Όταν έχεις κατοχή ή δικτατορία...

...φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους
Η "παλλαϊκή" άμυνα κάποτε, η "παλλαϊκή" αντίσταση μιαν άλλη φορά ή η γενικευμένη πάλη του λαού απέναντι σε κάτι "ενοχλητικό", είτε αυτό ήταν κατοχή, είτε δικτατορία ή αντιλαϊκή πολιτική, ήταν και είναι πολιτικός μύθος.

Κάποιοι λίγοι έπαιρναν το δρόμο προς τα βουνά ή τους δρόμους και η αλήθεια τους, η πίστη και η αξιοπιστία τους....
άνοιγε κλειστές ψυχές κι έφτιαχνε μαζικές ελπίδες. Συσσώρευε δύναμη μεγάλου κινήματος.

Τέσσερις μιας "Φιλικής Εταιρείας", ένας "δηλωσίας" για το ΚΚΕ,
με  μια μικρή παρέα, λίγοι φοιτητές ήταν η θρυαλίδα, η αφετηρία μεγάλων δημοκρατικών και εθνικών στιγμών σε αυτό τον τόπο. Μα, πιότερο δυνατό από τους αριθμούς ήταν η πίστη, η αποφασιστικότητα, η καθαρότητα της ματιάς και της ψυχής, που παρέσυρε και θέριεψε όνειρα και προσδοκίες. Κι ήταν αυτά που έγιναν δύναμη, κίνημα, μέτωπο, ενότητα - θεριό που σάρωσε.

Σήμερα; Σήμερα έχουμε κατοχή. Όπως κι αν το πεις κατοχή είναι.
Keywords
Τυχαία Θέματα