Μαύρη Δευτέρα, Μαύρη Τρίτη αλλά όχι για όλους... Nα γιατί δεν θέλουν τα ιστολόγια.

Γράφει ο Αδαμάντινος
Η κάθε μέρα διαβίωσης στην Ελλλάδα καθίσταται χειρότερη απο τη προηγούμενη. Η ελληνική δημοκρατία καταρρακώνεται και η ελευθερία του λόγου πολεμάται. Το κύκλωμα κυβέρνησης – ΜΜΕ – Τραπεζών – Διαφημιστικών – Εταιρειών δημοσκοπήσεων – Οργανισμών πληροφόρησης είναι γνωστό περίπου όσο και τα περίφημα συνθήματα “Mαζί τα φάγαμε” και το “Λεφτά υπάρχουν”. Σωστές αποφάσεις λαμβάνονται μόνο κατ’ εξαίρεση και κατά σύμπτωση ακολουθούν πάντα τις παλαιές συνταγές αυτές που έφεραν τη χώρα εδώ. Οι επιλογές της κυβέρνησης προωθούν με αριστοτεχνικό τρόπο πάντα “προιόντα” περαιτέρω πτώχευσης της χώρας ενώ μάχονται την αύξηση της...
παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

6% πήγε κάτω ο Γενικός Δείκτης του ΧΑΑ την Δευτέρα που πέρασε. Το 7% έπιασε στο Ισραήλ. Ηταν μια Μαύρη Δευτέρα, που προηγείται σαφώς μιάς Μαύρης Τρίτης. Κάτω απο τις 1000 μονάδες πήγε ο Γενικός Δείκτης του ΧΑΑ, κάτι που είχα προβλέψει σε προηγούμενο άρθρο μου εδώ (http://ksipnistere.blogspot.com/2011/08/600.html) και εδώ (http://ksipnistere.blogspot.com/2011/08/blog-post_2876.html).

Οπως θα παρατηρήσετε στην εικόνα ΜΟΝΟ οι μετοχές των ΜΜΕ δεν διαπραγματεύτηκαν στην Ελλάδα και αυτό κάτι σημαίνει. Ειναι κάτι που δεν συζητήθηκε φαντάζομαι στα ελληνικά ΜΜΕ.

Η Γερμανία δεν μπορεί να δεχτεί τα ευρωομόλογα διότι τότε οι πολίτες της θα πλήρωναν περισσότερο ακριβά τα επιτόκια των δανείων της. Φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει ελεύθερο τον μηχανισμό στήριξης. Τότε θα ήταν σαν να παρέδιδε όλα τα κλειδιά της δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας της και της προστασίας των πολιτικών δικαιωμάτων της ΕΕ στους τραπεζίτες. Το κύκλωμα οίκοι αξιολόγησης – τράπεζες – μηχανισμός στήριξης θα ανέβαζε και θα κατέβαζε τα spreads κατά το δοκούν σε βάρος των πολιτκών δικαιωμάτων στην Ευρωζώνη. Μια «επιλεγμένη» έκδοση ευρώ θα ήταν μια λύση με κάτω όριο όμως την αξία εισαγωγής του Μάρκο στο Ευρώ... και αυτή η επιλογή ομως θα ήθελε αριστοτεχνικές κινήσεις.

Παρότι ο Τρισέ μιλάει για αγορά Ιταλικών ομλόγων απο την δευτερογενή αγορά, κανείς δεν έχει πειστεί για τη συμμετοχή της Γερμανίας και ήδη έχω εξηγήσει τις δυσκολίες που υπάρχουν. H Mαύρη Τρίτη λοιπόν για το ΧΑΑ είναι πρό των πυλών.

Η ιστορία ύπνωσης των λαών με «τη μάχη των αγορών με τους δανειολήπτες» έχει όμως ένα πρόβλημα... γίνεται σταδιακά. Γιατί άραγε;

Πρώτα έγινε για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και τη Πορτογαλία και μετά για την Ιταλία και την Ισπανία. Αυτή η επιλογή των οίκων αξιοποίησης, η κατά βήματα (άρα ελεγχόμενη) ανακάλυψη των οικονομικών προβλημάτων είναι ύποπτη. Κανείς αρχίζει να χτυπάει εκεί που τα δάνεια είναι πολλά όχι εκεί που σε μέγεθος ειναι διαχειρίσιμα. Είναι επίσης, απορίας άξιο γιατί επί τόσα χρόνια οι οίκοι αξιολόγησης δεν είχαν προσέξει τίποτα στη μκρή Ελλάδα. Είναι εύλογο λοιπόν ότι υπάρχει παιγνίδι πίσω από αυτές τις «μάχες» τών οικων αξιολόγησης με τις αγορές, που μόνο μάχες δεν είναι.



Εδώ θα πεις δημόσια την