Ανδρέας Καραμανλής, 47 χρόνια δημοκρατίας

Διακόσια χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης που είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, η τελευταία πεντηκονταετία, αυτή που ορίζουμε ως Μεταπολίτευση, αποτελεί τομή στην ιστορία της χώρας, καθώς η Ελλάδα αφήνει πίσω της μια σειρά χαρακτηριστικών παθογενειών, εμφύλιων συγκρούσεων και αστάθειας που την καθόρισαν.

Πριν από όλα, θεμελιώνεται και εμπεδώνεται η δημοκρατία, λύνεται οριστικά το πολιτειακό ζήτημα, εκσυγχρονίζονται και θωρακίζονται οι θεσμοί και η χώρα εντάσσεται για τα καλά

Η Μεταπολίτευση αποτελεί το όριο μιας νέας Ελλάδας, απεξαρτημένης από τα σύνδρομα της Ψωροκώσταινας.

Αυτά τα τελευταία σαράντα επτά χρόνια, δυο ηγέτες, εκ διαμέτρου αντίθετοι ως χαρακτήρες και ιδιοσυγκρασίες, καθόρισαν τις εξελίξεις και χάρισαν αυτή τη νέα δυναμική στη χώρα, εντάσσοντάς την στον σύγχρονο κόσμο, χαρίζοντάς της μια νέα δυναμική. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κατά ευτυχή συγκυρία, υπήρξε ο άνθρωπος που εγγυήθηκε την ομαλή μετάβαση από την δικτατορία στην δημοκρατία. Δύσκολα θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς μιαν άλλη προσωπικότητα στη θέση του που θα αναλάμβανε να διαχειριστεί ένα τόσο κρίσιμο από κάθε πλευρά, εγχείρημα. Μέσα σε ένα χρόνο διενεργεί εκλογές και μέσα από την δημοκρατική νομιμοποίηση κλείνει οριστικά δυο σοβαρότατα μέτωπα που δίχασαν καταστροφικά τον ελληνικό λαό και υπήρξαν πηγή πολλών τραγωδιών: νομιμοποιεί το ΚΚΕ βάζοντας θεσμικά τέλος στον Εμφύλιο και κλείνει μια και καλή το Πολιτειακό, με την μοναρχία να αποτελεί πλέον παρελθόν δίχως μέλλον στην ιστορία της χώρας.

Πριν καν ολοκληρωθεί ένας χρόνος από την επάνοδό του, ο Καραμανλής θα φροντίσει και για την ψήφιση του νέου συντάγματος θεσμοθετώντας πλέον την νέα πρωτοφανή πορεία στα ιστορικά χρονικά της Ελλάδας. Η καθοριστική συνεισφορά του Καραμανλή που θα χαρακτηρίσει και θα σφραγίσει ολόκληρη τη Μεταπολίτευση, είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας ως εθνικό πεπρωμένο.

Μέσα σε μια δεκαετία περίπου -ως πρωθυπουργός και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας- ο Καραμανλής, εκτός των άλλων, θα εκσυγχρονίσει την παλιά ΕΡΕ σε ΝΔ εισάγοντας την συντηρητική παράταξη στη διαδικασία απόκτησης μιας νέας νοοτροπίας που θα την καθιστούσε πρωταγωνίστρια όλων των εξελίξεων της Μεταπολίτευσης.

Στον αντίποδα του Καραμανλή, ο ριζοσπαστικός και εκρηκτικός Ανδρέας Παπανδρέου με την διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου οργανώνει ένα νέο σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα στα πρότυπα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ο Παπανδρέου μιλά για τον «Τρίτο Δρόμο», διαθέτει έντονη αντιαμερικανική ρητορική, οικειοποιείται τα βασικότερα συνθήματα της Αριστεράς και μέσα σε μιαν επταετία βρίσκεται πανηγυρικά στην εξουσία χαρίζοντας μιαν απίστευτη δυναμική στις καταπιεσμένες έως ανύπαρκτες κοινωνικές ομάδες που λαθροβιούν στην αφάνεια επιτυγχάνοντας μια τεράστια ταξική αναδιάταξη στη χώρα.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι την εμφάνιση του Παπανδρέου, η Ελλάδα θύμιζε περισσότερο μια βαλκανική απαρχαιωμένη φεουδαρχική επαρχία με ανύπαρκτο προνειακό κράτος και ελάχιστη σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή η χώρα, ωστόσο, χρειαζόταν μια σειρά ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων για να ενταχθεί στον δυτικό κόσμο που τόσο πολύ ποθούσε ο Καραμανλής. Έτσι, ο άσπονδος εχθρός του, Ανδρέας, ήταν αυτός που θα γινόταν η άλλη όψη του νομίσματος του εκδυτικισμού της χώρας μέσα από μια σειρά τολμηρών και αποφασιστικών θεσμικών αλλαγών που έφεραν τα πάνω κάτω στην ελληνική κοινωνία ανοίγοντάς της ταυτόχρονα την πόρτα στον σύγχρονο κόσμο.

Τις αλλαγές αυτές που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι θα επιθυμούσε αλλά και πολύ περισσότερο ότι θα έθετε σε εφαρμογή ο συντηρητικός Καραμανλής, τις ανέλαβε ο «ακραίος» Ανδρέας. Ενδεικτικά, θυμίζω τις ριζοσπαστικές αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο αλλά και μια σειρά φεμινιστικών θεμάτων όπως η καθιέρωση του πολιτικού γάμου, το δικαίωμα στις αμβλώσεις, στην αντισύλληψη, την ισότητα στις αμοιβές για τις γυναίκες που εντάσσονταν στο εργατικό δυναμικό της χώρας – πράγματα ανήκουστα στην κοινωνική πραγματικότητα της Ελλάδας.

Προφανώς η συνεισφορά του Ανδρέα στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις είναι μεγάλη. Και προφανώς προέκυψαν από τη νέα κατάσταση που επεκράτησε, μια σειρά κακοδαιμονίες και παρερμηνείες ρόλων και θεσμών, ωστόσο, η χώρα -να μην το ξεχνάμε- πέρασε από τον Μεσαίωνα το κατώφλι του σύγχρονου κόσμου απότομα, δίχως προετοιμασία, δίχως ανάλογες κοινωνικές αναπροσαρμογές – και για αυτό σίγουρα δεν έφταιξε ο Ανδρέας.

Κοντολογίς, ο Ανδρέας είναι ο άνθρωπος που έδωσε σάρκα και οστά στο «Ανήκομεν εις την Δύσιν» του Καραμανλή εκσυγχρονίζοντας με μεταρρυθμίσεις την βαλκανική επαρχία που παρέλαβε. Έτσι, στο αυθεντικό νόμισμα της Μεταπολίτευσης αναγράφονται δυο ονόματα: Ανδρέας και Καραμανλής.

Διαβάστε επίσης:

Το τηλεφώνημα Μητσοτάκη στον Αντετοκούνμπο και η πρόσκληση για συνάντηση στο Μαξίμου

Ερώτηση Κατρούγκαλου στον Δένδια για παρουσία πρέσβη σε πανηγυρική εκδήλωση του Αζερμπαϊτζάν

Ανεξαρτητοποιήθηκε βουλευτής του ΜέΡΑ25 – Η αντίδραση του Γιάνη Βαρουφάκη