«Η Ελλάδα έχει πέσει θύμα οικονομικώ​ν δολοφόνων»

Αυτό που προκύπτει από τηνδημοσίευση του οικονομικού δολοφόνου,είναι ότι, η δράση των συγκεντρωτικών οικονομικών συμφερόντων, όπου εδρεύουν,κυρίως βέβαια στις ΗΠΑ, αναπτύσσουν δυναμικές παρεμβάσεις, σε όποιες χώρεςυπάρχει οικονομικό αντικείμενο, για να το προσαρτήσουν........
Εδώ: http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=281545. Η δυναμική όμως αυτή, είναι προέκταση της εντελώς φυσικήςδιελκυστίνδας μεταξύ των ειδών στην φύση γενικά, σε όλες τις μορφές της ζωής.

Το ανάπτυγμα ένθερμα αξίζει ναδιαβαστεί 3 φορές, γιατί προβάλλει, το με ποιους τρόπους δρα ο μεγάλος και μεποιους τρόπους παραλείπει ο μικρός την προστασία του δικού του σπιτιού, η απλάαδυνατεί να προφυλαχτεί επειδή ο μεγάλος έχει προχωρήσει πάρα πολύ ποιο μπροστάαπό αυτόν, σε επαγγελματισμό και ανάπτυξη μεθόδων και τεχνολογίας παρεμβάσεων.

Βέβαια, υπάρχουν υποστηριχτικέςαπόψεις εκ μέρους τους, με ένα συλλογισμό, ότι, οι κυβερνήσεις των μικρών λαών,είναι ανάξιοι να αξιοποιήσουν τον πλούτο που έχουν οι χώρες τους, έτσι που ναωφεληθούν οι λαοί των χωρών τους και αυτοί, για αυτό οι μεγάλοι, το κάνουναξιοποιώντας το προηγημένο της οργάνωσής και των δικτύων τους, ναι μεν για ναέχουν αυτοί το ανάλογο μέρος από την εκμετάλλευση, αλλά εν τέλει για το καλότης ανθρωπότητας, ακόμα και εφαρμόζοντας με την βία και πράξεις που είναιεγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής και της ανθρωπότητας την δική τους διεύθυνσηστις εκμεταλλεύσεις.

Η άποψη, πως οι κυβερνήσεις τωνμικρών λαών είναι ανίκανες, ανεπαρκείς η ερασιτεχνικές έστω, δεν πέφτει καιπολύ έξω από την πραγματικότητα και μάλιστα, δεν συγκρίνεται, ένας ογκώδης φορέαςτραπεζικού κυκλώματος με συνέχειες 100νταετηρίδων, με μια ομάδα η κόμμα πουσυμμαζώνεται από ρομαντικούς ιδεολόγους κατ αρχήν και μεταγενέστερα μεχαρακτηριστικά σπείρας αλληλοϋποστηριζόμενων προσώπων για νομή ορισμένου χρόνουεξουσίας 4ετία η 7ετία, που σαν χρόνος είναι στιγμή και δεν συγκρίνεται με τηνοργάνωση 100νταετιών εκείνων των φορέων όπου υπάρχουν συνέχειες, απόθεμα πείραςκαι μεθόδων που βελτιώνεται πολλαπλασιαστικά στην αποτελεσματικότητα επιβολήςτους.

1. Αποτελεί πραγματικότητα όμως, (δέστελεπτομερώς το ανάπτυγμα του Τζον Πέρκινς) η ισχύς των ογκωδών αυτών φορέων, τηςΑμερικής κυρίως, σε όλο τον πλανήτη με το δυτικό οικονομικό σύστημα.

2. Αποτελεί πραγματικότητα, ότι,διαζευκτικά, οι κυβερνήσεις των μικρών λαών, είναι ανίκανες, ανεπαρκείς ηερασιτεχνικές για να αξιοποιήσουν τον πλούτο έτσι που να ωφεληθούν οι λαοί τουςκαι αυτοί.

3. Προβάλλεται και η άποψη ότι, γιααυτό οι μεγάλοι, το κάνουν αξιοποιώντας το προηγημένο της οργάνωσής και τωνδικτύων τους, ναι μεν και για να έχουν αυτοί το μέρος από την εκμετάλλευση,αλλά για το καλό της ανθρωπότητας !! ακόμα και εφαρμόζοντας την δική τουςδιεύθυνση στις εκμεταλλεύσεις αυτές, με την βία και πράξεις που είναι εγκλήματακατά της ανθρώπινης ζωής και της ανθρωπότητας. Εδώ λείπει και θα ήθελαν ναμπορούν βάλουν τις λέξεις ‘‘εγκλήματα μεν, αλλά για το γενικό καλόόλης της ανθρωπότητας