Η αθλιότητα της εκπομπής "Στην υγειά μας ρε παιδιά"!

Η εκπομπή αυτή αντικατοπτρίζει και αναπαράγει την μουσική της λαικούρας, της μιζέριας και της συμφοράς, με την οποία ο Ηγεμόνας μας διαπαιδαγώγησε μετα τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι ένας απο τους βασικούς λόγους που φτάσαμε σήμερα εδω που φτάσαμε. Γι' αυτό πρέπει να σταματήσει αμέσως

του Εμμανουήλ Σαρίδη

Τη στιγμή που δεν ξέρουμε πώς θα μπορέσουμε να βγούμε απ’ το μαύρο και άραχλο τούννελ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των.....
ευρωπαικών (τουτέστιν εβραικών) τραπεζών, στο οποίο μας οδήγησε ο πρωθυπουργός μας Geoffrey (1) και όταν δεχόμαστε απο την σοσιαλιστική του (!) κυβέρνηση την μια κατραπακιά μετα την άλλη, μας φτωχαίνει με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τους φόρους επί φόρων, έφτασε την ανεργία στα ύψη και -το ακόμη χειρότερο - έχει καταχρεώσει την πατρίδα μας και συναινέσει στην απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, το να γράφεις για μια μουσική εκπομπή της ΝΕΤ φαίνεται λίγο παράκαιρο. Όμως ένα άρθρο για μια τέτοια εκπομπή σαν την «Στην υγειά μας», που κάνει ένας Σπύρος Παπαδόπουλος, δεν είναι καθόλου παράκαιρο, στην πραγματικότητα είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.

Γιατί; Διότι η εκπομπή αυτή όχι μόνο αντικατοπτρίζει, αλλά και αναπαράγει την μουσική της μιζέριας, της απελπισίας και της συμφοράς, με την οποία συστηματικά και συνειδητά ο Ηγεμόνας με τους εδώ υποτακτικούς και νεροκουβελητάδες του μας διαπαιδαγώγησε μετα τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι έτσι ένας απο τους κύριους λόγους που φτάσαμε σήμερα εδω που φτάσαμε. Πρώτα γιατί διαστρέφει το μουσικό μας αισθητήριο και μας εγκλωβίζει κοινωνικά και πολιτικά σε έναν στενό χώρο που προσδιορίζεται απο μια κοινωνική μιζέρια απο την μιά και μια αντίσταση εναντίον κάποιου αφηρημένου και απροσδιόριστου εχθρού απο την άλλη (η κυρία Παπαρήγα είναι ή μόνη που τον γνωρίζει: είναι το ντόπιο κεφάλαιο - που μακάρι να το είχαμε!). Και μετα, γιατί γεμίζει τον προσωπικό μας χώρο, το δωμάτιό μας, με μια ακόμη ακαθαρσία, δίπλα στις τόσες άλλες που υπο μορφήν Lifestyle «ξερνάει» σε συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες η συσκευή της τηλεόρασης μας. Η μουσική μπορεί να ιάνει αλλά μπορεί και να αρρωστήσει τόν άνθρωπο, είναι σαν ένα φάρμακο, εξαρτάται απο την δοσολογία: Παίρνεις πολύ και μάλιστα το λάθος φάρμακο, τότε αρρωσταίνεις πραγματικά. Και η συνταγή του συνειδητά "λάθους" φάρμακου χρησιμοποιείται σήμερα για να μας αρρωσταίνει ψυχικά, να μας αποβλακώνει, για να μην βλέπουμε που είμαστε και τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε απο το αδιέξοδο. Άρα η κρατική ΕΡΤ, απόλυτα διαβρωμένη απο άτομα που βρίσκονται στην υπηρεσία του Ηγεμόνα (2), την χρησιμοπιοιεί εσκεμένα για να μας αποσπά την προσοχή απο τα σημαντικότερα, το ίδιο που κάνουν και τα ιδιωτικά κανάλια της δεκάρας με τις εκπομπές τύπου Μενεγάκη: Για να διατηρούν τον Έλληνα σε μια κατάσταση μεταξύ υπνηλίας και «αντίστασης», όπου αντιστασιακοί είναι κάποιοι τροβαδούροι, που με το μπουζούκι στο χέρι αγωνίζονται τον υπέρ πάντων αγώνα.

Για τα μαύρα χάλια της κρατικής, στην πραγματικότητα σοσιαλαρ