Φιάσκο με παπατζήδες εντός και εκτός συνόρων

Σοφία Βούλτεψη

Ακριβά θα πληρώσει η χώρα το φιάσκο της χθεσινής ημέρας, στη διάρκεια του οποίου παίχτηκε πόκερ στην πλάτη ενός ολόκληρου λαού, για να καταλήξει στο γνωστό παιχνίδι του «εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;».

Κατάπληκτη η χώρα παρακολούθησε τους ταγούς της να συζητούν επί μιας εκ των....
προτέρων βέβαιης αποτυχίας, τόσο ως προς την σύλληψη, όσο και ως προς την εφαρμογή της.

Και εμβρόντητη παρακολούθησε τα πισωγυρίσματα, τις παλινωδίες, τις καταγγελτικές δηλώσεις, που βάθυναν ακόμη περισσότερο το χάσμα του διχασμού.

Μέχρι στιγμής, παραμένει άγνωστο το περιεχόμενο της ιδέας επί της οποίας έγιναν οι διαπραγματεύσεις, που τελικά αποδείχθηκαν ατελέσφορες, αφήνοντας την Ελλάδα σε χειρότερη κατάσταση από πριν αφήνοντας την Ελλάδα σε χειρότερη κατάσταση από πριν και με την πικρή γεύση ότι κυβερνάται από παπατζήδες.

Και οδηγώντας στο σημερινό ανακάτεμα της τράπουλας, που αποτελεί και το προσφιλές σπορ του κ. Παπανδρέου.

Μιλούσαν για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, παραιτούμενοι ουσιαστικά από τα αξιώματά τους και εμφανιζόμενοι έτοιμοι να καλέσουν άλλους να φέρουν σε πέρας το έργο που οι ίδιοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να εκτελέσουν.

Αλλά παρά τις σκληρές εκατέρωθεν δηλώσεις, δεν έγινε αντιληπτό σε τι διαφώνησαν.

Φαινομενικά, πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαφώνησαν, όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις τους, επί των όρων «επαναδιαπραγμάτευση» και «νέα διαπραγμάτευση».

Ο κ. Παπανδρέου κατήγγειλε τον κ. Σαμαρά ότι έθεσε όρους που δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί, διότι «κρατούν τη χώρα σε παρατεταμένη αστάθεια και εσωστρέφεια, ενώ το μείζον εθνικό θέμα είναι η αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους».

Και αποφάσισε να συνεχίσει ο ίδιος, ανασχηματίζοντας την κυβέρνησή του και ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, με την ελπίδα ότι θα κερδίσει χρόνο και θα πιέσει την κοινοβουλευτική του ομάδα να υπερψηφίσει, ουσιαστικά υπερψηφίζοντας και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

Χωρίς αμφιβολία, με την πεποίθηση ότι οι βουλευτές του δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση, σκοπεύει να εμφανίσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την δεδηλωμένη ως αποδοχή του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος, όπως έκανε και με τις περιφερειακές εκλογές.

Ουσιαστικά πρόκειται για έναν ακόμη εκβιασμό.

Και ο κ. Σαμαράς, που ζήτησε για πρώτη φορά εκλογές, κατήγγειλε τον κ. Παπανδρέου πως ενώ στην αρχή δέχτηκε και τον όρο της επαναδιαπραγμάτευσης και την δική του αποχώρηση από την πρωθυπουργία, τελικά μετέβαλε γνώμη και αποφάσισε να γαντζωθεί σ’ αυτήν.

Στην πραγματικότητα, είναι σαφές ότι δεν συμφώνησαν στα πρόσωπα – κυρίως στο πρόσωπο του (υπηρεσιακού) πρωθυπουργού.

Και είναι επίσης σαφές ότι οι Ευρωπαίοι, διαπιστώνοντας πως η Αθήνα δεν προχωρά σ’ αυτό που ζήτησαν, να συμφωνήσουν δηλαδή τα κόμματα επί του συγκεκριμένου προγράμματος και να το εφαρμόσουν από κοινού, παρενέβησαν υπογείως και ζ