Οι αλλαγές στον πολιτικό ορίζοντα

Του Νίκου Κοτζιά
Ποιο είναι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας;
Κεντρικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η κυριαρχία και ο τρόπος κυριαρχίας μιας μικρής ομάδας πλούτου που έχει μάθει να λεηλατεί το δημόσιο και αν χρειαστεί ακόμα και τις δικές της, ιδιωτικές εταιρείες. Ελέγχει τα ΜΜΕ και τις χρηματοπιστωτικές ροές προς την αγορά. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην λειτουργεί ορθολογικά κανένας από τους....
τρεις εν δυνάμει μοχλούς ανάπτυξης. Το Ελληνικό δημόσιο δεν είναι καν ένα «καπιταλιστικό κράτος της προκοπής». Περισσότερο μεσολαβεί ανάμεσα σε συμφέροντα και προωθεί ανακατανομές εισοδήματος και πλούτου, παρά φροντίζει «τα γενικά συμφέροντα» του συστήματος. Η ιδιαιτερότητα του ελληνικού κράτους είναι ότι το έχουν ιδιοποιηθεί ορισμένα συμφέροντα ως μηχανισμό ικανοποίησης των ιδίων αναγκών τους. Οι τράπεζες δρουν περισσότερο ως τοκογλύφοι, παρά ως μηχανισμοί ανάπτυξης, ή έστω στήριξης ενός νέου κύματος επενδύσεων. Η δε αγορά, είναι δυσλειτουργική εξαιτίας της πολιτικής των τραπεζών και του δημοσίου, όπως ήδη περιέγραψα. Μια αγορά στην οποία είναι δύσκολο να μπουν νέοι επιχειρηματίες. Η γραφειοκρατία και η έλλειψη χρηματοδότησης αποτελούν τροχοπέδη.Το σύμπλεγμα συμφερόντων, ή αλλιώς διαπλοκή, αποτελεί τον πυρήνα του ελληνικού προβλήματος. Με την κατοχή σημαντικών ΜΜΕ περνά τα ιδιωτικά του συμφέροντα ως ανάγκες για τη χώρα. Σε αυτό διευκολύνεται διότι, επιπλέον, ασκεί σημαντικό έλεγχο σε τμήματα του πάλαι πότε δικομματισμού, και όχι μόνο. Πρόκειται για ένα μειοψηφικό σύμπλεγμα το οποίο διαθέτει ισχύ, χρήμα, πληροφορίες, αθέατα στηρίγματα και τις πλάτες της τρόικας. Στηριγμένο σε αυτά τα μέσα προσπαθεί παρά την πολιτική του ήττα να εμφανίσει τον εαυτό του ως εθνική αναγκαιότητα και κάθε άλλη επιλογή ως καταστροφή της χώρας. Με μονόπλευρη πληροφόρηση, εκβιασμούς και εκφοβισμούς προσπαθεί να φορτώσει σε όλους τους υπόλοιπους τις ευθύνες για την κατάσταση που εκείνο, δηλαδή, αυτό το σύμπλεγμα εξουσίας, δημιούργησε, να δώσει αυταρχικές απαντήσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τα οποία συνδέονται με τις επερχόμενες μεταβολές στο πολιτικό σκηνικό.

2.Αλλαγές στο Πολιτικό σκηνικό
Εάν εξετάσει κανείς με προσοχή της στατιστικές σειρές των εκλογών θα καταλάβει την βαθιά ρήξη που έφεραν τα εκλογικά αποτελέσματα. Από το 1981 μέχρι πρόσφατα, ο δικομματισμός κινήθηκε ανάμεσα στο 77%-87% των ψήφων, με έναν μέσο όρο περίπου στο 84%. Στις εκλογές της 6 Μαΐου έλαβαν τα δύο αυτά κόμματα 32,1%, δηλαδή, λιγότερο από το μισό του ιστορικού τους μέσου όρου. Εξίσου ενδιαφέρουσες σειρές μας προκύπτουν αν προσθέσουμε στον δικομματισμό τις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται δορυφορικά γύρο του. Μαζί με αυτές, ο δικομματισμός κινήθηκε τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στο 81% και το 91%! Στις πρόσφατες εκλογές έλαβε αυτό το σύνολο μόλις το 39,2% των ψήφων.Στην άλλη πλευρά, η αριστερά του ΚΚΕ, ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ και Σύριζα κινήθηκε αυτή την τριακονταετία ανάμεσα στο 7-13%. Στις 6.5. έλαβε (ΚΚΕ, Σύριζα και ΔΗΜΑΡ) 32,4% των ψήφων, δηλαδή, υπερτριπλασίασε τα ποσοστά της