Το ανθελληνικό ιστολογίο tsantiri.gr εναντίον της ορθοδοξίας

Το  ανθελληνικό ιστολογίο tsantiri.gr καταφέρετε εναντίον  της ορθοδοξίας με ασύστολα ψεύδη για τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε'

Διαβάστε τι ανάρτησε

Η καταδίκη της Ελληνικής Παιδείας από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’

H Μεγάλη Εκκλησία (Πατριαρχείο) της Νέας Ρώμης (Κωνσταντινουπόλεως) ουδέποτε υπήρξε ελληνική ή φιλελληνική ως οργάνωση. Ωστόσο, οι απολογητές της ρωμιοσύνης και του βυζαντινισμού επιμένουν να διαδίδουν, ψευδόμενοι ασυστόλως, ότι χάρη σε αυτήν την Εκκλησία διασώθηκε όχι μόνο η εθνική μας συνείδηση και ταυτότητα αλλά και η εθνική μας παιδεία και γλώσσα.
Τότε όμως, αλήθεια, τι έχουν να απαντήσουν όλοι αυτοί στην πατριαρχική εγκύκλιο που....
εκδόθηκε τον Μάρτιο του 1819 και στην οποία ο «Γρηγόριος ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης», ο δήθεν «εθνομάρτυρας», καταδίκασε την Ελληνική Παιδεία, τις θετικές επιστήμες και αναθεμάτισε τους διαφωτιστές δασκάλους που δίδασκαν το υπόδουλο έθνος;
Αξίζει, λοιπόν, να δούμε σε ποια σημεία στάθηκε ο Πατριάρχης και με ποιο αιτιολογικό έστειλε στο πυρ το εξώτερον τους ακούραστους κήρυκες της Ελληνικής Γνώσης, της παιδευτικής και εθνικής μας αφύπνισης και συνείδησης, που ως αποτέλεσμα είχε την εθνική μας Επανάσταση του 1821.


Το Πατριαρχείο παραδέχεται ότι δεν υπήρξε «Κρυφό Σχολείο»

Οι απολογητές της ρωμιοσύνης και του βυζαντινισμού προπαγανδίζουν την δήθεν λειτουργία του «κρυφού σχολείου» ως το μέγιστο ευεργέτημα της Εκκλησίας στο υπό οθωμανική κατοχή έθνος μας. Βεβαίως οι φιλίστορες γνωρίζουν ότι «κρυφό σχολείο» ουδέποτε υπήρξε, αφού με άδεια του ίδιου του Μωάμεθ του πορθητή η προ της αλώσεως «Πατριαρχική Σχολή», ευθύς αμέσως μετά την πτώση της Πόλης λειτούργησε ξανά, ως «Μεγάλη του Γένους Σχολή», με πρώτο σχολάρχη τον Ματθαίο Καμαριώτη (1), ο οποίος διορίστηκε υπό τον πρώτο κατοχικό πατριάρχη και ορκισμένο εχθρό των πλατωνικών του Μιστρά, Γεννάδιο Σχολάριο. Η Εκκλησία αναλαμβάνοντας από τους Οθωμανούς την ευθύνη της εκπαίδευσης των υπόδουλων χριστιανών συνέστησε όπου είχε τη δυνατότητα ιεροδιδασκαλεία (κατηχητικά), τα οποία λειτουργούσαν σε εκκλησίες και μοναστήρια, πάντα με επίσημη άδεια από τις κατοχικές αρχές, και εκεί δίδασκε μόνο τα απολύτως απαραίτητα για την παραγωγή κρατικών και εκκλησιαστικών υπαλλήλων.
Η περιορισμένη αυτή εκκλησιαστική εκπαίδευση, η σχολαστική, απευθυνόταν σε λίγους «εκλεκτούς», συνήθως μέσα από την κάστα των Φαναριωτών, και ως βάση και κορμό της είχε αποκλειστικά και μόνο τα θρησκευτικά, βασική αριθμητική, γραμματική και πολύ θεολογία. Ούτε λόγος δεν γίνεται σε αυτό το μεσαιωνικό σύστημα για θετικές επιστήμες και φιλοσοφία, φυσικά!
Διότι οι θετικές – λογικές επιστήμες και η Ελληνική φιλοσοφία, διαμορφώνουν ελευθερόφρονες ανθρώπους, πράγμα που ούτε οι Οθωμανοί, ούτε η ρωμαίικη Εκκλησία επιθυμούσαν!
Στην επίμαχη πατριαρχική εγκύκλιο λοιπόν, στη δεύτερη παράγραφο, οι ίδιοι οι συνοδικοί μητροπολίτες ευλογούν τα γένια τους αναφερόμεν