Ο Τιτάνας, όπως η Ευρώπη, ίσως έχει έναν γιγάντιο ωκεανό κάτω από την επιφάνειά του

Η τροχιά και η περιστροφή του Τιτάνα, υποδηλώνουν ότι ίσως βρίσκεται ένας τεράστιος ωκεανός κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του. Στα επτά χρόνια κατά τα οποία ο Cassini ήταν σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, το διαστημόπλοιο έστειλε πίσω στη Γη μεγάλη ποσότητα δεδομένων που άλλαξαν την άποψη που είχαμε για τον δακτυλιωτό πλανήτη και τα φεγγάρια του. Το μεγαλύτερο από αυτά, ο Τιτάνας, αποτέλεσε συγκεκριμένο στόχο προσοχής λόγω της πυκνής και πολύπλοκης ατμόσφαιράς του, των καιρικών φαινομένων που υπάρχουν σΆ αυτόν και...
των λιμνών και ωκεανών του.

Τώρα φαίνεται πως ο Τιτάνας είναι ακόμα πιο παράξενος απ' όσο πιστεύαμε. Τα στοιχεία προέρχονται από προσεκτικές παρατηρήσεις στην τροχιά και περιστροφή του Τιτάνα. Υποδηλώνουν ότι ο δορυφόρος έχει παρόμοια τροχιά με αυτή της Σελήνης, δηλαδή πάντα προβάλει την ίδια πλευρά στον Κρόνο και ο άξονας περιστροφής του γέρνει περίπου 0,3 μοίρες.

Αυτά τα στοιχεία επιτρέπουν στους αστρονόμους να βρουν την ορμή αδράνειας του Τιτάνα και απ' αυτό προκύπτει κάτι ενδιαφέρον. Οι αριθμοί δείχνουν ότι η ορμή αδράνειας του Τιτάνα μπορεί να εξηγηθεί μόνο εάν είναι συμπαγές σώμα που είναι πιο πυκνό κοντά στην επιφάνεια απ' ότι είναι κοντά στο κέντρο του. Και αυτό είναι πολύ παράξενο, αδιανόητο θα μπορούσε να πει κανείς, δεδομένων όσων γνωρίζουμε για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες και τα φεγγάρια. Αλλά υπάρχει και μια άλλη εξήγηση, ότι ο Τιτάνας δεν είναι καθόλου συμπαγής.

Στα μέσα του Απρίλη, η Rose-Marie Baland και οι συνεργάτες της στο Βασιλικό Παρατηρητήριο του Βελγίου στις Βρυξέλλες, δοκίμασαν κάποιους αριθμούς για να ερευνήσουν το εάν ένα υγρό μοντέλο του δορυφόρου είναι συμβατό με την ορμή αδράνειας που μετρήθηκε. «Υποθέτουμε την ύπαρξη ενός υγρού ωκεανού από νερό κάτω από ένα παγωμένο κέλυφος και μελετούμε τις ροπές βαρύτητας και πίεσης που δημιουργούνται μεταξύ των διαφορετικών στρωμάτων του δορυφόρου,» δήλωσαν.

Το συμπέρασμά τους είναι ότι η ορμή αδράνειας του Τιτάνα θα μπορούσε κάλλιστα να εξηγηθεί από την ύπαρξη ενός υγρού ωκεανού κάτω από μια παγωμένη κρούστα. Η χημεία του ωκεανού είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μέτρηση του βάθους του και για το πόσο μεγάλο είναι το πάχος του πάγου που τον καλύπτει. Η Baland και η ομάδα της υποθέτουν ότι ο ωκεανός αποτελείται από νερό. Αυτό φαίνεται περίεργη υπόθεση, δεδομένου ότι η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι γεμάτη με μεθάνιο και άλλους υδρογονάνθρακες.

Οι αστρονόμοι γνώριζαν εδώ και καιρό ότι το μεθάνιο διασπάται γρήγορα από το φως του ήλιου. Έτσι, η ατμόσφαιρα του Τιτάνα θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό, εκτός εάν ανατροφοδοτείται από ένα εσωτερικό ντεπόζιτο. Μήπως έναν τεράστιο υπόγειο ωκεανό από μεθάνιο; Ένας ωκεανός μεθανίου θα απαιτούσε από την Baland και τους συνεργάτες της να ξανακοιτάξουν τους υπολογισμούς τους για να δουν τις μηχανικές και θερμοδυναμικές σχέσεις μεταξύ του πάγου μεθανίου και του υγρού. Έτσι, προβλέπονται κάποιοι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες υπολογισμοί.

Ε