Ευένδοτοι και πρόθυμοι...

του Γιάννη Τριάντη

Ένας κορυφαίος υπουργός και πολιτικό στέλεχος πρώτης γραμμής, ο Θόδωρος Πάγκαλος, θεωρεί ότι «οι Μακεδόνες πρέπει να χρησιμοποιούν όποια ονομασία θέλουν», αφʼ ης δημιουργήθηκε η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και χαρακτηρίζει την υπόθεση του ονόματος γελοία και καταστροφική εξαρχής... Μια αόρατη στενή συνεργάτις του πρωθυπουργού, η.....
κυρία Πωλίνα Λάμψα, δίνει χαρτί και καλαμάρι στους Αμερικανούς πρόσωπα και πράγματα... Και ένας πρώην πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, -μαθαίνουμε ότι- είχε ενοχλήσει τους Αμερικανούς με το άνοιγμα στη Ρωσία... Όλα αυτά, καθώς και άλλα σημαντικά, τα μάθαμε από τα WikiLeaks που δημοσίευσε η «Καθημερινή» (τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την Ουάσινγκτον)... Αν δεν υπήρχε η γκανγκστερική επιδρομή εναντίον της Λιβύης, η Ελλάδα θα συγκλονιζόταν σήμερα από τις αποκαλύψεις αυτές...
Πάγκαλος: Την ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ετοιμαζόταν για την κρίσιμη μάχη στο Βουκουρέστι, αντιμετωπίζοντας την μήνιν των Αμερικανών για ενδεχόμενο «βέτο», ο Θ. Πάγκαλος -αιφνιδιάζοντας ακόμη και τον αμερικανό πρεσβευτή κ. Σπέκχαρντ- χαρακτήριζε γελοία την υπόθεση του ονόματος και μιλούσε για «Μακεδόνες που πρέπει να χρησιμοποιούν όποια ονομασία θέλουν»... Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στον αντιφατικό και άνισο Πάγκαλο, που συνήθισε να αδικεί τον εαυτό του. Ο άνθρωπος αυτός έχει πει τα πάντα για πολλούς. Και έχει αναιρέσει τα περισσότερα, ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος και η διάθεσή του... Έτσι και τώρα: Μετά την αποκάλυψη -και χωρίς να διαψεύσει όσα περιλαμβάνονται στο τηλεγράφημα- καμώνεται τον συνεπή και λέει ότι εκείνος είχε ταχθεί εξαρχής υπέρ της σύνθετης ονομασίας και ότι είναι υπερήφανος γιʼ αυτό... Στρεψοδικών ασυστόλως, ο κ. Πάγκαλος αποφεύγει να προβληματιστεί για τις επιπτώσεις που έχει για την εθνική υπόθεση το «σερβίς» που έκανε προς την πλευρά των Σκοπίων. Ούτε ο Γκλιγκόροφ και ο Γκρούεφσκι δεν έχουν χαρακτηρίσει γελοία την υπόθεση αυτή για την Ελλάδα...
Αναδεικνύεται λοιπόν ένα μείζον ζήτημα που, όπως είπαμε, δεν αφορά τον παραληρηματικό Πάγκαλο, αλλά τις επιλογές δύο κυβερνήσεων (Μητσοτάκη, Σημίτη) και την προκλητική αδιαφορία τους για την «υπόθεση Όνομα». Με πρωθυπουργό κάποιον που πιστεύει ότι «σε δέκα χρόνια θα έχει ξεχαστεί» (Μητσοτάκης) και με μια κυβέρνηση (Σημίτη) που θεωρούσε το όνομα ήσσονος σημασίας, επόμενο ήταν η Ελλάδα να περιορίζεται σε δειλές αμυντικές κινήσεις, δίνοντας το δικαίωμα στους εθνικιστές της FYROM να αλωνίζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά το διάστημα αυτό οι απανταχού ελληνικές πρεσβείες, αλλά και το υπουργείο Εξωτερικών, απέφευγαν να αναχαιτίζουν την ασύστολη προπαγάνδα της γείτονος και να δώσουν σε όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να καταλάβουν ότι για την Ελλάδα το όνομα είναι θέμα μείζον. Και ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να υποχωρήσει «στον αιώνα τον άπαντα» αν η διεθνής κοινότης αποφασίσει να νομιμοποιήσει τον κακοήθη εθνικισμό της γείτονος και να επιτρέψει την ύβριν. Δηλαδή την αυθαίρετη οικειοποίηση