Τι θα ψηφίσω;

Θα ψηφίσω βάσει προγράμματος-κυβερνητικής πρότασης.
Βάσει αυτών που πρέπει να γίνουν στο άμεσο μέλλον και όχι αυτών που έχουν γίνει στο παρελθόν.
Είναι οι πιο πολιτικές εκλογές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και το διακύβευμα είναι τέτοιο που δε σηκώνει απλά ψήφο διαμαρτυρίας.
Όποιο κόμμα είναι πιο κοντά στο προσωπικό μου... μανιφέστο για....
έξοδο από την Κρίση, αυτό θα πάρει και την ψήφο μου και τη γενικότερη στήριξή μου.

Το Μανιφέστο μου

Οικονομία
Ακύρωση του Μνημονίου και των συν αυτώ πολιτικών.
Επίσης, όσον αφορά την προφανή αιτία του κακού, το δημόσιο χρέος, υποστηρίζω τη λύση που ακολούθησαν και οι ομοιοπαθείς χώρες της Λατινικής Αμερικής, δηλαδή τη σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους, προσδιορισμό του ακριβούς ποσοστού του που θεωρείται "απεχθές" και μονομερή διαγραφή αυτού του μέρους του, σύμφωνα με τους νόμους του Διεθνούς Δικαίου. Βάσει υπολογισμών και εκτιμήσεων, το ποσοστό αυτό είναι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους.
Το μέρος του χρέους που θα θεωρηθεί νόμιμο (ένα μικρό ποσοστό του), θα αποπληρωθεί κανονικά, μετά από ένα ολιγοετές μορατόριουμ πληρωμών. Έτσι δε θα αδικηθούν και τα Ταμεία των Ευρωπαίων εργαζομένων, τα οποία θα θίγονταν σε περίπτωση καθολικής άρνησης πληρωμών.
Επιπλέον, αφού η ακύρωση του Μνημονίου, όπως εξηγήσαμε στην αρχή, δεν συνιστά Πτώχευση και αδυναμία εσωτερικών πληρωμών (αφού ο Κρατικός Προυπολογισμός αυτοχρηματοδοτείται ακόμη και σήμερα), κρίνεται απαραίτητη η επανεκκίνηση της αγοράς. Για να γίνει αυτό, για να κινηθεί δηλαδή χρήμα, χρειάζεται άμεση αλλαγή των εργασιακών νόμων, επαναφορά μισθών και συντάξεων σε φυσιολογικά επίπεδα (για αρχή), ούτως ώστε να κυκόφορήσει και πάλι το χρήμα. Επίσης χρειάζεται διαγραφή χρεών των νοικοκυριών προς τις Τράπεζες, στις περιπτώσεις που αυτά τα χρέη κρίνονται μη εξυπηρετήσιμα και δεν ανταποκρίνονται στις απολαβές κάθε οικογένειας.
Εξάλλου, όπως είναι πλέον γενικώς αποδεκτό, το Μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διαδικασία μετακύλισης του χρέους ιδιωτών (τραπεζών κυρίως) στους Κρατικούς Προυπολογισμούς και φυσικά αποτελεί την απαραίτητη αφορμή για την επίθεση των μεγαλοκεφαλαιούχων στον εργαζόμενο λαό. Δεν προκέπυτει από πουθενά ότι το Μνημόνιο και η συνταγή της Τρόικα προστατεύουν έστω και στρεβλά την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Αντιθέτως παρά την κατασκευασμένη στρεβλή θεωρία ότι μας προστατεύει από την Πτώχευση, μας οδηγεί νομοτελειακά σε αυτήν!
Σε περίπτωση που χρειαστεί να βγούμε από την Ευρωζώνη, ενδεχόμενη εσωτερική υποτίμηση νομίσματος και της οικονομίας μας γενικότερα ίσως αποδειχτεί χρήσιμη για να αυξηθούν οι εξαγωγές και να αποθαρρυνθούν οι εισαγωγές, που σημαίνει στροφή προς την παραγωγική οικονομία και κλείσιμο της εποχής της καταναλωτικής οικονομίας. Γενικώς προετοιμασία της -ανοχύρωτης αυτή τη στιγμή- οικονομίας της χώρας για κάθε ενδεχόμενο.
Επανεθνικοποίηση Τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται από το Κράτος (δηλ. ανακεφαλαιοποίηση με αντάλλαγμα μετοχές), ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ και άλλων β