«Όλοι εμείς πουλιά» του Ουαζντί Μουαουάντ

Παρακολουθώντας καθημερινά τον απάνθρωπο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, κανένα έργο δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο από το «Όλοι εμείς πουλιά» του Ουαζντί Μουαουάντ.

Σε αυτό, ο βραβευμένος Λιβανοκαναδέζος συγγραφέας διαχειρίζεται ένα κρίσιμο πολιτικό ζήτημα, καθώς ερευνά έναν πόλεμο που στοιχειώνει τη συλλογική μνήμη μέχρι σήμερα.

Έναν πόλεμο που, πέρα από τις δραματικές του συνέπειες, θέτει δυσπρόσιτα εμπόδια στις σχέσεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων και ακουμπά στα προσωπικά του βιώματα.

Στο

«Όλοι εμείς πουλιά» κύριο θέμα είναι η έννοια της ταυτότητας. Όχι μόνο ως στοιχείο αυτοπροσδιορισμού αλλά και ως στοιχείο ενός επιβεβλημένου εγκλωβισμού στις οικογενειακές παραδόσεις και στον ίδιο μας τον εαυτό. Ίσως γι’ αυτό ο συμβολικός τίτλος του ταυτίζει τους ανθρώπους με πουλιά που αναζητούν την απελευθέρωσή τους.

Για να αναδείξει τον προβληματισμό του ο Μουαουάντ αναζητά τις ρίζες του σε παραδείγματα τα οποία συγγενεύουν με εμβληματικά τραγικά μεγέθη – όπως του Οιδίποδα.

Από την άλλη, ο έρωτας ενός ζευγαριού που, με φόντο το χάος της Μέσης Ανατολής, αντιμετωπίζει ανυπέρβλητα εμπόδια λόγω φυλετικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων (εκείνος είναι Γερμανοεβραίος και εκείνη Αμερικανίδα αραβικής καταγωγής) παραπέμπει κατά κάποιον τρόπο στον Σαίξπηρ.

Ωστόσο ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σύγχρονη γλώσσα, έντονες δραματικές συγκρούσεις, ποιητικές ανάσες, πολλές αναπάντεχες ανατροπές και το θέμα του ενδιαφέρει το κοινό. Το έργο δεν ακολουθεί γραμμική λογική – διασπάται σε πολλές σκηνές που κάθε μία τους εμπεριέχει αφηγήσεις των προσώπων σε σχέση με την αναζήτηση της ταυτότητάς τους. Τη διαδικασία αυτή διακόπτει βίαια μια βομβιστική επίθεση, προσγειώνοντας τους ήρωες στην πραγματικότητα, ξεβράζοντας μυστικά και μετατρέποντας καθοριστικά τη συνθήκη της ζωής τους.

Η καλά συντονισμένη σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου είναι, ωστόσο, εμποτισμένη με απλοϊκά ευρήματα και πλατειασμούς που δυσχεραίνουν τη θέαση της τρίωρης παράστασης.

Έχοντας μάλιστα ένα ανώριμο πρωταγωνιστικό ζευγάρι (Νώντας Αλεφάντης και Μελίνα Πολυζώνη) το συνολικό αποτέλεσμα επιβαρύνεται σημαντικά.

Ευτυχώς απολαμβάνουμε εξαιρετικές ερμηνείες από την Άννα Μάσχα και τον Γιώργο Ζιόβα. Διακρίνονται επίσης η Αλεξάνδρα Σακελαροπούλου και η Πηνελόπη Τσιλίκα. Άνισος ο Δημήτρης Παπανικολάου, καθώς στην κορυφαία δραματική του σκηνή δεν γίνεται πειστικός. Σωστοί στους ρόλους που επωμίσθηκαν ο Κλέαρχος Παπαγεωργίου και ο Οδυσσέας Πετράκης.

Έξοχη η μετάφραση της Ελένη Βαροπούλου, γεμάτη χυμούς, ποιητική αύρα και απόλυτη ακρίβεια.

Συμβατικό το βίντεο του Βασίλη Μαντζώρου, αποτελεσματική στον διαχωρισμό των σκηνών η σκηνογραφία της Ηλένιας Δουλαδίρη μαζί με τους φωτισμούς της Ζωής Μπολυβδά-Φαμέλη και στοχευμένη η μουσική του Πάνου Γκίνη.

Διαβάστε επίσης:

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Περιπέτεια, δράμα και «Το Αλάνι» με τον Χάρις Ντίκινσον

Γενέθλια για τον Ποπάυ – Έγινε 95 ετών (Video)

Critics Choice Awards: Ο λόγος της America Ferrera έφερε δάκρυα συγκίνησης – Το εγκώμιο της έπλεξε και η Margot Robbie