Δικαίωμα στο διάλογο

Αγαπητέ κύριε Αντώναρε,
Πήρα το θάρρος να σας απευθύνω αυτή την ανοικτή επιστολή για δύο λόγους. Αρχικώς θα ήθελα να εκφράσω την αντίθεση μου σε μερικά σημεία των γραφόμενων από εσάς, όχι βέβαια μη αποδεχόμενος την «αλήθεια σας» αλλά θέλοντας να παραθέσω δίπλα στη δική σας αλήθεια..τη δική μου.
Ο δεύτερος λόγος που πράττω αυτή την κίνηση, είναι καθαρά γιατί διαφωνώ μαζί σας απόλυτα στο θέμα της καθολικής απαγόρευσης σχολίων άρα και του.....
πλήρους περιορισμού του διαλόγου. Δε κάνω λόγο για υβριστικά η σχόλια που μόνο σκοπό και ύπαρξη έχουν τη συκοφάντηση σας.
Εφόσον δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να επικοινωνήσω μαζί σας και να εκφράσω τις όποιες αντιρρήσεις μου στα γραφόμενα σας και να ενθαρρύνω ένα κάποιο είδος εποικοδομητικού διαλόγου ανάμεσα σε δημοσιογράφο - οπαδό.
Με την ελπίδα ότι θα υποπέσει στην αντίληψη σας θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκόρπιες σκέψεις μου γύρω από τον Ελληνικό αθλητισμό γενικά και πιο συγκεκριμένα για τον οπαδικό μικρόκοσμο στον οποίο ζούμε.
Θα ήθελα εξ αρχής να διευκρινίσω ότι οι θέσεις σας είναι απόλυτα σεβαστές από μεριάς μου και πραγματικά πιστεύω ότι δε γράφετε όσα γράφετε απλά για να κερδίσετε μερικά «χτυπήματα» παραπάνω στη σελίδα σας αλλά γιατί τα πιστεύετε πραγματικά.
Θέλετε όμως πραγματικά να μιλήσουμε για αλήθειες?
Τι πιο φυσιολογικό από ένα δημοσιογράφο να έχει την άποψη του και να εκφράζει ελεύθερα την φίλαθλη-οπαδική του προτίμηση. Τι πιο υγιές και τίμιο να ξεκαθαρίζεις τις οπαδικές σου προτιμήσεις και να «ομολογείς» την αγάπη σου για μια ομάδα.
Βέβαια το να παρουσιάζει ένας δημοσιογράφος την οπαδική του προτίμηση με αυτό τον τρόπο, προκαλεί την αντιπάθεια όλων των υπολοίπων αντιπάλων οπαδών. Απολύτως λογικό να σε αντιπαθεί κάποιος «αντίπαλος» οπαδός και να στο δείχνει καθαρά με τα λόγια του και τις πράξεις του.
Δε σας κατακρίνω για όσα γράφετε, ούτε για τις οπαδικές σας προτιμήσεις. Τουναντίον σας θεωρώ πολύ ξηγημένο άτομο γιατί ξεκαθαρίσατε από το πρώτο σας κείμενο τη θέση σας. Προσωπικά προτίμησα να μη ξαναδιαβάσω κείμενο σας, μετά την πρώτη σας ομολογία, όχι γιατί δε μου άρεσαν αυτά που γράψατε αλλά απλούστατα επειδή ανήκω στην άλλη πλευρά της πόλης και δε μου αρέσει η μονόπλευρη παρουσίαση πραγμάτων και γεγονότων.
Δυστυχώς είναι λυπηρό να προσπαθείτε να παρουσιάσετε σε μένα τον μόνιμο κάτοικο Θεσσαλονίκης ότι η πόλη μου επηρεάζεται από μια συγκεκριμένη ομάδα αυτής, που τυγχάνει να είναι η δική σας αγαπημένη ομάδα. Είναι τουλάχιστον «προκλητικό» για τη νοημοσύνη του κοινού νου ότι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης συναντά κανείς μόνο σημάδια της συγκεκριμένης ομάδας.
Δε σας κακιώνω επειδή άθελα σας πριμοδοτείτε και αβαντάρετε την αγαπημένη σας ομάδα και «ανεβάζετε» ψυχολογικά τον κόσμο της. Καλά κάνετε και είναι το απολύτως φυσιολογικό. Όμως αφήστε μου το δικαίωμα αντίρρησης και αντίδρασης στην αλλοίωση αυτή που επιχειρείται από μέρους σας στη δική μου προσωπική ματιά της πόλης που γεννήθηκα, ζω και θα πεθάνω. Είναι τουλ