"Μετεξεταστέος ο ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα Άμυνας-Εξωτερικής πολιτικής".

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ παρουσίασε την περασμένη Παρασκευή το πρόγραμμά του γιά την εξωτερική και αμυντική πολιτική. Με τη συμβολή, όπως είπε εις την σχετική εκδήλωση, ο κ. Θ. Δρίτσας «σημαντικού αριθμού στελεχών του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας και σημαντικού αριθμού ανθρώπων με εμπειρία και .....
ειδίκευση στο θέμα που προσήλθε αυθόρμητα και με ενθουσιασμό και ανιδιοτέλεια και κατέθεσε ένα πλούτο ιδεών και προτάσεων που τμήμα τους ενσωματώθηκε στις θέσεις μας», διαμορφώθηκαν θέσεις διανεμήθηκε το σχετικό κείμενο μόλις τεσσάρων σελίδων Α4, το οποίο επιδιώκει να δώσει της απόψεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς εις αυτό το ευρύτατο φάσμα θεμάτων. Έχω την γνώμη ότι το εγχείρημα απέτυχε εν τη γενέσει του.

Κατά τον κ. Θ. Δρίτσα «η εσωτερική ανασυγκρότηση και η αναγέννηση της χώρας μας συνδέεται άρρηκτα με την διεκδίκηση μιας νέας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στη βάση μιάς νέας εθνικής στρατηγικής: μία στρατηγική που προάγει τις αδιαπραγμάτευτες αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της ελευθερίας, της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας».

‘Ως μαθητευόμενοι μάγοι εις το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εννοούν προφανώς ότι οι μέχρι τούδε κυβερνήσεις δεν υπηρέτησαν αποτελεσματικώς τις προηγούμενες ύψιστες αρχές, αν δεν τις ψέγουν ώς προς σημειωθείσα ολιγωρία. Πάντως, εις ό,τι αφορά την εδαφική μας ακεραιότητα, πράγμα αυτονόητο αλλά όχι και αυτυτομάτως κατοχυρωμένο, είναι πανκοίνως γνωστό ότι απειλείται από την Τουρκική προκλητικότητα και επεκτατικότητα, η κατοχύρωση της οποίας δεν προάγεται παρά με τη διαρκή περιφρούρηση σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Και είναι μακρύς ο κατάλογος των χειριστών μας της ΠΑ, που έπεσαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, υπερασπιζόμενοι την εσχατιά των ορίων του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Ένα κόμμα που επιδιώκει να κυβερνήσει δεν θα έπρεπε να μνημονεύσει τις θυσίες-αυτοθυσίες αυτών των Ελλήνων;
Γενικώς πάντως, εν σχέσει με τις θέσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, μπορούν να διατυπωθούν οι εξής γενικές παρατηρήσεις:

-Πρώτον, είναι παλαιομοδίτικες και ουσιαστικώς αυτοκτονικές, κυρίως ώς προς το μείζον θέμα της εξόδου της χώρας από την Βορειοατλαντική Συμμαχία(ΝΑΤΟ), επαναλαμβάνοντας το κρίσιμο λάθος του Κων. Καραμανλή το 1974, όταν απέσυρε τη χώρα από το Στρατιωτικό Σκέλος του ΝΑΤΟ. Η Ελλάς συναντά τις συνέπειες αυτής της λανθασμένης επιλογής και σήμερα, παρά τη διαρκή και ενεργητική της παρουσία εις όλες τις λειτουργίες του ΝΑΤΟ, εις ό,τι αφορά τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου με τα προσκόμματα που θέτει η Τουρκία. «Θέμα Αιγαίου» δεν υπήρχε εις το πλαίσιο του ΝΑΤΟ, προ της αποχωρήσεως της Ελλάδος, δεδομένου ότι ο Έλληνας αρχηγός ΓΕΝ, υπό τη ΝΑΤΟϊκή του ιδιότητα (COMEDEAST), είχε την ευθύνη όλης της Ανατολικής Μεσογείου και ο Τούρκος ομόλογός του (COMEDNOREAST) της Μαύρης Θαλάσσης. Αυτή η κατάσταση έχει ανατραπεί και είναι πολλές οι μάχες που δίδονται καθημερινώς εις πολλαπλά επίπεδα εις διπλωματικά και στρατιωτικά fora γιά