Ηλίας Σταμπολιάδης:"Γιατί δεν αντιδρούμε"

Γιατί δεν αντιδρούμε

Σε προηγούμενο άρθρο έχει αναφερθεί ότι για να επιτύχουμε την ανατροπή του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και την αναδόμηση της Ελλάδος χρειάζεται σχέδιο που να συσπειρώνει όλες τις εθνικές μας δυνάμεις. Όποιος αγωνιά για το μέλλον της χώρας και παρακολουθεί τις προσπάθειες για το σκοπό αυτό γνωρίζει ότι.....
προτείνονται μερικά κοινά σημεία αναφοράς που παρά ταύτα φαίνονται αποσπασματικά.
Υπάρχουν πολλά επίπεδα δυσκολίας ή και ασυμφωνίας που μπορούν να συνοψισθούν στα ακόλουθα ερωτήματα.

o Πως αντιλαμβανόμαστε την κρίση;

o Γιατί φθάσαμε έως εδώ;

o Πως θα επανορθώσουμε;

Για τα δύο πρώτα ερωτήματα έχουν γίνει πολλές αναλύσεις με ισάριθμες απόψεις οι οποίες δυσκολεύουν την απάντηση στο τρίτο που είναι και το ενεργό ζητούμενο. Αν και για διαφορετικούς λόγους όλοι συμφωνούμε ότι η παρούσα κατάσταση πρέπει να ανατραπεί δεν συμφωνούμε πλήρως για το τι θα την διαδεχθεί και δεν έχουμε ιδέα για το ποιος θα είναι ο φορέας της ανατροπής, πολύ δε περισσότερο για το πώς θα γίνει η ανατροπή έτσι ώστε να διαφυλάξει την κοινωνική συνοχή και κυρίως να μην καπελωθεί και τελικά δεν πετύχει τους στόχους της.
Σαν παράδειγμα καπελώματος των αγώνων του λαού μας αναφέρεται η επανάσταση του 1821 που όλοι δέχονται ότι παρέμεινε ημιτελής, μιας και οι μεγάλες δυνάμεις καθόρισαν το πολίτευμα του νέου Ελληνικού κράτους έτσι ώστε ουσιαστικά να εξαρτάται από αυτές, ενώ οι πραγματικοί αγωνιστές παραμερίστηκαν και κακοποιήθηκαν όπως ο Κολοκοτρώνης ή και δολοφονήθηκαν όπως ο Καποδίστριας.

Τα κύρια σημεία που όλοι συμφωνούμε ότι ευθύνονται για την κρίση είναι:

· Tο οικονομικό, που αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα, την μείωση της παραγωγικότητας και το υπέρογκο χρέος.
· Η λαϊκίστικη και διεφθαρμένη πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, καθώς και η ανεύθυνη στάση της Αριστεράς.
· Το κομματικό πολιτικό σύστημα που δεν εξασφαλίζει την ανεξάρτητη λειτουργία της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας και η ανάγκη αλλαγής του σε ένα πραγματικά δημοκρατικό πολίτευμα.
· Η αντισυνταγματική υπογραφή της δανειακής σύμβασης, που η αποδοχή της απαιτούσε τα 2/3 της παρούσης Βουλής και θέτει σε ενέχυρο την εθνική κυριαρχία.
· Η άδικη οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης για τοκογλυφία έναντι δανείων που συνήφθησαν για τη διατήρηση της φαυλοκρατίας στην εξουσία και
· Η έλλειψη παιδείας, η παρακμή και ο αμοραλισμός που χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας.

Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και για τα οποία υπάρχει συμφωνία είναι:

· Η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.
· Η τιμωρία των ενόχων, με βάση τις αρχές του δικαίου και
· Η αναδιαπραγμάτευση του χρέους και των σχέσεων μας με την Ε.Ε. και το παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Τα σημεία που διαφωνούμε και εμποδίζουν την συσπείρωση σε μία οργανωμένη αντίδραση κατά της διαφθ