Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε (Β' μέρος, Συμπλήρωμα)

22:05 2/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γιώργος Κοντογιώργης,

Το διακύβευμα του "Συντάγματος 2011" φέρνει για πρώτη φορά την κοινωνία πολιτών αντιμέτωπη με το σύνολο των (πολιτικών και άλλων) νομέων του κράτους.
Αυτό καθεαυτό το γεγονός φανερώνει ότι το συλλογικό δεν συγκροτείται πια με όρους μάζας, αλλά αξιώνει να αποτελέσει το αθροιστικό γινόμενο των πολιτών.
Η επιβεβαίωση της ατομικότητας μέσα στο συλλογικό μεταβάλει τον πολίτη από ενεργούμενο υπήκοο σε....
ελεύθερη και χειράφετη οντότητα που διαμορφώνει τις
εξελίξεις. Επομένως, είναι κατάδηλο ότι αποτελεί μέγιστο ψεύδος των στοχαστών
της νεοτερικότητας

ο ισχυρισμός ότι κράτος και πολιτικό σύστημα ταυτίζονται εκ
φύσεως.

Για να διαφυλαχθεί η κατάκτηση αυτή της κοινωνίας των πολιτών απαιτείται:

α) Να συνεκτιμηθεί ότι ο τρόπος της εξωθεσμικής διαμαρτυρίας στις μέρες μας
έχει "κοντά πόδια" για να αντιπαρατεθεί με τους γίγαντες της παγκόσμιας τάξης.

Να έχουμε επίγνωση ότι ο χρόνος της αθέσμιτης λειτουργίας της συλλογικότητας
είναι πεπερασμένος. Οι αθέσμιτες συλλογικότητες διαρκούν λιγότερο από την
ανάγκη που τις γέννησε. Κινδυνεύουν είτε να εκφυλισθούν είτε να διεμβολισθούν
από τις συντεταγμένες εξουσίες και τις δυνάμεις που αρνούνται την χειραφέτηση της
κοινωνίας των πολιτών. Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος όταν το διακύβευμα της
κοινωνίας των πολιτών αναπτύσσεται σε μια μικρή χώρα και δεν συνάδει ούτε με την
εσωτερική δυναμική των χωρών του ηγεμονικού συμπλέγματος που καθορίζει τα
παγκόσμια πράγματα ούτε, πολλώ μάλλον, με το συμφέρον τους.

β) Να διατυπωθούν με "νομοθετική" σαφήνεια τα αιτήματα και να είναι
ρεαλιστικά.

Ρεαλιστικά και αναγκαία θεωρώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, τα εξής:

- Να καταργηθεί η ασυλία και να υπαχθεί το πολιτικό προσωπικό σε δικαστήριο που
θα απαρτίζεται από κληρούμενο σώμα δικαστών με τη συμμετοχή ενόρκων πολιτών.

- Να θεσμοθετηθεί η αρμοδιότητα του "ελέγχειν" το πολιτικό προσωπικό (της
διοίκησης και της δικαιοσύνης). Ο έλεγχος να αφορά και τα άτομα (π.χ. τον βουλευτή
ανά εξάμηνο από κληρούμενο σώμα πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας) και τα
πολιτειακά σώματα.

-Να καθιερωθεί η πολιτική ευθύνη (το "ευθύνειν") του πολιτικού προσωπικού για τις
πολιτικές του πράξεις (ή παραλήψεις), οι οποίες βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών.
Να διατυπωθεί με σαφήνεια ότι σκοπός του "πολιτεύεσθαι" είναι το συμφέρον (του

έθνους) της κοινωνίας και όχι (του έθνους) του κράτους. Δεν νοείται τον 21ο αιώνα
να ζούμε σε καθεστώς προγενέστερο εκείνου του Σόλωνα.

- Να αναγνωρισθεί στον πολίτη δικαίωμα "εννόμου συμφέροντος" για τη βλάβη που
του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης, της δικαιοσύνης και το πολιτικό προσωπικό.
Απέναντι στον πολίτη, να ευθύνεται ευθέως ο διοικητικός, δικαστικός και πολιτικός
αξιωματούχος και, όλως επικουρικώς, το κράτος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords