ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...!

ΟΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Οι αρχαίες μυθολογίες είναι οι αρχαίες θρησκείες και οι σημερινές θρησκείες δεν είναι παρά οι σημερινές μυθολογίες. Μία προσεκτική ματιά σ’ αυτές δείχνει όχι μόνο ότι όλες τους κρύβουν σημαντικές αλήθειες αλλά και ότι συνδέονται μεταξύ τους. Και ότι τελικά όλες μαζί αποτελούν την απόκρυφη ιστορία του ουρανού και της γης, ενώ η κάθε μία από αυτές δεν είναι παρά ένα μέρος της ιστορίας αυτής. Η μόνη αναλήθεια, όσον αφορά αυτές, η οποία όμως οφείλεται στη λανθασμένη ερμηνεία των κειμένων που τις αποτελούν, είναι ότι οι θεοί στους οποίους αναφέρονται δεν είναι η ύψιστη οντότητα που ονομάζεται Θεός αλλά οι άγγελοί του.....ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΣΟΥΜΕΡΙΩΝ,ΤΩΝ ΒΑΒΥΛΩΝΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΣΣΥΡΙΩΝ,ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ

«Ο δράκοντας, ο όφις ο μεγάλος, ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και Σατανάς».
Αποκάλυψις Ιωάννου, κεφάλαιον 12, στίχος 9
ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΕΡΠΕΤΟΕΙΔΗ ΟΝΤΑ Στις παραδόσεις όλων των λαών υπάρχουν αναφορές για ερπετοειδή όντα. Ξεκινώντας από την ελληνική μυθολογία, υπάρχει η αναφορά του Απολλώνιου του Ρόδιου (Αργοναυτικά, βιβλίον 1, στίχοι 503-506) στον Οφίωνα, ο οποίος είχε μορφολογικά χαρακτηριστικά ανθρώπου και ερπετού, όπως δηλώνει και το όνομά του. Στον Ησίοδο (Θεογονία, στίχοι 820-825) και τον Απολλόδωρο (Μυθολογική Βιβλιοθήκη, βιβλίον 1, παράγραφος 39-40) υπάρχει η αναφορά στον ερπετοειδή Τυφώνα, ενώ ο Nόννος κάνει λόγο και για έθνος ερπετοειδών που άφησε ο Τυφώνας πάνω στη Γη (Διονυσιακά, 1, 176): «Ο Τυφώνας με τα δυνατά πόδια είχε ισορροπήσει πλησίον των νεφών. Αφού άπλωσε το πολύσπορο έθνος των μιαρών όφεων, σκέπασε τη λαμπερή εικόνα του ανέφελου αιθέρα για να φωτίσει τον άτακτο στρατό των όφεων». Επίσης ο Απολλόδωρος αναφέρεται στη δράκαινα Δελφύνη (Μυθολογική Βιβλιοθήκη, βιβλίον 1, παράγραφος 42) και ο Ησίοδος στην `Εχιδνα, για την οποία λέει (Θεογονία, στίχοι 295-300): «Η Κητώ γέννησε κι άλλο τέρας ακατανίκητο, το οποίο δεν είναι σε τίποτα όμοιο με τους θνητούς ανθρώπους αλλά ούτε και με τους αθάνατους θεούς, μέσα σε βαθύ σπήλαιο, την `Εχιδνα τη θεϊκή, που είναι μισή νύμφη, με όμορφα μάτια και όμορφα μάγουλα και μισή ερπετό φοβερό και τεράστιο, επιθετικό και ωμοφάγο». `Αλλη αναφορά από την ελληνική μυθολογία σε ερπετοειδείς είναι αυτή του Απολλόδωρου στους Γίγαντες (Μυθολογική Βιβλιοθήκη, βιβλίον 1, παράγραφος 34): «Η Γη γέννησε από τον Ουρανό τους Γίγαντες, οι οποίοι είχαν ανυπέρβλητη σωματική διάσταση, ήταν ασυναγώνιστοι στη δύναμη και τρομεροί στην όψη, με πολλά και ανάκατα μαλλιά και γένια. Στα πόδια τους είχαν φολίδες ερπετών». Ο Απολλόδωρος γράφει και για τον πρώτο βασιλιά της Αθήνας, τον Κέκροπα (Μυθολογική Βιβλιοθήκη, βιβλίον 3, παράγραφος 177): «Ο Κέκροπας, ο γηγενής, είχε σώμα από άνθρωπο και ερπετό και ήταν ο πρώτος που βασίλεψε στην Αττική». Συνεχίζοντας τις αναφορές για ερπετοειδή όντα, υπάρχουν στην τραγωδία Ικέτιδες του Αισχύλου οι στίχοι (895-896): «Το δίποδο φίδι με δαγκώνει, η έχιδνα με αγκαλιάζει». Ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας, Χουάνγκ Τι, περιγράφεται ως μισός άνθ