Μυστική σύναξη 80 «πράσινων» στελεχών και νέο πολιτικό μανιφέστο

Από χέρι σε χέρι, κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες μανιφέστο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ
ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα από την οργάνωση της ΠΑΣΠ της δεκαετίας του 80, όπως αποκαλείται, στην οποία σκιώδη καθοδηγητικό ρόλο,σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν οι Γιάννης Ραγκούσης, Ηλίας Μόσιαλος, Άννα Διαμαντοπούλου και Ανδρέας Λοβερδος. Μάλιστα, τα «στελέχη' της οργάνωσης πρόκειται να συναντηθούν σήμερα το βράδυ στο μαγαζί "Μπακαρό", προκειμένου να συζητήσουν για το....
μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Το μανιφέστο της... οργάνωσης έχει ως εξής:

ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ (ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ)

Η μεγαλύτερη απειλή σήμερα, είναι η αδράνεια. Αν κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, εμείς δεν πρέπει να αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους. Δεν θέλουμε να ζήσουμε σε μια αποσυνάγωγη, περιθωριοποιημένη χώρα. Δεν διαπραγματευόμαστε ρόλους, αλλά θέλουμε να έχουμε λόγο. Στον δημόσιο διάλογο έχουν θέση και οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ενδιαφερόμαστε και δεν δίνουμε πια λευκές επιταγές. Μαζί με όσους θέλουν και με όσους μπορούν, με τους συντρόφους του παλιούς και με τους νέους φίλους, θέλουμε να πάρουμε μέρος στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και στο σχεδιασμό της μετά την κρίση Ελλάδας.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Η ελληνική μεταπολίτευση, ήταν η περίοδος του καθυστερημένου ελληνικού εκσυγχρονισμού. Ο τροχός της ιστορίας άρχισε να γυρίζει πιο γρήγορα και να μας πηγαίνει μπροστά. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε. Η Αλλαγή του 1981 δεν έγινε η ρεβάνς των ηττημένων του εμφυλίου, αλλά κατάφερε να κλείσει ειρηνικά τους λογαριασμούς του διχασμού. Η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και αργότερα στη ζώνη του ευρώ. Αυτή είναι η θετική κληρονομιά της εποχής.

Όμως η Ελλάδα της μεταπολίτευσης, ήταν μια στερημένη χώρα από πολιτική, κοινωνική, και οικονομική άποψη. Η μεταπολίτευση ήλθε ορμητικά να αποκαταστήσει αυτή την υστέρηση, και πολλές φορές το έκανε με την υπερβολή και τον φανατισμό του νεοφώτιστου. Η υπερβολή, κάποια στιγμή, έγινε διαστροφή των θεσμών και διαφθορά. Το πολιτικό σύστημα όχι μόνο δεν μπόρεσε να αντισταθεί αλλά έγινε μέρος του προβλήματος. Όλοι εμείς, συνηθίσαμε. Η ακεραιότητα έγινε αυτοθυσία, η σκοτεινή όψη της μεταπολίτευσης έγινε καθεστώς κι έτσι, ας το ομολογήσουμε, η χώρα μας βρέθηκε σε παρακμή.

Ήλθε λοιπόν η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τη μεταπολίτευση και την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, αποδίδοντας όλες τις τιμές που τους αξίζουν - και να πάμε μπροστά. Τώρα πρέπει να βάλουμε τέλος στο παλαιό καθεστώς, σε όλα αυτά που μας καταδυναστεύουν και σπρώχνουν τη χώρα μας στο αδιέξοδο: τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τη σπατάλη, τα φέουδα, τα προνόμια, την κλεπτοκρατία, την προσοδοθηρία, τη γραφειοκρατία, την αναποτελεσματικότητα, το πελατειακό κράτος. Και ταυτόχρονα, είναι η ώρα να παλέψουμε για τον τόπο μας, για την ατομική και τη συλλογική πρόοδο με την πιο ουσιαστική έννοια της λέξης, επιδιώκοντας την ελληνική αναγέννηση μετά την κρίση. Αυτή την αναγέννηση συμβολίζει η έννοια της Τέταρτης Δημοκρατία