Είναι η Ελλάδα ένα αποτυχημένο κράτος;

Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά την Ελλάδα κι εμείς οι Έλληνες πρέπει επιτέλους να θέσουμε στον εαυτό μας το σωστό ερώτημα. Όχι αν είμαστε υπέρ η κατά των μέτρων του μνημονίου. Κανείς δεν είναι υπέρ, αν έχει επιλογή. Ούτε η παρατήρηση της κ. Λαγκάρντ ότι οι Έλληνες πρέπει να μάθουν να πληρώνουν τους φόρους τους είναι εποικοδομητική. Βεβαίως και πρέπει. Και πολλοί τους......
πληρώνουν. Πάντα οι ίδιοι. Μπορεί όμως το ελληνικό κράτος να εξασφαλίσει ότι θα το κάνουν; Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο της ανάπτυξης, το ερώτημα για μένα είναι το εξής: Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα, με τρόπο πρωτοφανή για αναπτυγμένη Ευρωπαϊκή χώρα, τον εφιάλτη του πλήρως αποτυχημένου κράτους. Αποτυχημένα κράτη παρατηρούνται συνήθως ανάμεσα στις αναπτυσσόμενες χώρες και ιδιαίτερα στην Αφρική. Η κ. Λαγκάρντ λέει ότι συμπονά περισσότερο τα παιδιά του Νίγηρα παρά τους Έλληνες. Θα έπρεπε όμως να ξέρει ότι μία από τις σημαντικότερες αιτίες της φτώχειας και της υπανάπτυξης είναι η κακή διακυβέρνηση και η αποτυχία βασικών κρατικών θεσμών.

Φοβάμαι πώς σύντομα τα Ελληνόπουλα θα αντιμετωπίσουν κι αυτά τις συνέπειες μιας τέτοιας αποτυχίας, αν δεν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πως θα αποκτήσουμε ένα αποτελεσματικό, αξιοκρατικό και δίκαιο σύγχρονο κράτος. Ένα κράτος που θα εξασφαλίζει τη ζωή και την περιουσία των πολιτών του, επιτρέποντάς τους ταυτόχρονα να αναπτύσσουν τη γνωστή ελληνική επιχειρηματικότητα, που τους έχει καταστήσει τόσο πετυχημένους ανά τον κόσμο.

Πηγή των προβλημάτων και της ταλαιπωρίας που υφίσταται η χώρα είναι το διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό και βαθιά πελατειακό κράτος. Την ευθύνη για αυτή την κατάσταση μοιράζονται οι δύο κυβερνητικές παρατάξεις, με την αντιπολίτευση της Αριστεράς και τα ισχυρά συντεχνιακά λόμπυ. Το πολιτικό σύστημα, αιχμάλωτο του παρελθόντος του, αντιστέκεται σθεναρά μέχρι και σήμερα στην υλοποίηση των απαραίτητων δομικών μεταρρυθμίσεων, προτιμώντας να επιβάλλει άδικες οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Δυστυχώς υπάρχει άλλη μια ομοιότητα της σημερινής Ελλάδας με τα αποτυχημένα κράτη του Τρίτου Κόσμου: Οι επιπτώσεις που έχει στην ποιότητα του ελληνικού κράτους η αστείρευτη εισροή φτηνού, ενίοτε δε και δωρεάν, ευρωπαϊκού χρήματος θυμίζουν τις επιπτώσεις που έχει σε ορισμένες αφρικανικές κυβερνήσεις το χρήμα από το πετρέλαιο, τον χρυσό και τα διαμάντια. Πρόκειται για την επονομαζόμενη «κατάρα των πόρων». Μια εξαιρετική ευκαιρία εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους όχι μόνο χάθηκε, αλλά χρησιμοποιήθηκε για να ενισχύσει την πελατειακή πολιτική και να οξύνει τις δομικές μας αδυναμίες, επιτρέποντας συγχρόνως στις ελληνικές κυβερνήσεις να συγκαλύψουν την ανικανότητα και την απροθυμία τους να εισπράξουν τους φόρους.

Ζώντας στη Γαλλία, βιώνω καθημερινά την ποιότητα, την αξιοκρατία και την αυτονομία των δημόσιων υπηρεσιών. Στην Ελλάδα η διαρκής μείωση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος έχει αποδυναμώσει και απονομιμοποιήσει πλήρως το κράτος και το δημόσιο. Το Υπουργείο