Οι πραγματικοί γιατροί ζητούν πάντα γραπτή συγκατάθεση του ασθενούς!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Υπάρχει λογική εξήγηση για την σοβαρή άγνοια κινδύνου που εξακολουθεί να επιδεικνύει η κυβέρνηση;

Προφανώς όχι. Διότι το ίδιο το σύνδρομο της άγνοιας κινδύνου συνδέεται με συγκεκριμένες περιστάσεις, όπως η παιδική ηλικία ή κάποια «ιδιαίτερη» ψυχοπνευματική κατάσταση.

Επί δύο χρόνια η κυβέρνηση επιδεικνύει μια πρωτοφανή άγνοια κινδύνου. Ήδη από την προεκλογική περίοδο, όταν το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν τα πάντα στους πάντες, ως το....
πρώτο εξάμηνο της (ύποπτης) αδράνειας, την πανικόβλητη απόφαση για προσφυγή σε έναν μηχανισμό «στήριξης» με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και την μετέπειτα κατρακύλα μια ψυχοπνευματική κατάσταση χαρακτηρίζει όλες τις κυβερνητικές ενέργειες: Άγνοια κινδύνου.

Είναι να απορεί κανείς πώς το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα στην χρεοκοπία, ενώ όλοι γνωρίζουν πως δεν είχε τέτοια εντολή.

Είναι απορίας άξιον πώς συνεχίζουν να μπαίνουν όλο και πιο βαθιά σε μια κατάσταση χωρίς επιστροφή. Και χωρίς να αισθάνονται επιτακτική την ανάγκη να αυτοπροστατευτούν, καταφεύγοντας στη λαϊκή ετυμηγορία και επιδιώκοντας την πολιτική νομιμοποίηση.

Τι πιο απλό από το να δηλώσουν εγκαίρως πως δεν μπορούν και δεν πρέπει να αναλάβουν αυτήν την ευθύνη, χωρίς να τους το έχει αναθέσει κανείς;

Οι (πραγματικοί) γιατροί δεν προχωρούν σε καμιά ιατρική πράξη χωρίς την γραπτή συγκατάθεση του ασθενούς.

Ακόμη και αν είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση για την αντιμετώπιση της νόσου.

Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους που δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη λογική να αντιληφθούν πως διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο, διότι ακριβώς πάσχουν και οι ίδιοι από μια αθεράπευτη νόσο: Αυτήν της εξουσιομανίας, που αποτελεί ψυχικό νόσημα και που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην καταστροφή.

Μέσα σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο περνάμε από την μια καταιγίδα στην άλλη, με προδιαγεγραμμένο το τέλος και με τους «τιμονιέρηδες» (λέμε τώρα) να μην εννοούν να πράξουν το αυτονόητο: Να παραιτηθούν από μια προσπάθεια που έχει αποδειχθεί ατελέσφορη και βυθίζει την χώρα στην ύφεση, εξανεμίζοντας κάθε προοπτική ανάκαμψης.

Την ίδια ώρα, παριστάνουν συνεχώς τους κατάπληκτους, τους οργισμένους (βλέπε «δεν θα γίνουμε Ινδία»), τους… αντιστασιακούς!

Τελευταία πηγή έκπληξης, η απαίτηση της τρόικας για κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Μα είναι γνωστό ότι το ΔΝΤ ακολουθεί αυτήν την πρακτική σταθερά και από καταβολής του.

Σχετική υπόδειξη (μαζί με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, το πάγωμα μισθών, την αύξηση των φόρων – κυρίως στα ακίνητα – την απελευθέρωση των απολύσεων), υπήρχε σαφώς στην έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Αύγουστο του 2009.

Με αυτήν, το ΔΝΤ προέτρεπε ακριβώς σε συμφωνίες που θα κατέληγαν στην μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Την ίδια ημέρα, το ΠΑΣΟΚ διακήρυσσε (ουσιαστικά