«Τζιχάντ» απ΄ τον Μητροπολίτη Μεσογαίας για το αποτεφρωτήριο νεκρών

Το δήμο Θεσσαλονίκης ακολουθεί πρώτος στην Αττική και τη Νότια Ελλάδα ο δήμος Μαρκόπουλου και ο δήμαρχος Σ. Μεθενίτης, με την ομόφωνη απόφασή της 28ης Νοεμβρίου του Δημοτικού Συμβουλίου Μαρκοπούλου Μεσογαίας, βάση της οποίας ενέκρινε, ομόφωνα, τη δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών και Οστών, πλησίον του υφιστάμενου Κοιμητήριου και σε....
χώρο που ανήκει στον δήμο.

Ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, όμως, όταν λάμβαναν την απόφασή τους, πιθανότητα δεν περίμεναν ότι θα προκαλούσαν τη μήνη του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαου, η αντίδραση του οποίου αποδείχτηκε ανάλογη ή και ισχυρότερη ακόμα κι εκείνης του πάντα «θερμού» Άνθιμου Θεσσαλονίκης!

Αφορμή της διαμάχης Εκκλησίας και Δήμου υπήρξε η ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής που ενημέρωνε τους πολίτες για τις δυνατότητες που δίνονται στους ίδιους και τους οικείους τους ως άτομα και στο Δήμο ως σύνολο, κι ειδικότερα η αναφορά στις ορθόδοξες παραδόσεις άλλων χωρών όπου κυριαρχεί η ορθοδοξία, αν κι από όσα αναφέρει ο Μητροπολίτης Νικόλαος στην απάντησή του, προκύπτει ότι η οργή του είναι μεγαλύτερη για το περιεχόμενο της απόφασης, παρά για την αφορμή που θεωρητικά την προκάλεσε.

Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση όλων των δημοτικών παρατάξεων των τελών Νοεμβρίου, η κατασκευή του Αποτεφρωτηρίου έρχεται να καλύψει μια σημαντική ανάγκη της σύγχρονης Ελληνικής Κοινωνίας, καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό που ελήφθη, καλύπτει πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι ανεξαρτήτως θρησκευτικού προσανατολισμού επιθυμούν να υλοποιήσουν την προθανάτια επιθυμία για καύση εκδημούντων συγγενικών προσώπων τους, κι οποίοι αναγκάζονται με τις υπάρχουσες συνθήκες να απευθυνθούν σε γειτονικές χώρες, με υψηλό οικονομικό και συναισθηματικό κόστος.

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, με ανοιχτή επιστολή του την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου προς το ποίμνιο,τοποθετήθηκε στις εξελίξεις αρκετά διπλωματικά, αλλά ταυτόχρονα και ιδιαίτερα δυναμικά, αφήνοντας να διαφανεί η οργή του μέσω της αιχμηρότατης απαντητικής ανακοίνωσής του προς το Δήμαρχο, Σ. Μεθενίτη, τη Διοίκηση συνολικά και κατ’ επέκταση σε όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου. Διπλωματικά, γιατί εστίασε την κριτική στην – όπως την ερμήνευσε την προαναφερθείσα αναφορά – προσπάθεια εμπλοκής της αυτοδιοίκησης στην εκκλησιαστική λειτουργία και στον προσωπικό τόνο της παρέμβασής του και τα όσα έσπευσε να προσάψει στο Δήμαρχο.

Αναλυτικότερα, ο ευφυής και καλλιεργημένος Νικόλαος στην υψηλών τόνων απάντησή του υποστηρίζει πως «με πρόφαση τα όποια οικονομικά οφέλη, εντελώς αβίαστα κάποιοι επιδιώκουν να εισάγουν πρωτόγνωρα ήθη, ποδοπατώντας ιερές διαχρονικές παραδόσεις και περιφρονώντας την εκκλησιαστική μας συνείδηση» και συνεχίζει τονίζοντας ότι «μπορεί τα Κοιμητήρια να είναι δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά η εξόδιος ακολουθία και η ταφή αποτελούν αποκλειστικά υπόθεση της Εκκλησίας, την οποία είναι υποχρεωμένη αυτή να τελεί για όσους της το ζητούν με τους δικούς της και μόνο όρους».

Ακολούθως ο Μη