Παρουσίαση του βιβλίου «Ματωμένες μνήμες 1940-45» στους Γαργαλιάνους

Στις 7 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στους Γαργαλιάνους η παρουσίαση του βιβλίου «Ματωμένες μνήμες 1940-45» από τις εκδόσεις «Πελασγός». Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Μπρίσκειο Δημοτική Βιβλιοθήκη, που βρίσκεται στο ωραίο πάρκο της πόλης, μαζί με τον επιβλητικό ανδριάντα του ηρωικού τέκνου της, του Μακεδονομάχου ήρωα Τέλου Άγρα. Το πολυπληθές και εκλεκτό ακροατήριο, μεταξύ των οποίων, όπως....
ανακοινώθηκε, ήταν και οι δημοτικοί άρχοντες Γαργαλιάνων από την πλευρά της πλειοψηφίας με επικεφαλής τον αντιδήμαρχο Στάθη Αδριανόπουλο (υποστράτηγο ε.α.), παιδιά και άλλοι συγγενείς θυμάτων από τον Μελιγαλά και τους Γαργαλιάνους, και άλλοι που είχαν έρθει από μακριά (την Πάτρα, την Μεγαλόπολη, τον Μελιγαλά, τα Φιλιατρά, την Κυπαρισσία, τον Πύργο κ.λπ.) άκουσε με προσοχή τους ομιλητές, καθώς και την συζήτηση που ακολούθησε. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής Δημήτριος Καρδαράς και για το βιβλίο μίλησαν ο συγγραφέας Γεώργιος Τζουβαλάς (αντιστράτηγος ε.α.), η πρώην Δήμαρχος Μελιγαλά Ελένη Αλειφέρη-Καραθανάση, δικηγόρος, και ο συγγραφέας του έργου, καθηγητής Ιωάννης Μπουγάς.

Ο κ. Τζουβαλάς στις παρατηρήσεις του για το βιβλίο τόνισε την αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου και την σκιαγράφηση των προσωπικοτήτων των πρωταγωνιστών τους από τον συγγραφέα. Από την ομιλία της κ. Αλιφέρη-Καραθανάση εντυπωσίασε η αποστροφή της: «Ο κ. Μπουγάς με την επιμελημένη έρευνα και την λεπτομερή καταγραφή της ιστορίας των σφαγών του Σεπτεμβρίου 1944 στον Μελιγαλά και στους Γαργαλιάνους, αλλά και των γεγονότων που προηγήθηκαν, έδωσε πίσω την τιμή στα χιλιάδες αθώα θύματα και στους κατοίκους αυτών των πόλεων. Για 65 χρόνια οι μεν πρώτοι είχαν συκοφαντηθεί ως υπεύθυνοι εγκλημάτων και αντιπατριωτικής συμπεριφοράς, ενώ οι δεύτεροι συχνά αντιμετωπίζονταν με καχυποψία και ερωτηματικά λόγω της καταγωγής τους από τις ως άνω πόλεις. Ο κ. Μπουγάς ταυτοποιώντας τα θύματα (τους αξιωματικούς και τους άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας των Γαργαλιάνων και του Μελιγαλά, και τους πολυπληθέστερους αμάχους πολίτες) ως ευυπόληπτους Έλληνες πατριώτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα και ηλικίες, και παρουσιάζοντας με αδιάσειστα στοιχεία τον οργανωμένο τρόπο με τον οποίο εκτελέστηκε η δολοφονία τους από μονάδα του ΕΛΑΣ, και ενώ ήταν ήδη αιχμάλωτοι, απέδωσε σ’ αυτούς και στην περιοχή την μέχρι τώρα απούσα ιστορική δικαιοσύνη».

Ο ίδιος ο συγγραφέας στην ομιλία του, φανερά συγκινημένος, από την αποδοχή που έχει λάβει το έργο του από την μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών του, τόνισε την προσπάθειά του να καταγράψει όσο πιο αντικειμενικά μπορούσε τα πραγματικά γεγονότα, αδιαφορώντας για την ταυτότητα των ενόχων και τον καταμερισμό των ευθυνών για την τραγωδία που αντιμετώπισαν οι κάτοικοι της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου την περίοδο που καλύπτει το βιβλίο. Η ομιλία του τελείωσε με αυτά τα λόγια: «Τελειώνοντας, θέλω να επαναλάβω κάτι γι αυτούς που θα πουν: Καλά τι τα θέλεις τώρα αυτά και μας τα θυμίζεις; Αυτά δεν ξαναγίνονται! Συμ