Οι κακοί δαίμονες της Κύπρου

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Κάποτε, αλλά και σήμερα, ο κακός δαίμονας της Κύπρου ήταν η Μ. Βρετανία. Μετά έγινε ο ΟΗΕ. Τώρα προστέθηκαν και οι πολιτικοί της.

Η τραγωδία που έπληξε την μεγαλόνησο έρχεται να αποκαλύψει πτυχές πολιτικής συμπεριφοράς που δεν θα περίμενε κανείς να υπάρχουν σε ένα νησί που έχει υποστεί - αλλά και έχει διδαχθεί - πολλά, τόσο επί βρεταννικής αποικιοκρατικής κατοχής, όσο και αργότερα, με την...
εισβολή και την Κατοχή του 1974.

Οι καταγγελίες για την αδιαφορία που επέδειξαν οι αρμόδιοι σχετικά με το εξαιρετικά επικίνδυνο φορτίο που τελικά εξερράγη προκαλώντας στον όλεθρο, αποδεικνύουν πως η γνωστή κυπριακή πειθαρχία και εγρήγορση χάνονται σιγά-σιγά μέσα στην πολιτευτική αμέλεια και την χαλάρωση που φαίνεται ότι έχει προκαλέσει η είσοδος της Κύπρου στην ΕΕ.

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο. Η μη επίλυση του Κυπριακού διατηρεί το νησί σε μια σχέση άμεσης εξάρτησης από τον ΟΗΕ, που, αν κρίνουμε από το Σχέδιο Αννάν, κάθε άλλο παρά θετικό ρόλο έχει παίξει και συνεχίζει να παίζει.

Το Κυπριακό διέρχεται μια από τις κρισιμότερες φάσεις του, αλλά αμφιβάλλω αν ασχολείται κανείς στην Ελλάδα (πλην του στρατηγού Αλευρομάγειρου, βέβαια).

Η συνάντηση της Γενεύης της προηγούμενης Πέμπτης, παρουσία του Μπαν Κι Μουν, έδειξε πως ο ΟΗΕ παίζει για άλλη μια φορά παιχνίδια, ευθυγραμμιζόμενος με τις τουρκικές επιθυμίες, όπως αυτές ωμά εκτέθηκαν από τον ίδιο τον Τούρκο υπουργό των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, κατά την επίσκεψή του στα Κατεχόμενα το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Τον Μάιο, ο Νταβούτογλου έκανε μέσω της εφημερίδας «Ζαμάν» πρόταση στον τότε υπουργό των Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Δρούτσα να επισκεφθούν μαζί την Κύπρο - «και την βόρεια και τη νότια»!

Για να προετοιμάσουν, λέει, μαζί μια λύση. Και δείχνοντας πως η Άγκυρα δεν εννοεί να χαλαρώσει τον ασφυκτικό, θανατηφόρο εναγκαλισμό της.

Η Άγκυρα επιθυμεί λύση – τη λύση που… επιθυμεί – μέχρι το τέλος του χρόνου, καθώς η Κύπρος αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και δεν θέλει να δει την Λευκωσία να κάνει κουμάντο, χωρίς να έχει διασφαλίσει την συμμετοχή των Κατεχόμενων, αλλά, όπως είπαμε, με τον τρόπο που αυτή επιθυμεί.

Αλλά και ο Πρόεδρος της ΕΕ, κατά την επίσκεψή του στη Λευκωσία τον περασμένο Απρίλιο, εξέφρασε την επιθυμία να αναλάβει η Κύπρος επανενωμένη την προεδρία, καλώντας τις δύο πλευρές να προχωρήσουν στους «αναγκαίους συμβιβασμούς».

Φυσικά, υπάρχουν «συμβιβασμοί» και «συμβιβασμοί». Και την προηγούμενη εβδομάδα στη Γενεύη, ο ΟΗΕ συμπεριφέρθηκε όπως και τον καιρό του Σχεδίου Ανάν.

Αυτή τη φορά, ήταν ο Μπαν Κι Μουν που έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό, με χρονοδιαγράμματα και επιδιώκοντας επιδιαιτησία.

Η Λευκωσία αντιδρά, επιμένοντας ότι δεν υπάρχει άλλη οδός εκτός των απευθείας συνομιλιών.

Αλλά ο ΟΗΕ φαίνεται ότι αδιαφορεί ακόμη και για τα ίδια του τα ψηφίσματα και ουσιαστικά εξισώνει