Η κρίση στην Ουκρανία και η επιτόπια ενημέρωση ως – αυτονόητο – αγαθό

Η κρατική τηλεόραση και τα ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας μόλις η κρίση στην Ουκρανία έφτασε σε οριακό σημείο έδειξαν ανακλαστικά και με απεσταλμένους, δημοσιογράφους και εικονολήπτες, καλύπτουν τις εξελίξεις.

Σε άλλες- παλαιότερες- εποχές, απεσταλμένους σε γεγονότα μείζονος σημασίας θα είχαν και όλες οι εφημερίδες. Ακόμα και σε σημεία του πλανήτη που μπορεί να είχαν ανταποκριτές.

Ενέργειες όπως αυτή της επιτόπιας κάλυψης των γεγονότων στην Ουκρανία είναι θέμα κύρους. Είναι θέμα σεβασμού καταρχήν κάθε καναλιού που αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως

οργανισμό ενημέρωσης και είναι επίσης ένδειξη σεβασμού στο κοινό στο οποίο απευθύνεται.

Τα κανάλια εφόσον αντιλαμβάνονται εαυτούς ως οργανισμούς ενημέρωσης πράττουν το προφανές. Το αυτονόητο. Αυτό που ορίζει ένα μέρος της φύσης τους, την ενημέρωση δηλαδή με προϋποθέσεις και προδιαγραφές (το άλλο μέρος αφορά στην ψυχαγωγία). Αυτό που επίσης ορίζει ο νόμος βάσει του οποίου και αδειοδοτήθηκαν.

Σε περίοδο εκπτώσεων ευτυχώς οι τηλεοπτικοί σταθμοί σε περιπτώσεις, όπως αυτή της ουκρανικής κρίσης, κρατούν τη σημαία ψηλά.

Έχουν ικανούς και έμπειρους δημοσιογράφους, δοκιμασμένους. Για να μεταφέρουν ψύχραιμη και έγκυρη πληροφόρηση. Είτε από το Κίεβο είτε από τη Μαριούπολη με έντονο το ελληνικό στοιχείο.

Αλλοίμονο αν τα ελληνικά ΜΜΕ δεν είχαν απεσταλμένους για μια οριακή κατάσταση επι ευρωπαϊκού εδάφους. «Δίπλα» στο σπίτι μας. Προεκτατικά και το Καζακστάν «δίπλα» στο σπίτι μας βρίσκεται κι ας είναι πολύ μακριά. Αλλά η περίπτωση του είναι μια άλλη ιστορία.

Αλλοίμονο αν δεν είχαν απεσταλμένους σε ένα σημείο της Ευρώπης, στο οποίο έχουν αναπτυχθεί και αντιπαραταχθεί πανίσχυροι στρατοί.

Σκεπτικισμό όμως προκαλεί το γεγονός ότι διαλαλούν το αυτονόητο με δελτία τύπου, η επικοινωνιακά τρέιλερ τύπου «πρώτοι εμείς». Υποδηλώνει μια αγωνία. Μειώνει την αξία της αντίδρασης και της απόφασης τους.

Τροφή για σκέψη δίνει πάντως η συγκυρία που έρχεται να καταδείξει την απουσία εκπομπών εξειδικευμένων, όπως κάποτε ο «Εξάντας» ή «Εμπόλεμη ζώνη».

Προφανώς και θα προτιμήσει ο τηλεθεατής να παρακολουθήσει ένα δελτίο ειδήσεων σταθμού που έχει απεσταλμένο, αντί να ενημερωθεί για παράδειγμα από «έτοιμα» ρεπορτάζ ειδησεογραφικών πρακτορείων που πιθανόν αναμεταδίδει άλλο κανάλι στα «διεθνή» του. Ο τηλεθεατής έχει αντίληψη. Επιλέγει και κατ΄επέκταση πριμοδοτεί.

Το αποτέλεσμα μετρά. Και είναι ουσιώδες: Η ενημέρωση ως αγαθό για την κοινωνία, την βελτίωση της, όπως θεωρούν διεθνούς ακτινοβολίας γκουρού της δημοσιογραφίας. Όλα τ΄άλλα είναι ατμός.

Διαβάστε επίσης

Ιστορίες προσφύγων ξεδιπλώνονται στην εκπομπή «Mega Stories» (Video/Photo)

Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Νερούτσος

Michiaki Takahashi: Το Google Doodle τιμά τον Ιάπωνα γιατρό που «νίκησε» την ανεμοβλογιά