Δύναμη η επιμονή μας

Οι χαμηλοί τόνοι δεν είναι πολιτική αδυναμία όταν προωθείται διεκδικητική εξωτερική πολιτική, κυρίως όταν υποστηρίζονται από μεθοδική, επίμονη και δημιουργική εργασία

Αναλύσαμε ξανά με πολλή επιμέλεια ό,τι συνέβη στη Μαδρίτη.

● Επανέφερε στον δημόσιο διάλογο ο κ. Κ. Σημίτης τους πολιτικούς λόγους που τον έπεισαν ότι προς όφελος των εθνικών συμφερόντων ήταν πολιτικά σκόπιμο να αποδεχθεί στη Μαδρίτη όσα από κοινού συμφωνήθηκαν, με την παρουσία και της Ε.Ε.

● Διαβάσαμε προσεκτικότερα όλα αυτά που δεν σεβάστηκε η Τουρκία μετά την άρση της ελληνικής αρνησικυρίας για την Τελωνειακή

Ένωση και επίσης γιατί ο κ. Κ. Καραμανλής, που τον εξέλεξε ο ελληνικός λαός ως πρωθυπουργό μετά τον κ. Σημίτη, διαχειρίστηκε με διαφορετικό τρόπο τα αποτελέσματα της Μαδρίτης, όταν διαπίστωσε ότι τα δεδομένα είχαν αλλάξει και συνεπώς τα συμφέροντα της Ελλάδας εξασφαλίζονταν με αλλαγή πολιτικής και διπλωματικής στάσης.

Οι εκλεγμένοι ηγέτες λαμβάνουν εντολή να εργασθούν για την εξέλιξη της χώρας και την προώθηση των συμφερόντων της. Στην ολοκλήρωση της θητείας τους κρίνονται για το έργο τους και είτε επανεκλέγονται είτε οδηγούνται με το κόμμα τους στα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Ενοχικό αναμάσημα

Σε όλες τις συζητήσεις που ακολουθούν τη Μαδρίτη και το Ελσίνκι επίμονα αναζητούμε σφάλματα χωρίς να ασχολούμεθα με τις πολιτικές ασυνέπειες και τις ευθύνες της Άγκυρας, που οδήγησαν στην ακύρωση των αποφάσεων της Μαδρίτης. Επιμένουμε ως «μωρές παρθένες» ενοχικά να αναμασάμε την αναφορά στα «τουρκικά ενδιαφέροντα στο Αιγαίο» και να παρουσιάζουμε τη διατύπωση αυτή ως τη μεγίστη πολιτική ήττα, ενώ στην πραγματικότητα η εν λόγω διατύπωση φαίνεται να εξυπηρέτησε τον σκοπό μας και στην πορεία σταδιακά απώλεσε την αρχική διπλωματική φόρτιση και την πολιτική δυναμική της.

Η διεθνής κοινότητα, οι εταίροι, οι σύμμαχοι και προφανώς η Τουρκία μάλλον προσβλέπουν στη διπλωματική συζήτηση, εκτός εάν η χώρα μας, ασκώντας το κυριαρχικό δικαίωμά της, επιλέξει άλλον τρόπο επίλυσης των διαφορών. Τα ανοιχτά θέματα έχει αποδειχθεί στην εξέλιξη της διπλωματικής μας ιστορίας ότι δεν κλείνουν μόνο με «εθνικές ήττες», αλλά και με σημαντικές νίκες.

Μέχρι σήμερα το σύνολο των κομμάτων, ορθολογικά συμπεριφερόμενο, προκρίνει συνομιλίες ή διακοπή των συνομιλιών αναλόγως του επιδιωκόμενου διπλωματικού αποτελέσματος. Η Άγκυρα βεβαίως, καθ’ όλο το διάστημα από τη Μαδρίτη μέχρι σήμερα, ασκώντας και αυτή την κυρίαρχη εθνική πολιτική της, όπως την εννοεί και την εκφράζει, ακολουθεί μία σταθερή και αμετακίνητη πορεία των παγίων διεκδικήσεών της.

Πενταμερής για το τέλος της παρανομίας

Στη δημόσια συνέντευξη των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών προκάλεσε τον Έλληνα ομόλογό του και έλαβε ακόμη μία φορά τις άμεσες απαντήσεις του επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, οι οποίες ικανοποίησαν πολλούς, όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό.

Ύστερα από πρόσκληση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, θα συναντηθούν στη Γενεύη, σε μια άτυπη πενταμερή συζήτηση, οι εγγυήτριες δυνάμεις, η Κυπριακή Δημοκρατία και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων με παρατηρητή την Ε.Ε. Και μόνο αυτό αποδεικνύει ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει επιτύχει να προσέρχεται «δήθεν αγέρωχη» η Τουρκία στην πενταμερή, στην οποία συμμετέχει ο νόμιμος Πρόεδρος της Κύπρου, έστω κι αν η Άγκυρα με ακραίες κορώνες συνεχίζει να αμφισβητεί την Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο ΟΗΕ, η Ε.Ε. και οι εγγυήτριες δυνάμεις καλούνται να σεβαστούν το αυτονόητο. Η πενταμερής συγκαλείται για να τελειώσει η τουρκική παρανομία, ώστε η κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία να επιλέξει, με απόφαση του λαού της, τη μελλοντική δημοκρατική πορεία της. Συνομιλούμε με τον θύτη σε μία διεθνή προσπάθεια αποκατάστασης των διαρκώς βιαζομένων αξιών του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και όχι για να παγιωθεί η παρανομία.

Βίαιη διχοτόμηση και εθνοκάθαρση

Η Ελλάδα ορθότατα επισημαίνει ότι η παρανομία δεν δημιουργεί δίκαιο. Η θέση αυτή αφορά κυρίως το Κυπριακό και κατ’ επέκταση την πρόσφατη παράνομη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες. Η παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή δεν καταργεί το ενιαίο της Κυπριακής Δημοκρατίας, που με κυρίαρχο δικαίωμα αναφέρεται στη διζωνική δικοινοτική προοπτική.

Έστω και αν η Άγκυρα δεν διατυπώσει στον γ.γ. του ΟΗΕ με απόλυτο τρόπο την απαίτηση των δύο κρατών, όλοι οι συμμετέχοντες πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά και στις δημόσιες δηλώσεις τους, οφείλουν να υπογραμμίσουν ότι το κυρίαρχο ενιαίο κυπριακό κράτος, μέλος της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, προσήλθε στην άτυπη πενταμερή συνάντηση για να αποκατασταθεί η ζημιά που υφίσταται η Κύπρος τον τελευταίο μισό αιώνα.

Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο. Σκόρπισε θάνατο, διχασμό, μίσος, αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών, προσφυγιά, εποίκους και οδήγησε σε απομόνωση τους Τουρκοκυπρίους επικαλούμενη δικαιώματα εγγυήτριας δύναμης και παραβιάζοντας συνεχώς τη διεθνή εντολή επί σχεδόν 50 χρόνια, με μόνιμη απαίτηση τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Η συνάντηση Δένδια – Τσαβούσογλου θα αποκτήσει ιστορική σημασία εάν πραγματικά έθεσε τα θεμέλια σεβασμού του διεθνούς δικαίου και της ανεξαρτησίας των κρατών.

Βίαιη διχοτόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με εθνοτικά ή θρησκευτικά κριτήρια, αυτό που θέλει να επιβάλει η τουρκική στρατιωτική κατοχή, παραπέμπει σαφέστατα στο έγκλημα της εθνοκάθαρσης, το οποίο δεν ανέχονται η διεθνής κοινότητα, ο ΟΗΕ και η Ε.Ε.

* Ο δρ Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ., γενικός διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου ΜΟΧΑ, www.moha.center