Κινηματογράφος | Faust από 1/12!

Ένας συναρπαστικός ήρωας της λογοτεχνίας αποκτά σάρκα και οστά στην απόλυτη κινηματογραφική του απόδοση!

ΑΠΟ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ

FAUST

Δράμα, Ρωσία, 2011, 134’

Σκηνοθεσία: ALEXANDER SOKUROV.

Σενάριο: ALEXANDER SOKUROV, MARINA KORENEVA, YURI ARABOV, από το βιβλίο του JOHANN WOLFGANG GOETHE.

Πρωταγωνιστούν: JOHANNES ZEILER

(Φάουστ), ANTON ADASINSKY (ενεχυροδανειστής), ISOLDA DYCHAUK (Μαργαρίτα), GEORG FRIEDRICH (Βάγκνερ), HANNA SCHYGULLA (σύζυγος ενεχυροδανειστή), ANTJE LEWALD (μητέρα Μαργαρίτας), FLORIAN BRÜCKNER (Βαλεντίνος), SIGURDUR SKULASSON (πατέρας Φάουστ), MAXIM MEHMET (φίλος Βαλεντίνου)

Διευθυντής Φωτογραφίας: BRUNO DELBONNEL

Σχεδιασμός Παραγωγής: ΕLENA ZHUKOVA

Kοστούμια: LIDIA KRUKOVA

Moντάζ: JÖRG HAUSCHILD

Πρωτότυπη Μουσική: ΑNDREY SIGLE

Μακιγιάζ: TAMARA FRID

ΣΥΝΟΨΗ

Η γνωστή ιστορία του Φάουστ, που πουλά την ψυχή του στον διάβολο. Η διάσημη ιστορία του αριστουργήματος της παγκόσμιας λογοτεχνίας, FAUST, του Γκαίτε, σε μια πολύ διαφορετική, σύγχρονη και ελεύθερη απόδοσή του. Μια απόδοση και ανάγνωση της ιστορίας, που σκοπό έχει να δείξει την ουσία που δεν διαφαίνεται εύκολα. Ποιο είναι το χρώμα ενός κόσμου που οδηγεί σε κολοσσιαίες ιδέες; Ποιο είναι το άρωμά του; Στον κόσμο του Φάουστ, είναι όλα πνιγηρά: συνταρακτικά σχέδια γεννιούνται στο στριμωγμένο μέρος όπου περιδιαβαίνει ο Φάουστ. Είναι ένας στοχαστής, που διαλαλεί ιδέες, μεταδίδει λέξεις, που κάνει σχέδια, ένας ονειροπόλος. Ένας ανώνυμος άντρας που ωθείται από απλά ένστικτα: πείνα, απληστία, λαγνεία. Ένα δυστυχισμένο, κυνηγημένο πλάσμα, που θέτει μια πρόκληση στον Φάουστ του Γκαίτε. Γιατί να μείνει εκεί όταν μπορεί να πάει παραπέρα; Κι ακόμα παραπέρα, και πιο πέρα, πιέζοντας πάντα προς τα εμπρός, χωρίς να προσέχει ότι ο χρόνος μένει ακίνητος….

Η ΤΑΙΝΙΑ

Το FAUST αποτελεί ελεύθερη απόδοση του πρώτου (και πιο διάσημου) μέρους του έπους του Γκαίτε, ενώ το σενάριο υπογράφει ο Γιούρι Άραμποφ. Δεν πρόκειται για μια απλή κινηματογραφική διασκευή του μυθικού αυτού ποιήματος, αλλά για μία ανατρεπτική ερμηνεία του από τον Σοκούροφ. Είναι μάλλον μια φιλοσοφική μελέτη των θεμάτων της τραγωδίας του. Αλήθεια, στην ταινία του Σοκούροφ ο διάβολος Μεφιστοφελής δεν παρουσιάζεται ως μυθολογικό, αλλά ως ζωντανό πρόσωπο – ενεχυροδανειστής. Υπάρχει ο Θεός. Υπάρχει και ο άνθρωπος. Ο διάβολος δεν είναι θεατρική επινόηση, -θεωρεί ο σκηνοθέτης της ταινίας. Ο Φάουστ του είναι ένας οραματιστής επιστήμονας του 19ου αιώνα, ένας επαναστάτης, ένας άνθρωπος του πνεύματος. Παραμένει όμως «άνθρωπος» και για αυτό κουβαλά τις αδυναμίες της σάρκας: φιλοδοξία, απληστία, πόθο. Σύμφωνα με την ερμηνεία του Σοκούροφ, ο Δρ. Φάουστ συντάσσεται με το διάβολο γιατί έχει κουραστεί να μάχεται την Εκκλησία, η οποία κλείνει συνεχώς το στόμα της επιστήμης και εμποδίζει το έργο των ερευνητών. Ο Φάουστ κλείνει τη συμφωνία του με τον Άρχοντα του Σκότους, με την ελπίδα ενός πραγματικού Διαφωτισμού!<