ΛΕME ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ!

Γράφει ο Δημήτρης Καπέλλας
“Ζούμε στην εποχή των τεράτων”
Σλάβοϊ Ζίζεκ.
Κοιτάζοντας τη σημερινή κατάσταση της χώρας, διακρίνουμε μόνο στάχτη, ερείπια και μια κοινωνία σε απόγνωση, ως φυσικό αποτέλεσμα μιας άκρως καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής που αντί να λύσει τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας τα διόγκωσε, γκρεμίζοντας ταυτόχρονα ότι είχε απομείνει ως ελάχιστο κοινωνικό κράτος.
Η Κυβέρνηση ύστερα από δύο χρόνια μνημονιακών πολιτικών, εφαρμόζοντας μια “δηλητηριώδη” συνταγή που από την ιδία την φύση, ήταν καταδικασμένη να.....
αποτύχει, εξαιτίας της στραγγαλιστικής δημοσιονομικής και αντιαναπτυξιακής κατεύθυνσης, έφτασε τη χώρα και τους πολίτες στην πλήρη εξαθλίωση και στο χείλος του γκρεμού.
Μια συνταγή που προσυπέγραψαν θριαμβευτικά, όλοι αυτοί που σήμερα κάνουν πως “δεν ξέρουν” ή ότι δεν πρόλαβαν να την μελετήσουν. Μια συνταγή που δεν επικεντρώθηκε στην πραγματική οικονομία, στην ανάπτυξη, στον ίδιο τον άνθρωπο, ως το ζητούμενο για την λύση, αλλά στην δημοσιονομική πειθαρχία και την περαιτέρω “αιματηρή” φορολόγηση των ενεργών στρωμάτων της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που πλέον ασφυκτιά και βρίσκεται σε τραγικό αδιέξοδο. Ανεργία, διάλυση εργασιακών σχέσεων, κατάρρευση της Υγείας, και της Παιδείας, κάθετες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση κοινωνικών υπηρεσιών, ξεπούλημα κερδοφόρων επιχειρήσεων και οργανισμών είναι μερικά απο τα αποτελέσματα της συνταγής, ρίχνοντας τη χώρα σε βαθιά ύφεση.

Στον αντίποδα βρίσκεται η φορολογική ασυλία του Κεφαλαίου, καθώς και μια διαρκής οικονομική ενίσχυση των Τραπεζών, προκειμένου να συνεχίσουν, απρόσκοπτα την κερδοφορία τους. Ελεύθερες να επιτελούν “τον ιερό σκοπό”, δηλαδή, τον εκβιασμό των ήδη εξαθλιωμένων νοικοκυριών.
Ωστόσο, παρά τα δραματικά αποτελέσματα για την κοινωνία, εξαιτίας αυτής της μοιραίας επιλογής της πρώην Κυβέρνησης και νυν ανίερης συμμαχίας, εξακολουθούν να ορίζουν το μέλλον της χώρας, επιφυλάσσοντας, ακόμα μεγαλύτερα κοινωνικά δράματα και οικονομικά αδιέξοδα.
Ενώ, το Μνημόνιο 1 απέτυχε παταγωδώς, οι παραγγελιοδόχοι του και οι υπογράφοντες με την ψήφο τους στη Βουλή, αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλον ν' αποποιούνται των ευθυνών - ο καθένας φυσικά για τους δικούς τους λόγους.
Είναι οι ίδιοι που έρχονται σήμερα να υπογράψουν ένα νέο υπέρ-Μνημόνιο που κινείται στην ίδια ακριβώς αποτυχημένη “θεραπεία”, με τη διαφορά ότι η δόση θα είναι κατά πολύ αυξημένη, “δένοντας” τη χώρα για τουλάχιστον μια 50ετια, επιφέροντας το τελειωτικό χτύπημα σε μια ήδη λαβωμένη κοινωνία.
Το νέο υπέρ – Μνημόνιο απαιτεί γενικό ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας του Ελληνικού λαού και την περαιτέρω μείωση του “μισθολογικού κόστους”, αλλά και μια σειρά μέτρων που κινούνται προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης αποκλειστικά των δανειστών. Δανειστών που ζητούν επιτακτικά εδώ και τώρα να τους παραδοθούν τα κλειδιά των φιλέτων του Δημοσίου.
Όμως, το χειρότερο όλων είναι ότι καλείται να τα συμφωνήσει και να τα υπογράψει μια μη εκλεγμένη Κυβέρνηση, δίχως καμία