο, το κόμμα στο εξής «να αποτελεί ουσιαστικό εκφραστή των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων, των ανθρώπων που παράγουν, των ανθρώπων της δημιουργίας».

Αξίζει να σημειωθεί η θέση της για τις επικείμενες ευρωεκλογές, τις οποίες δεν ανάγει σε υπέρτατο στοίχημα όπου μια αποτυχία από εκεί και πέρα θα σημάνει το χάος για όποιον αναλάβει σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, προβάλει την άποψη πως «η μάχη των Ευρωεκλογών είναι ένας σταθμός μιας πολιτικής που έχει ορίζοντα τετραετίας».

Ανοίγει το «παιχνίδι» – Πόσοι θα είναι τελικά οι υποψήφιοι;

Στο μεταξύ και καθώς τα χρονικά περιθώρια ως το Διαρκές Συνέδριο στενεύουν, με ενδιαφέρον αναμένεται αν θα εκδηλωθούν τελικά και άλλες υποψηφιότητες, οι οποίες εκ των πραγμάτων θα ανακατέψουν την τράπουλα.

Εκτός από τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Σωκράτη Φάμελλο για τον οποίο υπάρχει η εικόνα ότι ζυγίζει σοβαρά το ενδεχόμενο να κατέλθει υποψήφιος, αλλά και τον Παύλο Πολάκη που με τις παρεμβάσεις του έδωσε την αίσθηση ότι το ξανασκέφτεται, φαίνεται να προκύπτει και νέος διεκδικητής της ηγεσίας, ο τέως υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας Στέφανος Κασσελάκης.

Ο τελευταίος, στην αρχή της εβδομάδας παρουσίασε δική του πλατφόρμα τόσο οργανωτικού χαρακτήρα, δηλαδή για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και πολιτικού, με προτάσεις για όλα τα βασικά πεδία παρέμβασης (θεσμοί, οικονομία, κοινωνικό κράτος, δικαιώματα, κλπ). Κάποιοι από το κόμμα θεωρούν δεδομένο ότι κινείται με κατεύθυνση να θέσει υποψηφιότητα, ενώ άλλοι παρακολουθούν με επιφύλαξη. Μετά απ’ όλα αυτά μένει να φανεί αν θα υπάρξουν και περαιτέρω εκπλήξεις.

Σε κάθε περίπτωση στο Διαρκές Συνέδριο θα κλειδώσει το ποιοι και πόσοι θα είναι οι υποψήφιοι.

Σε περίπτωση που θέσουν υποψηφιότητα ο Σωκράτης Φάμελλος ή Παύλος Πολάκης (ή και οι δύο) η τράπουλα φαίνεται να ανακατεύεται κυρίως σε βάρος του Νίκου Παππά, καθώς πάνω κάτω απευθύνονται στην ίδια δεξαμενή ψήφων από τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε περίπτωση υποψηφιότητας Κασσελάκη, ορισμένοι εκτιμούν ότι μπορεί να κόψει ψήφους από όλους λίγο-πολύ. Στο πρόσωπό του θα μπορούσε να δείξει την προτίμησή του ένα κομμάτι μελών «νέας εσοδείας», που ήρθε στον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, κυρίως για να ψηφίσει τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να έχει ιδιαίτερη τριβή με το εσωτερικό του κόμματος, είναι επομένως πιο χαλαρό πολιτικά και ιδεολογικά και δεν έχει στενά κομματική άποψη για το πού πρέπει να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη μέρα.

Διαβάστε επίσης

Αντιδράσεις για την πολλαπλή απασχόληση

Οι στόχοι του ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές

Το κλίμα προσέγγισης Αθήνας – Άγκυρας και οι αντιστάσεις που θέλουν «φρένο»