Κίνημα χωρίς αποκρυσταλλωμένη σκέψη;

«Η ανθρωπότητα θα βαδίζει πάντοτε με
αβέβαιο βήμα προς το μέλλον, εάν δεν
ξέρει να επωφεληθεί από την πείρα του
παρελθόντος. Η ιστορία είναι ένας
καθρέπτης. Εάν ο καθρέπτης διαστρεβλώνει
την εικόνα, παραπλανά τον οδηγό»
Αλμπέρ Ματιέ

Ζήσαμε μια παρατεταμένη και σφοδρή έκρηξη λαϊκής ΟΡΓΗΣ, δίχως, ακόμα να.....
έχει καταγραφεί ο ιστορικός καθρέφτης: Από πού ήρθε αυτό το «κίνημα των αγανακτισμένων», πού ιστορικά «πάτησε» και πού θέλει να πάει, δηλαδή ποιος είναι ο ιστορικός του στόχος!!!!

Θα μπορούσαμε βεβαίως να πούμε ότι η εικόνα του, μάλλον, ήταν διαστρεβλωμένη από τον καθρέπτη της Νέας Τάξης: Την κατάργηση της Ιστορίας, της επαναστατικής παράδοσης, των ιδεών και του ιστορικού μέλλοντος. Όταν καταργείς την ιστορία δεν έχεις και μέλλον. Έχεις μόνο την ακινησία της νεοταξικής κοινωνίας…

Σε άλλες εποχές όπου η σκέψη δεν είχα αποσαθρωθεί, όπως σήμερα, ακόμα και μια δυναμική απεργία κατέγραφε πλούσια πολιτική σκέψη και γινόταν «αντικείμενο» ζύμωσης και σύγκρουσης ιδεών, αναλύσεων και θεωρητικών επεξεργασιών.

Κινηματικές εκρήξεις στο παρελθόν αποτελούσαν το «βελόνι» τιναγμάτων των πολιτικών παθών και της σκέψης, εκρηκτικών εντάσεων της πάλης των ιδεών και διαρκούς ανάλυσης: Αποκρυσταλλωνόντουσαν σε όγκους γραφτών, σε μια χειμαρρώδη, πλούσια και γόνιμη ΣΚΕΨΗ…

Εδώ 40 μέρες ΟΡΓΗΣ και δεν έχει αποτυπωθεί ΤΙΠΟΤΑ, παρά μόνο κραυγές, επιφωνήματα, Βαβυλωνία συνθημάτων, φιέστες και λογύδρια επίδοξων πολιτικάντηδων, αναθέματα και ποικίλες άλλες «χειρονομίες».

Δεν ξενίζουν όλα αυτά, ούτε τα καταδικάζουμε. Δεν μπορείς να απορρίψεις και να καταδικάσεις τα ενστικτώδη ξεσπάσματα της λαϊκής οργής και τις ψυχολογικές μορφές τους.

Αλλά όλα αυτά, όμως, αποτελούν το πρωτογενές «υλικό» μιας πολιτικής ανάλυσης για την παραγωγή ΣΚΕΨΗΣ: Και αυτό δεν ΕΓΙΝΕ, για να παραχθεί και να αποτυπωθεί μια κάποια συγκροτημένη πολιτική σκέψη…

Η δραματική ανυπαρξία, μιας μικρής έστω, πολιτικής πρωτοπορίας, αποδεικνύεται και από τούτο: Δεν έγινε η παραμικρή απόπειρα να αναλυθούν τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά αυτού του «κινήματος των αγανακτισμένων» και να καταγραφούν οι «σταθμοί» του, οι «φάσεις» του, οι εσωτερικές «συγκρούσεις» του, τα μέσα που χρησιμοποίησε κ.λπ…

Δεν έγινε η παραμικρή απόπειρα να καταγραφεί, να εξηγηθεί και να αναλυθεί η στάση του καθεστώτος απέναντί του και των κομμάτων, η στάση της «αριστεράς» λες και αυτό το «κίνημα» υπήρχε σε ένα άδειο σκηνικό της ιστορίας, έξω από το πολιτικό γίγνεσθαι…

Και προπάντων δεν έγινε καμιά απόπειρα να εξηγηθεί και να αναλυθεί η «ιστορική» του πρωτοτυπία: Ότι ξεσπά ένα κίνημα λαϊκής ΟΡΓΗΣ δίχως ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και ΗΓΕΤΕΣ, και μέσα σε 40 μέρες μένει στάσιμο στις πλατείες, πάλι χωρίς να έχει γεννήσει ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και ΗΓΕΤΕΣ…

Εμείς δεν γνωρίζουμε ΚΑΝΕΝΑ κίνημα μέσα στην ιστορία δίχως πρωταγωνιστές και ηγέτες, δίχως «πρόσωπο», ΑΚΙΝΗΤΟ επί 40 μέρες και δί