German-exit και διάλυση του Βελγίου: Σενάρια επιστημονικής φαντασίας ή ορατός πολιτικός κίνδυνος;

Σε όλη την Ευρώπη τα συντηρητικά, ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα κερδίζουν έδαφος, καθώς το μεταναστευτικό, οι πληθωριστικές πιέσεις και η στασιμότητα της οικονομίας αμέσως μετά την πανδημική κρίση ρίχνουν νερό στον μύλο της συστημικής Δεξιάς και των λεγόμενων αντισυστημικών ακροδεξιών κομμάτων.

Σχεδόν σε κάθε χώρα της Ε.Ε. όπου στήνονται εθνικές κάλπες το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και οι αναλυτές εκτιμούν ότι η εικόνα θα είναι αντίστοιχη και στις ευρωεκλογές που θα γίνουν τον Ιούνιο του 2024.

● Το Βέλγιο, η χώρα που φιλοξενεί τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και την έδρα του ΝΑΤΟ,

είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που δέχονται μεγάλη πίεση από αιτούντες άσυλο. Κι αυτό θα καθορίσει όχι μόνο τα αποτελέσματα της κάλπης, αλλά ίσως και το μέλλον της χώρας.

● Στη Γερμανία, την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας, είναι ανησυχητική η ενίσχυση της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), που διακηρύσσει ότι θα εργαστεί για να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα «οχυρό» όπου δεν έχουν θέση οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.

Η πολιτική ατζέντα που θέλει να επιβάλει η AfD είναι βέβαιο πως θα επηρεάσει και το συντηρητικό μπλοκ του Λαϊκού Κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά η γερμανική Ακροδεξιά ανοίγει συζήτηση ακόμα και για το μέλλον της Ε.Ε.

Θα αποσυντεθεί το Βέλγιο;

Ειδικά ως προς τις εξελίξεις στο Βέλγιο, το πολιτικό σκηνικό μπορεί να περιπλακεί επικίνδυνα. Ο λόγος είναι η δυναμική που αναπτύσσουν το ακροδεξιό φλαμανδικό κόμμα Vlaams Belang (Φλαμανδικό Συμφέρον) και το εθνικιστικό κόμμα N-VA (Νέα Φλαμανδική Συμμαχία), που στην κορυφή της ατζέντας τους έχουν το μεταναστευτικό. «Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος της επιτυχίας τους» λέει ο Νίκολας Μπουτέκα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης. Οι δυνητικοί ψηφοφόροι τους θεωρούν ότι το μεταναστευτικό είναι το βασικό πρόβλημα για τη χώρα, πάνω και από την κατάσταση της οικονομίας.

Υπάρχει «ένα κύμα τρομερής ανησυχίας» μεταξύ των πολιτών που αισθάνονται «οικονομικά εγκαταλελειμμένοι από τις ελίτ» υποστηρίζει ο Μπαρτ Ντε Γουίβερ, πρόεδρος του εθνικιστικού κόμματος N-VA, προσθέτοντας με νόημα ότι «η ίδια τάση επικρατεί σε όλη την Ευρώπη».

Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία είναι το δεύτερο σε δύναμη κόμμα, ενώ σύμφωνα με τη Δημοσκόπηση των Δημοσκοπήσεων του Politico στην πρώτη θέση βρίσκεται το ακροδεξιό κόμμα Vlaams Belang, το οποίο διακηρύσσει ότι η ολλανδόφωνη Φλάνδρα πρέπει να γίνει ανεξάρτητο κράτος.

Ο Τομ Βαν Γκρίκεν, που έγινε πρόεδρος του Vlaams Belang σε ηλικία 28 ετών, είναι ξεκάθαρος: «Πιστεύουμε ότι το Βέλγιο είναι ένας γάμος που επιβλήθηκε. Αν ο ένας θέλει διαζύγιο, πρέπει να μιλήσουμε σαν ενήλικοι, να βρούμε τρόπο για συντεταγμένη διάσπαση. Αν η άλλη πλευρά δεν θέλει να καθίσει στο τραπέζι για συζητήσεις, θα προχωρήσουμε μόνοι μας».

Εφόσον η δυναμική των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της Φλάνδρας επιβεβαιωθεί στις κάλπες τον προσεχή Ιούνιο (οπότε οι Βέλγοι ψηφίζουν συγχρόνως για τις εθνικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές), τότε οι ολλανδόφωνοι με την ψήφο τους ανοίγουν τον δρόμο για τη διάσπαση του Βελγίου, μια πολιτική διαδικασία με έντονο το άρωμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής.

Μπορεί οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους Φλαμανδούς του Βορρά και τους γαλλόφωνους Βαλλόνους του Νότου να έχουν εκτονωθεί τα τελευταία χρόνια και σε αυτό να συνέβαλε η ενίσχυση των περιφερειακών εξουσιών, αλλά το μεταναστευτικό επαναφέρει στο προσκήνιο τα αιτήματα των εθνικιστών, άρα και το ζήτημα της διάσπασης του Βελγίου.

Ο Τομ Βαν Γκρίκεν θέλει το κόμμα του να είναι το ισχυρότερο στη Φλάνδρα στις εκλογές του επόμενου χρόνου, να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με το όμορο N-VA και από κοινού να προχωρήσουν στην ανακήρυξη της εθνικής κυριαρχίας της Φλάνδρας, για να υποχρεώσουν τους Βαλλόνους να καθίσουν στο τραπέζι και να συζητήσουν το τέλος του Βελγίου με την υφιστάμενη μορφή του.

Ο επίσης Φλαμανδός πρωθυπουργός του Βελγίου Αλεξάντερ Ντε Κρο καλείται να βρει το κλειδί για τη διατήρηση της ενότητας αναζητώντας κεντρώα κόμματα για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι κεντρώες δυνάμεις υποχωρούν.

Καλπάζει η AfD

Το ίδιο υποχωρούν οι κεντρώες συστημικές δυνάμεις και στη Γερμανία, όπου η AfD ενισχύεται. Ο ηγέτης του κόμματος Μαξιμίλιαν Κραχ δηλώνει μάλιστα ότι δεν βάζει νερό στο κρασί του για να ανέλθει στην εξουσία. Επιμένει στη σκληρή αντιμεταναστευτική ρητορική, αρνείται την κλιματική κρίση, είναι έντονα ευρωσκεπτικιστικής και θεωρείται φιλικός προς τη Ρωσία του Πούτιν.

Στο πρόσφατο συνέδριο της AfD ακούστηκαν πράγματα που πριν από λίγα χρόνια θα έμοιαζαν αδιανόητα: Πολλά στελέχη είπαν ότι στόχος πρέπει να είναι η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η έξοδος της Γερμανίας από το κλαμπ και η δημιουργία μίας Ευρώπης-οχυρού, όπου δεν έχουν θέση οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.

Με αυτή την ατζέντα τα ποσοστά της AfD βρίσκονται σήμερα στο 20%-22%, επτά μονάδες πίσω από τη δεξιά CDU, δύο μονάδες πάνω από τους Σοσιαλδημοκράτες του καγκελάριου Σολτς, ενώ αφήνει πίσω με διαφορά τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες.

«Η υπομονή μας με την Ε.Ε. εξαντλήθηκε, γι’ αυτό επιδιώκουμε τη διάλυση της Ε.Ε. και τη δημιουργία μίας νέας ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητας, μίας ομοσπονδίας ευρωπαϊκών εθνών» δηλώνουν κορυφαία στελέχη της AfD. Κι άλλοι, με πιο… ήπια ρητορική, προτάσσουν το αίτημα για συντεταγμένη έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μπορεί να έχουμε μπροστά μας ακόμα δέκα μήνες μέχρι τις ευρωεκλογές, αλλά οι τάσεις που αποτυπώνονται είναι εξαιρετικά ανησυχητικές για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στον κοινό παρονομαστή υπάρχει το μεταναστευτικό / προσφυγικό. Πρόβλημα που εμφανώς προκαλεί αμηχανία στους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν αποσπασματικά…

Διαβάστε επίσης:

Ερωτισμός διερχομένων εν Κύπρω και αλλαχού…

Αλβανική πολιτική αλλά Τούρκα !

Υποδομές για ποιον;